Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Βασικά όποιος το υποστήριξε δεν είναι άξιος να συζητήσεις μαζί του, αλλά δεν μιλάμε για αυτούς, μιλάμε για όλους τους υπόλοιπους δημοκρατικούς λογικούς πολίτες.

Στον αιώνα που ζούμε ορισμένα ζητήματα έχουν γίνει πολύ πιο δύσκολα, γιατί τα social media έχουν συμβάλλει τα μάλα στο να μην βλέπουμε το πρόβλημα, αλλά την φιοριτούρα του. Ας δούμε, όμως, τι συμβαίνει με τον όρο «λαθρομετανάστης» που έχει ποινικοποιηθεί τόσο πολύ…

Αρχικά μάς έγινε γνωστός από τα ΜΜΕ την δεκαετία του ’90 όταν και με αυτόν χαρακτηρίζονταν οι πολίτες άλλων χωρών, κυρίως βαλκανικών, που εισέρχονταν δίχως τα απαραίτητα δικαιολογητικά στην ελληνική επικράτεια. Σταδιακά και ενώ η Ελλάδα κατάλαβε πως η μετανάστευση δεν είναι ένα παροδικό πρόβλημα, συμπολίτες μας άρχισαν να εναντιώνονται με τον όρο αυτόν γιατί χρησιμοποιείτο από ένα σημείο και ύστερα όχι μόνο μειωτικά αλλά και λανθασμένα.

Διαβάζουμε λοιπόν στην ιστοσελίδα της Διεθνούς Αμνηστίας, «ενώ οι πρόσφυγες αντιμετωπίζονται στο διεθνές δίκαιο ως ξεχωριστή κατηγορία από τους μετανάστες, συχνά ταξιδεύουν μαζί χρησιμοποιώντας τους ίδιους μεταναστευτικούς δρόμους, πνίγονται στις ίδιες θάλασσές στη προσπάθειά τους να φτάσουν στην Ευρώπη ή πέφτουν θύματα των ίδιων κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων, με αποτέλεσμα πολλές φορές να βιώνουν τις ίδιες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις χώρες μετάβασης ή στις χώρες προορισμού.

»Δυστυχώς είναι σύνηθες και το φαινόμενο τα ΜΜΕ να αναφέρονται μαζικά στους ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνηση, χωρίς να ξεχωρίζουν τις διαφορετικές περιπτώσεις, δημιουργώντας εν προκειμένω μεγαλύτερη σύγχυση στην κοινή γνώμη».

Για να το πούμε πιο απλά, πρόσφυγες και μετανάστες (νόμιμοι και μη) ταξιδεύουν μαζί και το να τους χαρακτηρίζουμε πριν καν διαπιστωθεί σε ποια ομάδα ανήκουν είναι λάθος. Κανείς δεν διαφωνεί με το παραπάνω. Από αυτό το σημείο, όμως, μέχρι το «κανείς άνθρωπος δεν είναι λαθραίος» υπάρχει ένα συλλογιστικό άλμα που δεν γεφυρώνεται και προκαλεί μεγαλύτερη σύγχυση.

Στα επιχειρήματα όσων εναντιώνονται στην χρήση συγκαταλέγονται φράσεις όπως:

Ο λαθρέμπορος π.χ. δεν είναι ο λαθραίος άνθρωπος που εμπορεύεται τσιγάρα, αλλά ο άνθρωπος που εμπορεύεται λαθραία τσιγάρα. Στον λαθροκυνηγό λαθραίο είναι το θήραμα όχι ο κυνηγός. Ο λαθρεπιβάτης δεν είναι ένας λαθραίος επιβάτης, αλλά ο επιβάτης που η πράξη του είναι λαθραία…

Και έρχομαι και αναρωτιέμαι, από πού και ως που ο όρος «λαθρομετανάστης» δηλώνει πως ο μετανάστης αυτός είναι λαθραίος ως άνθρωπος και δεν δηλώνει τον μετανάστη που με λαθραίο τρόπο πέρασε τα σύνορα μίας χώρας; Δεν προκύπτει από πουθενά.

Αυτό που προκύπτει είναι πως ορισμένοι άνθρωποι αντί να συζητήσουν για το πρόβλημα που είναι η μετανάστευση και η απάνθρωπη αντιμετώπισή της από τις κυβερνήσεις, επιλέγει να αναλώνεται σε διαμάχες που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα.

Εάν όλοι αυτοί σπαταλούσαν την ενέργειά τους στο να εκπαιδευτεί το κοινό για το τι σημαίνουν ακριβώς οι όροι «πρόσφυγας», «μετανάστης» ή/και «λαθρομετανάστης»-«παράνομος μετανάστης» τότε η κοινωνία θα ήταν απλά καλύτερη…

Γιατί δεν νομίζω πως είναι καλύτερη μια κοινωνία που αποκαλεί τους λαθρομετανάστες ως παράτυπους μετανάστες, αλλά έχει στοιβαγμένους χιλιάδες από αυτούς στο κλουβί της Μόριας να αρρωσταίνουν με συνθήκες διαβίωσης που δεν έχουν ούτε τα ποντίκια.

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής στο EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]