Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Oταν αυξάνονται οι συντελεστές διευρύνονται και τα κρατικά έσοδα αλλά όχι για πάντα. Σύμφωνα με τον Aμερικανό οικονομολόγο υπάρχει ένας ιδανικός φορολογικός συντελεστής ο οποίος μεγιστοποιεί τα έσοδα του κράτους, που σημαίνει ότι εάν μία κυβέρνηση επιχειρήσει να αυξήσει περαιτέρω τους φόρους δεν θα δει μεγαλύτερες εισπράξεις στα ταμεία του Δημοσίου αλλά μικρότερες.

Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι το 1974 ο Λαφέρ χάραξε την καμπύλη πάνω σε ένα χαρτομάντιλο προσπαθώντας να πείσει τους ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές Ντικ Τσέινι και Ντόναλντ Ράμσφελντ ότι η αύξηση των φόρων από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ Τζέραλντ Φορντ θα ήταν αναποτελεσματική για τα δημόσια έσοδα.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται και η δημοσιονομική πολιτική της ελληνικής κυβέρνησης. Ο Τσίπρας κατά τις αέναες διαπραγματεύσεις των περασμένων μηνών δεν θέλησε να πειράξει το κομματικό κράτος, που αποτελεί και την τελευταία του εκλογική πελατεία και επέλεξε την υπερφορολόγηση αντί της μείωσης των δημοσίων δαπανών προκειμένου να πετύχει τους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος. Αύξησε τους φόρους για όλους σχεδόν τους φορολογούμενους μέσω της μείωσης του αφορολογήτου, ανέβασε τους συντελεστές για χιλιάδες επαγγελματίες και αγρότες, διατήρησε στα ύψη τον ΕΝΦΙΑ για όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν η αύξηση των δημοσίων εσόδων αλλά η κατακρήμνισή τους τον Ιούλιο, που αποτελούσε και το πρώτο τεστ του υπουργείου Οικονομικών για την εισπραξιμότητα των νέων φόρων. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία τα έσοδα ήταν μειωμένα κατά 500 εκατομμύρια έναντι του στόχου ενώ υπολείπονταν και σε σχέση με το 2014 όταν οι φορολογικοί συντελεστές ήταν χαμηλότεροι.

Η αύξηση των φόρων από την κυβέρνηση Τσίπρα όχι μόνο δεν τόνωσε τα δημόσια έσοδα αλλά μεγάλωσε τη φοροδιαφυγή, έπληξε την κατανάλωση και συνολικά περιόρισε τη ζήτηση και τις επενδύσεις ενισχύοντας την ύφεση.

Οι πολίτες δεν αντέχουν άλλους φόρους και πολύ απλά δεν μπορούν να τους πληρώσουν. Εάν δεν το καταλάβουν εγκαίρως στο υπουργείο Οικονομικών για να αναθεωρήσουν την πολιτική τους αλλάζοντας το κοκτέιλ των μέτρων θα κλάψουν πικρά όταν δουν τα έσοδα των επόμενων μηνών και τότε δεν θα βρουν ούτε το χαρτομάντιλο του Λαφέρ.

«ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΚΛΟΓΕΣ;»

Το πρώτο ερώτημα που ακούς στις πλατείες και στα καφενεία των παραθεριστικών κέντρων είναι το «πότε θα γίνουν εκλογές;». Η ύφεση και η κρίση που έγινε αμέσως αντιληπτή στην Αθήνα και τα μεγάλα αστικά κέντρα χτυπά πλέον τις κωμοπόλεις της περιφέρειας που συντηρούνται από τα αγροτικά εισοδήματα, τις συντάξεις και τον τουρισμό.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση είναι πρωτοφανής, όμως ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση από το ταμείο. Άλλωστε το 2015 είχαν αρκετές ευκαιρίες να αναγνωρίσουν το «λάθος» τους. Ο Τσίπρας και η παρέα του θα θελήσουν να εξαντλήσουν την τετραετία ελπίζοντας ότι το 2019 η κατάσταση θα έχει βελτιωθεί στην οικονομία. Μόνο που οι ενδείξεις έως τώρα δεν είναι καθόλου καλές και η πραγματική οικονομία θα δρομολογήσει εξελίξεις νωρίτερα.

Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΟΥΜΟΥΝΔΟΥΡΟΥ

Πάνω από 40.000 ευρώ είναι οι ζημιές που προκάλεσαν οι αναρχικοί κατασκηνωτές στις εγκαταστάσεις του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ελπίζουμε ότι οι πρυτανικές αρχές θα στείλουν τον λογαριασμό αρμοδίως.

Στην Κουμουνδούρου και τους αλληλέγγυους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Εάν διαιρέσουμε τη ζημιά που έχει γίνει στο ΑΠΘ με τα μέλη της κοινοβουλευτικής δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ το ποσό δεν ξεπερνά τα 300 ευρώ ανά βουλευτή. Να φανεί η αλληλεγγύη των Συριζαίων τύπου Κυρίτση ή Σίας στην πράξη ή καλύτερα στην τσέπη…

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής  του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου