Δυστυχώς τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Οκτώ χρόνια από την έναρξη της μνημονιακής περιόδου η οικονομία βρίσκεται σε «βάλτο» με το ΑΕΠ 25% χαμηλότερα, τους πολίτες εξουθενωμένους από την υπερφορολόγηση και τις επιχειρήσεις να φυτοζωούν από την έλλειψη ρευστότητας και τη χαμηλή εσωτερική ζήτηση.

Οι ευθύνες της σημερινής κυβέρνησης για τον εγκλωβισμό της οικονομίας σε κατάσταση επενδυτικής και αναπτυξιακής άπνοιας είναι μεγάλες. Ο ΣΥΡΙΖΑ εμπόδισε το 2014 την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας με αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί ποτέ η τελευταία αξιολόγηση του δεύτερου Μνημονίου. Ο κ. Τσίπρας μόλις ανέλαβε τα κλειδιά της χώρας αντί να κλείσει μια γρήγορη και σχετικά ανώδυνη συμφωνία έπαιξε την τύχη της οικονομίας στα ζάρια με την αέναη διαπραγμάτευση και το δημοψήφισμα που είχαν ως αποτέλεσμα να φορτώσει τους πολίτες με ένα νέο Μνημόνιο και έναν αχρείαστο λογαριασμό της τάξης των 200 δισεκατομμυρίων.

Αυτό το βάρος που φόρτωσε στη χώρα η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. εμποδίζει την οικονομία να αναπνεύσει και να πετύχει τα αναγκαία αναπτυξιακά άλματα. Σε συνεργασία με τους δανειστές ο κ. Τσίπρας μετέθεσε για την περίοδο 2019-2020 τα επώδυνα μέτρα των μειώσεων στις συντάξεις και της αύξησης των φόρων για τους χαμηλόμισθους υποθηκεύοντας ουσιαστικά τις προοπτικές της οικονομίας και αναζωπυρώνοντας το πρόβλημα εσωτερικής υποτίμησης.

Επιπλέον, η Ελλάδα μετά τον Αύγουστο του 2018 δεν θα έχει καμία χρηματοδοτική ασπίδα. Θα δανείζεται ακριβά από τις αγορές και το κόστος θα μεταφέρεται στους φορολογούμενους. Το χειρότερο όμως είναι ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει στην ατζέντα της την εφαρμογή πραγματικών μεταρρυθμίσεων στο ασφαλιστικό σύστημα, τη δημόσια διοίκηση, την Παιδεία ή την Υγεία. Η οικονομία χάνει διαρκώς τους στόχους της και η χώρα μοιάζει να είναι παγιδευμένη σε μια κινούμενη άμμο…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]