Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Όλη η βόρεια Ευρώπη γέμισε τυπικά και άτυπα συρματοπλέγματα για να κρατήσει μακριά Σύρους, Αφγανούς, Σομαλούς και Ερυθραίους. Οι Γερμανοί συνοριοφύλακες δεν είναι εξίσου ευγενικοί με πέρυσι και η άλλοτε «ανθρωπιστική υπερδύναμη» Σουηδία υιοθέτησε σκληρούς ελέγχους.

Λένε ότι το κρύο σκοτώνει τα μικρόβια. Όμως ο «ιός της μεταναστοφοβίας» έφτασε ως τη μακρινή Νορβηγία, που ανακοίνωσε την κατασκευή ενός φράχτη μήκους 200 μέτρων και ύψους 3,5 στο μεθοριακό πέρασμα Στόρσκογκ με τη Ρωσία – κοντύτερα στον Βόρειο Πόλο κι από το χωριό του Αϊ-Βασίλη. Η περιοχή ήταν ως το 1991 το βορειότερο σύνορο του Ψυχρού Πολέμου. Από την πλευρά της (πρώην σοβιετικής) Ρωσίας εξακολουθεί να υφίσταται το συρματόπλεγμα μήκους 196 χιλιομέτρων. Φυσικά σήμερα η διακίνηση είναι ελεύθερη και οι 250.000 Ρώσοι που επισκέπτονται κάθε χρόνο τη Νορβηγία για ψώνια δεν χρειάζονται βίζα.

Πέρυσι πέρασαν από το Στόρσκογκ 5.500 Σύροι και Ιρακινοί, αφού διέσχισαν όλη τη Ρωσία από νότο προς βορρά. Φέτος όμως δεν πέρασε ούτε ένας, λέει το Νορβηγικό Διευθυντήριο Μετανάστευσης. Άρα προς τι ο φράχτης, που θα προκαλέσει τους γείτονες;

«Η κατασκευή του αποτελεί υπεύθυνο μέτρο», επέμεινε ο υφυπουργός Δικαιοσύνης της Νορβηγίας, Οβε Βανέμπο. Ο δεξιός κυβερνητικός συνασπισμός βιάζεται να τον φτιάξει προτού πιάσουν οι χειμωνιάτικοι πάγοι, μολονότι ο δήμαρχος της περιοχής λέει ότι «δεν χρειάζονται άλλοι φράχτες στην Ευρώπη, πόσω μάλλον στην Αρκτική».
Οι Εργατικοί της αντιπολίτευσης φοβούνται πως οι Ρώσοι θα το πάρουν στραβά, κι ας μην έχουν ως τώρα εκφράσει αντιρρήσεις. Η Νορβηγία δεν παύει να είναι χώρα του ΝΑΤΟ, που συμμετέχει στις κυρώσεις για το ουκρανικό.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου