Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Το χώμα σκέπασε το πτώμα του δολοφονημένου Ελληνα πολίτη και η οικογένειά του του έδωσε τον τελευταίο ασπασμό. Ο κίνδυνος να γίνουν έκτροπα έχει μειωθεί πια και είναι η ώρα να τεθούν μερικά σοβαρότατα ζητήματα, τα οποία τις προηγούμενες ημέρες ήταν «επικίνδυνο» να τεθούν.
ΤΟ ΜΕΓΑ ερώτημα είναι γιατί η ελληνική κυβέρνηση είτε αμέσως είτε εμμέσως συνέπραξε στη «δεύτερη δολοφονία» του Κ. Κατσίφα, δηλαδή στη δολοφονία του χαρακτήρα του. Την πρώτη «σφαίρα» σ’ αυτή την «εκτέλεση» την έριξε ο ίδιος ο Ε. Ράμα. Και μάλιστα ελάχιστη ώρα μετά τη φυσική δολοφονία του 35χρονου. Με τη γνωστή κατάπτυστη και γκανγκστερική δήλωσή του ότι επρόκειτο για έναν «τρελό» εθνικιστή. Μία και μοναδική δήλωση από τον πρωθυπουργό της Αλβανίας, η οποία έδωσε τη «γραμμή». Εκτοτε όλες οι ενέργειες των αλβανικών αρχών κινήθηκαν σ’ αυτή τη «γραμμή», κάνοντας φύλλο και φτερό κάθε έννοια Διεθνούς Δικαίου, νομικού πολιτισμού και φιλικών σχέσεων μεταξύ δύο χωρών. Συρραφή των τραυμάτων του Κ. Κατσίφα, πλύσιμο του σώματός του ώστε να εξαφανιστούν πολύτιμα ίχνη, άρνηση εξέτασης του πτώματός του από Ελληνα ιατροδικαστή, άρνηση πρόσβασης της ΕΛ.ΑΣ. στα στοιχεία της έρευνας, άρνηση πρόσβασης των δικηγόρων της οικογένειας του Κ. Κατσίφα στη δικογραφία. Μια σειρά αρνήσεων που κραυγάζουν ότι το καθεστώς Ράμα κάτι ήθελε να κρύψει και κατάφερε να το κρύψει. Η επί μέρες άρνηση των αλβανικών αρχών να παραδώσουν το πτώμα στην οικογένεια ήταν απλώς η απάνθρωπη πινελιά σε μια ούτως ή άλλως βάρβαρη και πρωτόγονη συμπεριφορά ενός κράτους, το οποίο θέλει να γίνει και μέλος της Ε.Ε.…
ΑΠΕΝΑΝΤΙ σ’ όλα αυτά τι έκανε η ελληνική κυβέρνηση; Ουσιαστικά άφησε αναπάντητη την προκλητική δήλωση Ράμα και αρκέστηκε σε μια γενικόλογη φαινομενικά «σκληρή» απάντηση διπλωματικού επιπέδου. Και μετά άφησε αβοήθητη την οικογένεια του δολοφονηθέντος. Και μετά δεν απαίτησε τίποτα απ’ αυτά που εδικαιούτο να ζητήσει, αρκούμενη στα «ψίχουλα» που πέταγαν για τα μάτια του κόσμου οι αλβανικές αρχές. Ενας ιατροδικαστής πήγε και είδε μακροσκοπικά (από μακριά δηλαδή) για 4 λεπτά το πτώμα του Κ. Κατσίφα και μετά πήγαν και δύο στελέχη της ΕΛ.ΑΣ., τα οποία ενημερώθηκαν από την αλβανική αστυνομία και γυρνώντας πίσω μετέφεραν απλώς την αλβανική εκδοχή περί του τι έγινε!
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ όμως είχε μεσολαβήσει το μέγα ατόπημα του Αρχηγείου της ΕΛ.ΑΣ. Τη δεύτερη μέρα μετά τη δολοφονία του 35χρονου ομογενούς, χωρίς κανέναν λόγο διέρρευσε μια «μισή είδηση» η οποία απεδείχθη fake news: Οτι ο Κ. Κατσίφας είχε συλληφθεί το 2008 στο Χαλάνδρι έχοντας πάνω του μεγάλη ποσότητα χασίς. Η ΕΛ.ΑΣ. αρκέστηκε σ’ αυτή τη διαρροή, η οποία, μαζί με το «τρελός» του Ράμα και τις ακραίες αναρτήσεις του Κ. Κατσίφα στο FB, αποτελείωσε τη δολοφονία του χαρακτήρα του Κ. Κατσίφα: «Ενας τρελός ακροδεξιός, ο οποίος στα καλά καθούμενα πυροβολούσε ανεξέλεγκτα». Η ΕΛ.ΑΣ. απέκρυψε την πανηγυρική αθώωση του δολοφονηθέντος για το «μισό κιλό χασίς» από το δικαστήριο. Δεν το ήξερε, ενώ «έτρεξε» κι ανακάλυψε σε χρόνο μηδέν το προ δεκαετίας περιστατικό; Δύσκολο. Γι’ αυτό και είναι υπόλογη για σκόπιμη διαρροή ψευδών ειδήσεων. Το έκανε μόνη της η ΕΛ.ΑΣ.; Δύσκολο κι αυτό. Το να πήρε δηλαδή πρωτοβουλίες ερήμην της κυβέρνησης, για ένα τόσο λεπτό θέμα, το οποίο θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από διπλωματικό θέμα.
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ήρθε η εκκωφαντική σιωπή του πρωθυπουργού με την ευαισθησία αλά καρτ. «Δεν βρήκε ούτε δυο λόγια να πει», παραπονέθηκε η χαροκαμένη μάνα. Στην κηδεία δεν εκπροσώπησε κανείς την κυβέρνηση. Στο Διαδίκτυο τα στρατευμένα κυβερνητικά τρολ περίπου αποθέωσαν και δικαιολόγησαν απολύτως τους «Αλβανούς μπάτσους». Σχεδόν κανένας βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκε να πει δυο ανθρώπινα λόγια παρηγοριάς στη χαροκαμένη οικογένεια ή να θέσει έστω κάποια ζητήματα για την απαράδεκτη στάση και συμπεριφορά των αλβανικών αρχών.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ακούστηκαν απόψεις οι οποίες θα μπορούσαν άνετα να συνοψιστούν σ’ ένα «καλά του κάνανε». Ενώ, αν είχε γίνει εδώ κάτι σχετικά αντίστοιχο, θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Ακούστηκαν με άνεση απόψεις για «Νότια Αλβανία» και όχι «Βόρειο Ηπειρο», οι οποίες, και σωστές να είναι, χάνουν το όποιο δίκιο τους όταν λέγονται τη συγκεκριμένη στιγμή. Και με πάρα πολύ μεγάλη άνεση 13 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ με επικεφαλής τον γνωστό κ. Καραγιαννίδη έκαναν ερώτηση εναντίον του STAR για fake news υπέρ του Κ. Κατσίφα! Προφανώς αυτές τις «12 μέρες του αίσχους» και της πιο βίαιης συγκάλυψης μιας δολοφονίας, δεν τους έκανε εντύπωση τίποτα άλλο. Και βρήκαν άκρως πολιτισμένη και νόμιμη τη συμπεριφορά και της αλβανικής αστυνομίας και των αλβανικών αρχών!
ΤΟ ΠΟΙΟΣ ήταν πραγματικά ο ακραίος Κ. Κατσίφας θα το μάθουμε, αφού πρώτα μάθουμε(;) πώς και γιατί ακριβώς δολοφονήθηκε. Κάτι που δεν το ξέρουμε ακόμα. Και ως κράτος, όχι μόνο δεν απαιτούμε να το μάθουμε, αλλά ουσιαστικά έχουμε παραιτηθεί από το να το μάθουμε. Σε κάποιους αρκεί ότι ήταν ένας «τρελός», ένα «εθνίκι» κι ένας «ακροδεξιός», που μπορεί και να ήταν «χρυσαυγίτης». Αυτό όμως αρκεί μόνο σε τυφλά φανατισμένους κι εμμονικούς. Οχι σε πολίτες μιας ευρωπαϊκής χώρας, οι οποίοι έχουν αξιοπρέπεια και αναπτυγμένο το αίσθημα του πατριωτισμού. Το οποίο, όσο και να θέλουν να το «ενοχοποιήσουν» κάποιοι για καθαρά μικροπολιτικούς λόγους, παραμένει ατού της χώρας και όχι κάποιου είδους «όνειδος»…
Αριστερή θεοκρατία
Για ένα ακόμα μείζον και εθνικών διαστάσεων θέμα, ο Α. Τσίπρας διαπραγματεύτηκε κρυφά. Ερήμην της κοινωνίας, ερήμην των κομμάτων, ερήμην του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Με συνομιλητή τον πρόθυμο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Και κατέληξαν σε «κάτι», το οποίο δεν είναι διαχωρισμός Εκκλησίας-κράτους. Είναι η εξαγορά έναντι 210 εκατ. ευρώ της ανούσιας φραστικής παραχώρησης περί «θρησκευτικής ουδετερότητας» του κράτους, η οποία «επιτρέπει» στον ΣΥΡΙΖΑ να καμώνεται την Αριστερά. Οπως είναι επίσης η εξαγορά, «δημοσία δαπάνη», 10.000 νέων προσλήψεων στο Δημόσιο για «κομματικούς πελάτες».
Το πιο εντυπωσιακό, όμως, είναι ότι ο «αριστερός πρωθυπουργός», δίνοντας στην Ιερά Σύνοδο και στους μητροπολίτες 210 εκατ. να τα διαχειριστούν όπως θέλουν, ισχυροποιεί την ιεραρχία και αφήνει στην ανασφάλεια και την εγκατάλειψη 10.000 μισθοσυντήρητους κληρικούς. Πιο «θεοκρατική» συμπεριφορά δύσκολα θα μπορούσε κανείς να φανταστεί. Υπ’ αυτή την έννοια μπορεί να καταλάβει κανείς τη συμπεριφορά του πρόθυμου Ιερώνυμου. Τα πήρε όλα, αλλά βρήκε απέναντί του όλους τους ιερείς, με αποτέλεσμα να κάνει ένα βήμα πίσω για να μη γίνει «στρατηγός χωρίς στρατό». Ο «αριστερός» Α. Τσίπρας τι ακριβώς έκανε; Πέραν της χυδαίας ψηφοθηρίας με τις 10.000 προσλήψεις, η οποία αποδεικνύει ότι «δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο»…
Απορίες
1. Τελικά υπάρχει κανένας που να διαπραγματεύτηκε με τον Τσίπρα και να έχασε;
2. Πόση πολιτική ανδρεία, αλλά και καθαρότητα, χρειάζεται για να κρύβεται κάποιος πίσω από τη βουλευτική ασυλία, ενώ… θέλει να αλλάξει το άρθρο 86;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]