Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Πριν από τα Μνημόνια ζήσαμε σχεδόν δύο δεκαετίες όπου ο κάθε ιδιώτης ή επιχειρηματίας μπορούσε να δανειστεί όσο ήθελε. Είναι πραγματικά αστείο ότι σε αυτή τη χώρα διεξάγεται Εξεταστική για τα δάνεια των κομμάτων και των ΜΜΕ. Αναρωτιούνται οι πολιτικοί πώς ήταν δυνατόν να υπήρχε τέτοιος υπερδανεισμός. Όταν οι κοινοί θνητοί είχαν δυνατότητα να δανειστούν απεριόριστα, δυστυχώς, αλλά είναι απόλυτα λογικό μέσα στον παραλογισμό που επικρατούσε επιχειρηματίες να δανείζονταν αστρονομικά ποσά.

ΜΗΠΩΣ θυμάστε πώς ήταν η καθημερινότητα πριν από δέκα – δεκαπέντε χρόνια; Ενας απλός πολίτης λάμβανε επιστολή από κάποιο πιστωτικό ίδρυμα με την οποία του ανακοινωνόταν η προέγκριση ενός ακόμη δανείου ή η έκδοση κάποιας νέας χρυσής ή ασημένιας πιστωτικής κάρτας. Το τηλέφωνο χτυπούσε και ο τραπεζικός υπάλληλος σχεδόν εκλιπαρούσε: «Περάστε από το υποκατάστημα να υπογράψετε και αμέσως θα γίνει η εκταμίευση του δανείου που σας έχουμε εγκρίνει». Κι ας μην το είχε ζητήσει ποτέ ο πολίτης. Κάποιοι, και όχι λίγοι, την πάτησαν.

ΚΑΙ μετά ήρθαν τα Μνημόνια. Και αυξήθηκαν οι φόροι και οι εισφορές. Παράλληλα αυξήθηκαν τα λουκέτα και μειώθηκαν τα εισοδήματα. Τώρα η νέα τάση στην κλινικώς νεκρή πραγματική οικονομία είναι οι ρυθμίσεις. Ευκολίες πληρωμής, λοιπόν. Ρύθμιση των 100 δόσεων για τα παλιά χρέη σε εφορίες και Ταμεία. Ρύθμιση για τις νέες ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο. Ρυθμίσεις βραχυπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες, μακροπρόθεσμες για κάθε είδους δάνειο. Ρύθμιση για τους απλήρωτους λογαριασμούς της ΔΕΗ.

ΚΑΛΕΣ όλες αυτές οι ρυθμίσεις. Ακούγονται αγχολυτικές και όταν διαβάζει κανείς τους όρους μπορεί να πιστέψει ότι θα βάλει τα οικονομικά του σε μια σειρά. Η υφεσιακή πραγματικότητα, όμως, έχει άλλα σχέδια για τις τσέπες όλων μας. Γιατί τόσο οι τζίροι των επιχειρήσεων όσο και τα εισοδήματα επαγγελματιών και μισθωτών συνεχίζουν να μειώνονται.

Την ίδια στιγμή συσσωρεύονται νέα ληξιπρόθεσμα για τις τρέχουσες υποχρεώσεις. Το πρόβλημα δεν λύνεται μόνο με ρυθμίσεις. Συνήθως η μια ρύθμιση χάνεται και φέρνει την επόμενη και μετά ακολουθεί μια ακόμη πιο νέα ρύθμιση. Δυστυχώς, αν δεν ρυθμιστεί πρώτα η πραγματική οικονομία σε αναπτυξιακή ρότα και αν δεν αρχίσουν να αυξάνονται τα εισοδήματα, όσες ρυθμίσεις κι αν εφευρεθούν λύση δεν πρόκειται να φέρουν.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου