Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Χθες είχε μια μεγάλη ευκαιρία μιλώντας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συναντηθεί επιτέλους με την κανονικότητα, να γίνει οργανικό μέλος της ευρωπαϊκής πραγματικότητας και να προσδώσει αληθοφάνεια στη «στροφή» του προς τη σοβαρότητα και τη σοσιαλδημοκρατία. Μπέρδεψε όμως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τη συνέλευση του Πολυκλαδικού των Αμπελοκήπων ή με το αμφιθέατρο του ΕΜΠ.

ΟΧΙ ΜΟΝΟ θόλωσε την εικόνα της χώρας, αλλά και υπονόμευσε ουσιαστικά την προσπάθειά της να πλησιάσει τις αγορές, τώρα που τέλειωσε η φθηνή χρηματοδότηση. Γιατί όταν του έλεγαν όλοι ότι το μείζον είναι η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας, εκείνος κατέφυγε σε «επιχειρηματολογία Καρτερού»: Ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο νεποτισμός, ο καιροσκοπισμός και ο Πινοσέτ! Κι αυτό από μόνο του συνιστά υπονόμευση της χώρας που εκπροσωπεί.

ΠΕΡΑΝ του πρωτοφανούς γεγονότος να εξάγεται με τέτοια επιπολαιότητα η εσωτερική πολιτική αντιπαράθεση -απόντος του αντιπάλου μάλιστα- στο Ευρωκοινοβούλιο, σημασία έχει η εντύπωση που άφησε πίσω του: Η εικόνα ενός πρωθυπουργού ο οποίος δεν νοιάζεται για τη χώρα του και τις ανάγκες που έχει στη νέα φάση που βρίσκεται, αλλά νοιάζεται μόνο για την προσωπική εικόνα του και την ιδεολογική καθαρότητά του. Τα άδεια έδρανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δυστυχώς, δεν έσωσαν την κατάσταση. Τα όσα είπε ταξίδεψαν γρήγορα και παντού. Κι όλοι κατάλαβαν ότι η Ελλάδα τώρα που χρειάζεται περισσότερο παρά ποτέ κάποιον που θα αποκαταστήσει την αξιοπιστία της, κάποιον που θα κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη των αγορών και κάποιον που με το κύρος του και τη σοβαρότητά του θα μπορέσει να προσελκύσει επενδύσεις, έχει στην ηγεσία της έναν φιγουρατζή πολιτικό σαλτιμπάγκο.

ΕΝΑΝ πρωθυπουργό ο οποίος προσφερόταν να του πει, π.χ., ο Ισπανός αντιπρόεδρος του ΕΛΚ κ. Πονς «μην ξαναγυρίσετε στον λαϊκισμό», καθώς και ότι «κοστίσατε στη χώρα σας 100 δισ.» με τη διαπραγμάτευση του 2015. Που επέτρεψε στον μέχρι τα μπούνια νεοφιλελεύθερο αλλά ευφυή κ. Φέρχοφστατ να τον ρωτήσει αν θέλει να τον θυμάται η Ιστορία σαν «εκλογικό ατύχημα ή επαναστάτη μεταρρυθμιστή». Ακόμα και ο τέως ευρωβουλευτής των συνεργαζόμενων με τον ΣΥΡΙΖΑ ΑΝ.ΕΛ. Ν. Μαριάς τον κατηγόρησε ότι παρουσίασε μια «μαγική εικόνα» για την Ελλάδα εκτός Μνημονίων…

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα όλοι ξέρουν ότι και δημοσίως και παρασκηνιακά ο Α. Τσίπρας ψάχνει τρόπο να τον αφήσουν ν’ αθετήσει τη δύο φορές ψηφισμένη από τον ίδιο απόφαση για τη νέα περικοπή των συντάξεων. Βουίζουν οι Βρυξέλλες και το Στρασβούργο. «Θύμωσαν» οι αγορές κι εκτίναξαν τα ήδη υψηλά επιτόκια δανεισμού. Οι Ευρωπαίοι δεν κουράζονται να του επαναλαμβάνουν ότι πρέπει να τηρηθούν τα συμφωνηθέντα. Ομως ο Α. Τσίπρας εκεί. Δεν τον νοιάζει η αξιοπιστία της χώρας. Ξέρει ότι δεν μπορεί να πάει σε εκλογές με κομμένες τις συντάξεις. Γιατί η μεγάλη ήττα που έχει εξασφαλίσει θα γίνει εύκολα εκλογική συντριβή, με ό,τι αυτό σημαίνει -εκτός των άλλων- και για το προσωπικό πολιτικό μέλλον του.

ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ είδαν τον «καινούργιο Τσίπρα». Οι επιβεβλημένες φιλοφροσύνες δεν έκρυψαν όμως και την πραγματική εικόνα που είδαν: Ελάχιστα διαφέρει επί της ουσίας ο «νέος Τσίπρας» από τον παλιό γνώριμό τους, ο οποίος είχε φέρει τη χώρα του μια ανάσα πριν από την έξοδο από το ευρώ και την Ε.Ε. ένα τσακ πριν από τον ακρωτηριασμό της. Και οι Ελληνες διαπίστωσαν, για μια ακόμα φορά, ότι σ’ αυτήν την τελευταία ευκαιρία της χώρας να επιστρέψει στην κανονικότητα και την ανάπτυξη έχει στο τιμόνι της τον πιο ακατάλληλο άνθρωπο. Δεν χρωστάει τίποτα όμως η χώρα, αν ο Α. Τσίπρας δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε την αυτοκαταστροφή του, στην οποία έχει εγκλωβιστεί.

Ατελείωτο ηθικό πλεονέκτημα

Η ερώτηση που κατέθεσαν χθες οι 23 βουλευτές της Ν.Δ. προς τον κ. Σταθάκη φωτίζει ακόμα περισσότερο την ούτως ή άλλως σκοτεινιασμένη αλήθεια του «ηθικού πλεονεκτήματος». Το θέμα: Ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ έχει καταδικαστεί πρωτόδικα τον Μάρτιο του 2017 σε φυλάκιση 2 ετών με τριετή αναστολή και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για 1 χρόνο, για «παράβαση καθήκοντος κατ’ εξακολούθηση». Επειδή συγκάλυψε αξιόποινες πράξεις υπαλλήλου του, η οποία -όπως τονίζεται στην ερώτηση- «τελικά καταδικάστηκε για παθητική δωροδοκία και ξέπλυμα μαύρου χρήματος».

Το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι ότι η θητεία του πρωτοδίκως καταδικασθέντος προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΗ ανανεώθηκε τον Ιούνιο του 2018, ενώ υπάρχουν οι καταδίκες κι ενώ εκκρεμεί η προσφυγή του σε δεύτερο βαθμό. Η οποία προφανώς δεν έχει δεδομένο αποτέλεσμα, ούτε καταδικαστικό ούτε αθωωτικό. Με ποιο ηθικό δικαίωμα η κυβέρνηση του εμπιστεύτηκε και δεύτερη θητεία στο τιμόνι της μεγαλύτερης ΔΕΚΟ, στην οποία το Δημόσιο ελέγχει το 51%; Και τι θα σημαίνει για τη ΔΕΗ και την αξιοπιστία της αν ο επικεφαλής της καταδικαστεί και σε δεύτερο βαθμό; Ο κ. Σταθάκης και η κυβέρνηση οφείλουν άμεσες και σαφείς απαντήσεις. Γιατί, εκτός των άλλων, η κοινωνία έχει… γκώσει από «ηθικό πλεονέκτημα»…

Αποκαλυπτικός…

Είτε το είπε επίτηδες είτε του ξέφυγε, ο Π. Καμμένος ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός στη συνέντευξη που έδωσε στο πλαίσιο της ΔΕΘ. Ομολόγησε ουσιαστικά ότι είχε συμφωνήσει με τον Α. Τσίπρα να λυθεί το Σκοπιανό μετά τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης, αλλά… βιάστηκε ο Κοτζιάς. Εξ ου και το «καρφί» στον ΥΠΕΞ. Ακολούθως αποκάλυψε ότι συνεχίζει να ποντάρει στο ότι ο Ζάεφ θα χάσει το δημοψήφισμα κι έτσι δεν θα χρειαστεί να κυρωθεί η συμφωνία από την ελληνική Βουλή. Αλλά κι αν δεν συμβεί αυτό, υπάρχει «σχέδιο» ώστε, όπως είπε, να «κάνουμε τα πάντα για να μη φτάσουμε σε σύγκρουση», δεδομένου ότι ο Π. Καμμένος δεσμεύτηκε ξανά πως δεν ψηφίζει τη συμφωνία των Πρεσπών. Και ποιο είναι το σχέδιο; Ή να κλοτσήσουν το ντενεκεδάκι της κύρωσης προς το καλοκαίρι ή… ακόμα καλύτερα να το αφήσουν για τον Κ. Μητσοτάκη!…

Και παραπονεμένος!

…Το πρόβλημα, όμως, είναι αν ο Α. Τσίπρας, βάσει των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει, μπορεί να υπηρετήσει αυτό το σχέδιο. Ιδιαίτερα αν ο Ζ. Ζάεφ κερδίσει το δημοψήφισμα της 30ής Σεπτεμβρίου στην ΠΓΔΜ. Αυτό ίσως εξηγεί και το… παράπονο που… ξέφυγε από τον πρόεδρο των ΑΝ.ΕΛ., «γιατί να λυθεί τώρα(…) ας κάναμε τη λύση σε… 35 χρόνια, σε 10 χρόνια από τώρα μπορεί να είναι διαφορετικά τα πράγματα»… Οι Α. Τσίπρας και Π. Καμμένος γνωρίζουν ότι έχουν μπροστά τους ένα ανυπέρβλητο πρόβλημα: Διαφωνούν κάθετα για τη συμφωνία των Πρεσπών. Ο Π. Καμμένος θέλει το ροκάνισμα του χρόνου. Ο Α. Τσίπρας θέλει αλλά ξέρει ότι είναι πολύ πιθανόν να μην μπορεί να παίξει το παιχνίδι που θέλει ο συγκυβερνήτης του. Γι’ αυτό και οι δύο δεν μπορούν κρύψουν πλέον την ανασφάλειά τους για το πότε θα γίνουν οι εκλογές…

Γιατί η «τυραννία των 9»;

Ένα «δώρο» επεφύλασσε για τους μαθητές ο Κ. Γαβρόγλου, στον χθεσινό Αγιασμό για την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς: Από του χρόνου το κουδούνι θα χτυπάει στις 9 «για να κοιμόμαστε περισσότερο», όπως είπε ο υπουργός Παιδείας. Είναι προφανές ότι μετά την αριστεία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. θέλει να… πολεμήσει και την οκνηρία. Το μόνο ερώτημα που εγείρεται μετά τη ρηξικέλευθη απόφαση του υπουργού είναι: Γιατί τόση… αντιδημοκρατικότητα; Γιατί ο κάθε μαθητής να μην πηγαίνει στο σχολείο ό,τι ώρα θέλει; Άλλος στις 9, άλλος 9.30 κι άλλος στις 10.00; Όχι στην τυραννία των 9!

Απορίες

1. Πόσο πόνεσε ο Ζάεφ για να «συμβιβαστεί»; Και πόσο νομίζει ότι μπορεί να δουλέψει τους Έλληνες;

2. Γιατί δεν ρώτησε έναν πρωτοετή φοιτητή της ΑΣΟΕΕ ο Τσίπρας; (είπε ότι, αν είχει κοστίσει 100 δις το α’ εξάμηνο του 2015, θα είχε ανέβει 100 δις το χρέος)

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]