Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΠΡΟΧΘΕΣ ο Στ. Κοντονής παρήγγειλε εισαγγελική έρευνα ΜΟΝΟ για τις ευθύνες που προκαλούν οι πολεοδομικές παραβάσεις στις πληγείσες περιοχές. Και πριν περάσουν 24 ώρες, ο αρμόδιος τομεάρχης της Ν.Δ. Κ. Σκρέκας έδωσε στη δημοσιότητα 2 έγγραφα πρώην δύο υπουργών Εσωτερικών του 2015 (Ν. Βούτση και Π. Κουρουμπλή), με τα οποία ζητείτο -κι έγινε!- η αναστολή κατεδάφισης αυθαιρέτων στην Αρτέμιδα και τη Λούτσα. Επρόκειτο για αυθαίρετα για τα οποία υπήρχαν αμετάκλητες αποφάσεις κατεδάφισης. Συνολικά υπάρχουν 1.639 αμετάκλητες αποφάσεις κατεδάφισης στην Αττική που έχουν κριθεί στον ανώτατο βαθμό. Μεταξύ αυτών ήταν και τα αυθαίρετα που «έσωσαν» οι Ν. Βούτσης και Π. Κουρουμπλής. Ενώ και τα 1.639 δεν κατεδαφίζονται εδώ και 3,5 χρόνια, με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης.

Ο ΣΤ. ΚΟΝΤΟΝΗΣ ήξερε ότι θα «έπεφτε» πάνω στον νυν Πρόεδρο της Βουλής κι έναν υπουργό ή δεν ήξερε και το διέπραξε μες στον πανικό του να υπηρετήσει το νέο αφήγημα; Οι γνώμες διίστανται, αν και οι περισσότεροι αποδίδουν τη νέα γκάφα στον πανικό από τον οποίο διακατέχεται η κυβέρνηση. Αλλωστε, μέσα σε μόλις 10 μέρες έχει αλλάξει αφήγημα… 6 φορές! Από τα «ασύμμετρα φαινόμενα» πήγε στην «κλιματική αλλαγή», μετά στα αυθαίρετα και τους υπεύθυνους κατοίκους και μετά τους «εμπρησμούς» επέστρεψε στην αυθαίρετη δόμηση. Ολες αυτές οι αλληλοαναιρούμενες και φτηνές προπαγανδιστικές προσπάθειες έπεσαν στο κενό. Γιατί π.χ. δεν ήταν τα αυθαίρετα που ρωτούσαν στον ασύρματο της ΕΛ.ΑΣ. «από πού να κόψουμε στη Μαραθώνος» ή δεν φταίνε τα αυθαίρετα γιατί δεν δόθηκε ποτέ εντολή εκκένωσης της περιοχής, ούτε φταίνε τα αυθαίρετα γιατί η φωτιά πέρασε τη Λ. Μαραθώνος. Τα αυθαίρετα φταίνε για πολλά άλλα και κακώς δεν κατεδαφίζονται αυτά για τα οποία υπάρχουν αμετάκλητες αποφάσεις. Κι ασφαλώς πρέπει να διορθωθεί σχεδιασμένα η πολεοδομική στρέβλωση που κυριαρχεί στην Ανατολική Αττική.

ΤΗΝ καταφανή ανικανότητα της κυβέρνησης όμως, που είναι ήδη φανερό ότι γεννά ποινικές ευθύνες, δεν μπορούν να την κρύψουν τα αυθαίρετα…

Καραβάνι ανίκανων

Με ό,τι καταπιάστηκε η κυβέρνηση στα 3,5 χρόνια που κυβερνά το έκανε «κάρβουνο». Από το εν μέσω χορών 3ο και βαρύτερο Μνημόνιο έως την παράδοση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, έως τη διαχείριση του χρέους και μέχρι την παράδοση της μακεδονικής εθνικότητας και ταυτότητας στον Ζάεφ. Ενδιαμέσως κατήγαγε κι άλλες «νίκες» που ανέδειξαν την προφανή ανικανότητα και ανεπάρκεια του τρέχοντος Υπουργικού Συμβουλίου.

Μέχρι που ήρθε η εθνική τραγωδία στο Μάτι. Εκεί φάνηκε και στον τελευταίο Ελληνα, ανεξαρτήτως κομματικής επιλογής, πόσο ανίκανοι είναι οι άνθρωποι που επελέγησαν για εξαιρετικά κρίσιμες θέσεις, όπως η ηγεσία της Πολιτικής Προστασίας, της Πυροσβεστικής, της ΕΛΑΣ κ.λπ., με αποκλειστικό κριτήριο τον κομματικό πατριωτισμό τους.

Αλλά και οι άνθρωποι που επελέγησαν ως διοικητές των Νοσοκομείων ή του ΚΕΕΛΠΝΟ ή για την οργάνωση της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες ή σε σημαντικούς Οργανισμούς. όπως ο ΟΑΣΘ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΗ κ.λπ., της ίδιας ανικανότητας αποδείχθηκαν. Η Υγεία, η Παιδεία, οι συγκοινωνίες -που καίνε πρωτίστως τους μη έχοντες- παρουσιάζουν εικόνα διάλυσης.

Η τραγωδία στο Μάτι ήρθε, απλώς, με τις φλόγες της να φωτίσει το καθολικόν της ανικανότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και των ανθρώπων που επέλεξε για να στελεχώσουν το κράτος.

Πρόκειται περί ενός «καραβανιού ανίκανων», του οποίου ηγείται ο έχων την πρώτη και την τελευταία ευθύνη των επιλογών του.

Ανασχηματισμός εν βρασμώ 1

Εντείνονται οι πιέσεις για ένα «σαρωτικό» και «εντυπωσιακό» ανασχηματισμό. Οι πληροφορίες λένε ότι ο Α. Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες του είναι σχεδόν αποφασισμένοι να κάνουν την «κίνηση» λίγο πριν ή λίγο μετά τον Δεκαπενταύγουστο. Η βούληση υπάρχει, αλλά, όπως φαίνεται δεν αρκεί, καθώς ο Α. Τσίπρας είναι πιο αποδυναμωμένος από ποτέ, ενώ οι σχέσεις με τον Π. Καμμένο δεν βρίσκονται στο καλύτερο σημείο τους. Η πλειοψηφία των 152 παραμένει μια εξαιρετικά εύθραυστη πλειοψηφία…

Ομως τα προβλήματα φαίνεται πως δεν τελειώνουν εδώ. Οι πληροφορίες λένε ότι κάποιες προσωπικότητες με κύρος από το χώρο της Κεντροαριστεράς, που συζητούσαν το ενδεχόμενο της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση, μετά το Βατερλώ στο Μάτι μάλλον «κάνουν πίσω»…

Ανασχηματισμός εν βρασμώ 2

Ετσι και στο Μ. Μαξίμου αντιλαμβάνονται ότι ένας ανασχηματισμός, που ουσιαστικά θα περιλαμβάνει π.χ. τον Γ. Ραγκούση, τη Μ. Ξενογιαννακοπούλου κι ορισμένα άλλα στελέχη που προέρχονται από το παλιό «βαθύ ΠΑΣΟΚ», ίσως να μην προσθέσει κάτι, αλλά και να αφαιρέσει.

Από την άλλη, οι εσωκομματικές ισορροπίες έχουν γίνει ιδιαίτερα εύθραυστες κι αυτές. Οι «53» πνέουν τα μένεα με όσους διαχειρίστηκαν την κρίση των πυρκαγιών, αλλά και με την τραγική επιδείνωση των ελληνορωσικών σχέσεων, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρως εξαρτημένος από τις ΗΠΑ.

Και μέσα σε όλα αυτά, ο επικεφαλής της κίνησης «ΠΡΑΤΤΩ», Ν. Κοτζιάς, λέγεται ότι θέτει βέτο να μην «πειραχτούν» τα δύο στελέχη που ανήκουν στην ομάδα του και είναι από τα πιο δακτυλοδεικτούμενα μέσα στο κάδρο των ευθυνών: ο Ν. Τόσκας και ο γ.γ. Πολιτικής Προστασίας Γ. Καπάκης.

Εστω κι αν ο πολύ νευρικός -όπως περιγράφεται τις τελευταίες ημέρες- πρωθυπουργός έχει πάρει τις αποφάσεις του, δείχνει δύσκολο να μπορέσει να κάνει κάτι που θα είναι «εντυπωσιακό» και δεν θα κλονίσει το εσωτερικό τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της συγκυβέρνησης…

Ναι, «πολιτική αλητεία, Αγγελε Τσέκερη

Είναι η δεύτερη φορά που ο νυν διευθυντής της «Αυγής» Αγγελος Τσέκερης χρησιμοποιεί εναντίον μου το χαρακτηρισμό «πολιτική αλητεία». Την πρώτη -ξέρω ότι τον είχε γράψει με τα χέρια του-ήταν το καλοκαίρι του 2016. Τον είχε γράψει ανωνύμως τότε, ως Γραφείο Τύπου του Μ. Μαξίμου. Τώρα τον χρησιμοποίησε στο πλαίσιο μιας συνειδητής προσπάθειας αποπροσανατολισμού, που κάνει το «σύστημα». Μιας προσπάθειας που έχει ανάγκη «στόχους» και «δολοφονίες χαρακτήρων». Και τον έγραψε επωνύμως αυτή τη φορά.

Θα μπορούσα -και κάποια στιγμή θα το κάνω- να γράψω πολλά για τον λίβελό του. Προτιμώ όμως να μείνω στο μόνο που συμφωνώ μαζί του και με το οποίο τελειώνει ο εμπαθής λίβελός του: «Ευτυχώς, στον Ρήγα όλοι ξέραμε ποιος είναι ποιος».

Όντως. Σε θυμάμαι, Αγγελε, σαν ένα δειλό, θλιμμένο κι αμίλητο παιδί, που περιτριγύριζες έξω από τα γραφεία της «καθοδήγησης». Ήταν φανερό ότι ήθελες να μπεις μέσα. Αλλά δεν μπήκες ποτέ. Μπήκες μόνο όταν ο Ρήγας ουσιαστικά διαλύθηκε. Και μπήκες ως δοτός. Ευτυχώς λοιπόν «στον Ρήγα όλοι ξέραμε ποιος είναι ποιος»…

Απορίες

1.Πώς γίνεται κι όταν φωτίζεται κάπως περισσότερο μια πτυχή της τραγωδίας να ανοίγει και μια δικογραφία;

2.Θα τσακωθεί και με τον στρατηγό Κωσταράκο τώρα ο Π. Καμμένος;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]