Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η αλήθεια είναι ότι περίμεναν κάπως διαφορετικά τα πράγματα. Σύμφωνα με όσα σχεδίαζαν στις αρχές του έτους, αυτή την εποχή η Νέα Δημοκρατία έπρεπε να ήταν περίπου διαλυμένη από τη σκανδαλολογία και το Σκοπιανό. Οι «Μητσοτακικοί» να τσακώνονται με τους «Σαμαρικούς», η βάση να είναι διχασμένη, τα ποσοστά της Ν.Δ. σε καθοδική πορεία, το κόμμα σε εσωστρέφεια.

Ομως εδώ και αρκετό καιρό οι στρατηγοί του Μαξίμου έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να πέφτουν διαρκώς έξω.

Το προβάδισμα της Ν.Δ. έναντι του ΣΥΡΙΖΑ διευρύνεται, η γαλάζια συσπείρωση παραπέμπει σε συνθήκες κάλπης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπερέχει στην καταλληλότητα σε σχέση με τον Αλέξη Τσίπρα.

Το Σκοπιανό γύρισε μπούμερανγκ για την κυβέρνηση γιατί κανείς από τους δύο εταίρους της δεν είχε εκτιμήσει σωστά το μέγεθος των αντιδράσεων που θα προκαλούσε η συμφωνία με τον Ζάεφ, αλλά και γιατί η Ν.Δ. δεν έπεσε στην παγίδα «διχόνοιας» που είχε στήσει το Μαξίμου.

Τώρα Τσίπρας και Καμμένος αντιλαμβάνονται ότι ο ένας λειτουργεί σε βάρος του άλλου. Όσο ο πρωθυπουργός επιμένει ότι με τη συμφωνία των Πρεσπών η Ελλάδα αναβαθμίζεται «τσουβαλιάζοντας» ως ακροδεξιούς όσους αντιδρούν τόσο σε πιο δύσκολη θέση φέρνει τον υπουργό Άμυνας, που βλέπει το κόμμα του να βυθίζεται δημοσκοπικά έχοντας χάσει τη σύνδεση με το παραδοσιακό του πολιτικό ακροατήριο.

Από την άλλη πλευρά οι δηλώσεις του Π. Καμμένου ότι πρόκειται να αποχωρήσει από την κυβέρνηση όταν έρθει η συμφωνία για επικύρωση στη Βουλή μπορεί να παραπέμπουν σε ένα εικονικό διαζύγιο, όμως δρουν αποσταθεροποιητικά για την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που δεν μπορεί να πείσει «ούτε καν τον πιο πιστό του εταίρο».

Η νέα τακτική «και μαζί και χώρια», που υιοθέτησαν Καμμένος και Τσίπρας, τελικώς ζημιώνει και τους δύο γιατί οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι νοιάζονται για την επόμενη μέρα τους και όχι για την επόμενη μέρα της χώρας…

Το Ποτάμι και οι μεταρρυθμίσεις

«Θέλουμε ένα Ποτάμι με φιλελεύθερες αρχές, μεταρρυθμιστική ορμή και σύγχρονες αντιλήψεις», δηλώνει σε κάθε ευκαιρία ο επικεφαλής του Σταύρος Θεοδωράκης. Ωστόσο, το Ποτάμι έχει χάσει το σημαντικότερο υλικό στο οποίο στηρίζεται κάθε κόμμα, την εκλογική του βάση, και το ζητούμενο είναι τι θα κάνει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Καλόπιστα ρωτάμε τον κ. Θεοδωράκη: Πιστεύει ότι μπορεί να βρει στη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. χώρο για φιλελεύθερες αρχές και μεταρρυθμιστική δυναμική; Ο ίδιος στην ομιλία του προχθές στο Μέγαρο Μουσικής επανέλαβε την ανάγκη για ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων ώστε να αξιοποιηθεί το επιστημονικό μας δυναμικό και η Ελλάδα να γίνει εκπαιδευτικό κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Δεν γνωρίζει ότι ο κ. Τσίπρας και οι «σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ» δεν θέλουν ούτε να ακούν για ιδιωτική εκπαίδευση, άσχετα εάν τη χρησιμοποιούν για τα μέλη των οικογενειών τους; Το Ποτάμι έχει αξιόλογα στελέχη και αρκετές χρήσιμες ιδέες για τη διακυβέρνηση. Ομως πρέπει να δείξει στην πράξη εάν πιστεύει στη μεταρρυθμιστική του ατζέντα ή όχι…

Υπερφορολόγηση και μειωμένα εισοδήματα

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικά τα στοιχεία της έκθεσης Στουρνάρα σχετικά με την υπερφορολόγηση των πολιτών τα τελευταία χρόνια αλλά και την υπέρμετρη αύξηση της έμμεσης φορολογίας σε σχέση με την άμεση, με συνέπεια να επιβαρύνονται οι οικονομικά ασθενέστεροι. Στο σχετικό κεφάλαιο της έκθεσης αναφέρεται ότι σε σχέση με το 2007 πληρώνουμε τους ίδιους φόρους αλλά με 25% μικρότερα εισοδήματα. Συγκεκριμένα, το 2017 το σύνολο των φορολογικών εσόδων αντιστοιχούσε στο 96,8% των αντίστοιχων εισπράξεων του 2007 (74,8 δισ. ευρώ το 2017, έναντι 77,3 δισ. ευρώ το 2007) όταν το ΑΕΠ σε σταθερές τιμές ήταν μόλις το 74,6% του ΑΕΠ του 2007 (250,7 δισ. ευρώ το 2007, έναντι 187,1 δισ. ευρώ το 2017). Αυτό σημαίνει ότι η αύξηση των φορολογικών εσόδων σε συνθήκες ύφεσης προήλθε κατά κύριο λόγο από τη μεγάλη και συνεχή αύξηση των φορολογικών συντελεστών στο εισόδημα, στην κατανάλωση, στα κέρδη των επιχειρήσεων και την περιουσία, με αρνητικές επιπτώσεις στην αναπτυξιακή δυναμική και τη φορολογική δικαιοσύνη.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]