Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης
Αναδεικνύεται έτσι ξεκάθαρα το συγκριτικό πλεονέκτημα που έχει αποκτήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης έναντι του Αλέξη Τσίπρα στον τομέα της οικονομίας και της κοινωνικής πολιτικής. Εκεί δηλαδή όπου υποτίθεται ότι θα ήταν το ισχυρό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και τις ανέξοδες δεσμεύσεις που είχε αναλάβει προκειμένου να αναρριχηθεί στην εξουσία.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, που υποτίθεται ότι θα προστάτευε τους οικονομικά ασθενέστερους, κατάργησε το ΕΚΑΣ και αύξησε τη φορολογία αδιακρίτως μέσω της περικοπής του αφορολογήτου στις 5.600 ευρώ από το 2019 ή το 2020 ανάλογα με τις βουλές των δανειστών. Αλλά ο υπουργός Οικονομικών και επικεφαλής της κίνησης των «53», Ευκλείδης Τσακαλώτος, που απειλούσε ότι θα παραιτείτο αν έπεφτε το αφορολόγητο κάτω από τις 9.600 ευρώ, αποδέχθηκε δύο μειώσεις που το περικόπτουν περίπου στο μισό. Ανεβάζοντας έτσι κατακόρυφα τη φορολογία ακόμα και για τα εισοδήματα των 600 ευρώ.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Αντιθέτως, η Ν.Δ. δείχνει ότι πιστεύει στη δύναμη της μείωσης της φορολογίας και στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Οι προτάσεις της για την καθιέρωση ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και για αύξηση του αφορολογήτου κατά 1.000 ευρώ για κάθε παιδί είναι προφανές ότι θα λειτουργήσουν υπέρ του συμφέροντος των πολλών και εις βάρος των ημετέρων.
Επειτα από τρία και πλέον χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ο Κυρ. Μητσοτάκης φαίνεται να κερδίζει κατά κράτος τον Αλ. Τσίπρα, σε αυτό που παραδοσιακά εθεωρείτο ισχυρό όπλο της Αριστεράς. Το κοινωνικό κράτος και την προστασία των οικονομικά ασθενέστερων. Αναδεικνύοντας έτσι την υπεροχή του φιλελεύθερου και κοινωνικού προγράμματος της Ν.Δ.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]