Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΜΑΖΙ της όμως καταρρέει με εντυπωσιακό τρόπο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Από τη Λάρισα και πάνω το κυβερνών κόμμα έχει επιστρέψει σε μονοψήφια ποσοστά, όταν πριν από 2 μήνες, σε δημοσκόπηση της ίδιας εταιρίας, κατέγραφε 16-17%. Η «κόκκινη γραμμή» του ΣΥΡΙΖΑ είναι από τη Λάρισα και πάνω, διαχωρίζοντας έτσι το «Βόρειο» από το «Νότιο» ΣΥΡΙΖΑ. Οχι ότι τα ποσοστά του «Νότιου ΣΥΡΙΖΑ» δείχνουν κάποια αντοχή -το αντίθετο- αλλά δεν βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, όπως συμβαίνει στη Β. Ελλάδα. Αυτό το γνωρίζει και το Μ. Μαξίμου, το οποίο λαμβάνει καθημερινά τις δικές του μετρήσεις και γι’ αυτό έχει δώσει εντολή στα ελεγχόμενα και παρασιτικά sites που στηρίζουν την κυβέρνηση να προσπαθήσουν να απαξιώσουν προκαταβολικά τις πολλές μετρήσεις που έρχονται και μοιάζουν περισσότερο με «πολιτικά κηδειόχαρτα».

Η ΥΠΑΡΞΗ αυτών των δημοσκοπήσεων, που αποτυπώνουν την κοινωνική πραγματικότητα, την οποία εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς μιλώντας με πολίτες, εξηγεί και κάτι ακόμα: Την κατήφεια που υπάρχει που υπάρχει -και δεν αποκρύπτεται- πίσω από τα χαμόγελα, στα κατά τα άλλα χαρούμενα πρόσωπα των κυβερνητικών στελεχών και βεβαίως του πρωθυπουργού. Η κυβέρνηση ή εκτέλεσε πολιτικό συμβόλαιο ή για μια ακόμα φορά υποτίμησε την αντίδραση της κοινωνίας. Βέβαια το ένα δεν αποκλείει το άλλο.

Ο Δ. ΚΑΜΜΕΝΟΣ, ο οποίος δεν αποτελεί κατ’ ανάγκη τον ορισμό της πολιτικής αξιοπιστίας, είπε δημοσίως και επωνύμως αυτό που κυκλοφορούσε εδώ και καιρό ως πληροφορία και γράφτηκε: Οτι η βεβιασμένη και διάτρητη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ έγινε προκειμένου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. να λάβει ως «αντίδωρο» το χρέος και κάτι τις ακόμα. («Συμπτωματικά» τώρα ξεκινά η ουσιαστική συζήτηση για το χρέος!). Κι αυτό ήταν το βασικό «επιχείρημα» που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον στις εσωκομματικές συζητήσεις-κυρίως των ΑΝ.ΕΛ., αλλά όχι μόνο – προκειμένου να πειστούν οι κυβερνητικοί βουλευτές να στηρίξουν την κυβέρνηση, σ’ αυτό το «σάλτο μορτάλε» που έκανε.

ΤΙΣ «ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ» αυτού του 8μήνου -γιατί υπάρχουν- θα τις βρει η Ιστορία και πιθανώς αρκετά σύντομα. Οπως και θα φανεί π.χ. γιατί χθες ο μέγας Τζ. Σόρος (ο χρηματοδότης της καμπάνιας για την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονίας» επί 2,5 δεκαετίες) ένιωσε την ανάγκη να δηλώσει ότι η συμφωνία με τα Σκόπια «είναι ευκαιρία για σταθεροποίηση στην Ευρώπη»…

ΕΠΙ του παρόντος όμως υπάρχουν αρκετά δεδομένα για την πολιτική αποτίμηση του «πολιτικού σαλταδορισμού» των Α. Τσίπρα – Ν. Κοτζιά. Ο πρωθυπουργός, ακόμα κι όταν με προσποιητό ύφος «εθνικού ηγέτη» έκανε πως συνομιλούσε ευτυχής με την Ιστορία, ήξερε ότι είχε απολέσει και την τελευταία του ευκαιρία για μια αξιοπρεπή ήττα στις επόμενες εκλογές. Οπως και ο γενικώς χαρούμενος υπουργός Εξωτερικών, που χόρευε και τραγουδούσε στις Πρέσπες κουνώντας το ψάθινο καπελάκι, ξέρει ότι τελικά η Ιστορία δεν θα τον γράψει σαν τον «νέο Κίσινγκερ», όπως νομίζει.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ που μπορεί να αποκομίσει ο Α. Τσίπρας ικανοποιώντας τις επιθυμίες των ΗΠΑ και της Α. Μέρκελ δεν είναι ακόμα σαφή. Το… Νόμπελ Ειρήνης, είναι λίγο λιγότερο «σοβαρό» από το …Νόμπελ των γιαγιάδων της Μυτιλήνης για το μεταναστευτικό. Αλλα είναι ενδεχομένως τα «ουσιαστικά οφέλη» στα οποία προσβλέπει. Αντιθέτως η «ζημιά» είναι εν τη παλάμη. Καθώς «έπαιξε» με την τσέπη των Ελλήνων, «έπαιξε» με τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπειά τους, αλλά ως μέγας λαϊκιστής δεν έπαθε το Βατερλώ. Τώρα έκανε το λάθος,, μετά απ’ όλα αυτά, να παίξει και με την ψυχή τους.

Περίπτωση «Σέλτσα»

Συμφοιτητής μου στην Οδοντιατρική Θεσσαλονίκης. Μέλος της ΚΝΕ τότε. Μετά είδε το φως το αληθινό και καβάλησε -κι αυτός- το «κύμα του Αλέξη». Και κατέληξε βουλευτής.

Αγωνιστής μια ζωή αλλά με μια «κρυφή» πλευρά, την οποία μαθαίνουμε 2 δεκαετίες μετά. Και την οποία αποκάλυψε χθες το «ThePresident». Ο βουλευτής Φλώρινας του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Σέλτσας είχε προσφύγει το 1990 -μαζί με άλλους «συντρόφους» του- εναντίον της Ελλάδας, αρχικά στο Πρωτοδικείο Φλώρινας και μετά και σε ευρωπαϊκό δικαστήριο για τη μη αναγνώριση του σωματείου «Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού».

Η προσφυγή απορρίφθηκε από Πρωτοδικείο, Εφετείο και Αρειο Πάγο με το σκεπτικό ότι «πραγματικός σκοπός του συλλόγου είναι η επιδίωξη εντυπώσεων περί υπάρξεως μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα, πράγμα το οποίο αντιβαίνει το εθνικό συμφέρον αυτής και εντεύθεν ευθέως στο νόμο». Και μετά ακολούθησε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με εκπρόσωπο -προφανώς τυχαία- τη δικηγόρο του Δ. Κουφοντίνα, Ιωάννα Κούρτοβικ.

Σήμερα ο Κ. Σέλτσας υποστηρίζει ότι ναι μεν έχει προσφύγει εναντίον της Ελλάδας, αλλά για την αναγνώριση «μακεδονικής γλώσσας και πολιτισμού» και όχι «μακεδονικής μειονότητας». Πριν από τρεις μέρες, πάνω στη χαρά του «θριάμβου» της συμφωνίας, μίλησε «μακεδονικά» και δήλωσε «ο πρώτος Μακεδών βουλευτής της Ελλάδας».

«Φλερτ» χωρίς ανταπόκριση

Μονόδρομος για το Μ. Μαξίμου, μετά το διαφαινόμενο διαζύγιο με τους ΑΝ.ΕΛ., είναι το «φλερτ» με το ΚΙ.ΝΑΛ. και μεμονωμένες προσωπικότητες από το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Ολες οι πληροφορίες όμως δείχνουν ότι η Φ. Γεννηματά -όπως και η συντριπτική πλειονότητα των στελεχών της ΔΗ.ΣΥ.- έχει κλείσει ήδη την πόρτα. Το Ποτάμι παραμένει διακαής πόθος του Α. Τσίπρα. Ωστόσο κι εδώ τα πράγματα δεν είναι εύκολα.

Χθες ο Στ. Θεοδωράκης δήλωσε ότι «αν φύγει ο Καμμένος από την κυβέρνηση, δεν θα στηρίξω τον ΣΥΡΙΖΑ, θα γίνουν εκλογές». Μια δήλωση που ξεκόβει μεν την παράταση του βίου κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με άλλον παρτενέρ, αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο εκλογικής συνεργασίας, όταν προκηρυχθούν εκλογές.

Ωστόσο και πάλι ο επικεφαλής του Ποταμιού έχει μεγάλο πρόβλημα – άρα και ο Α. Τσίπρας: Αν αποφασίσει εκλογική συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ζήτημα αν θα τον ακολουθήσουν οι μισοί από τους 6 βουλευτές του κόμματος και τα περισσότερα από τα σημαντικά στελέχη του Ποταμιού…

Και… σανό στους ΑΝ.ΕΛ.

Σε κανονική διάλυση φαίνεται ότι βρίσκονται οι ΑΝ.ΕΛ. Οπως είχε από χθες επισημαίνει η στήλη, οι πρώτες αποχωρήσεις (Δ. Καμμένου, Μ. Παπαδοπούλου και κομματικών στελεχών) ήταν μόνο η αρχή. Χθες υπήρξε νέο κύμα μαζικών αποχωρήσεων υψηλόβαθμων και μεσαίων στελεχών, καθώς και πλήθους απλών μελών.

Στο στόχαστρο των αποχωρούντων και καταγγελλόντων βρίσκεται ευθέως πλέον ο Π. Καμμένος, ο οποίος εξαφανίστηκε από τη δημοσιότητα, ακόμα και από το αγαπημένο του twitter. Αντιθέτως χθες στα γραφεία των ΑΝ.ΕΛ. στη Λ. Συγγρού εμφανίστηκαν ακτιβιστές που πέταξαν… σανό στους διαδρόμους. «Και για όποιον δεν κατάλαβε», που λέει και το γνωστό ανέκδοτο, ανέλαβε ν’ απαντήσει αυτό που έγραφε το μπλουζάκι μιας ακτιβίστριας: «Εμείς χορτάσαμε σανό, σειρά σας τώρα…».

Απορίες

1. Καλά, δεν μπορούσε να κρατηθεί μια μέρα ο Κοτζιάς για να παραδεχθεί ότι δεν υπάρχει erga omnes;

2. Δεν είναι η πρώτη φορά που «αριστεροί» χαίρονται για το άγριο ξύλο που έριξαν τα ΜΑΤ (στο Πισοδέρι);

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]