Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Επίσης, ο Ερντογάν συλλυπήθηκε το «τουρκικό έθνος» για τους εκατομμύρια Οθωμανούς πολίτες που σκοτώθηκαν σε πολέμους, μεταναστεύσεις (σ.σ.: εννοεί άραγε τις πορείες στην Αλμυρά Ερημο;), σε συγκρούσεις και επιδημίες (!) κατά την ίδια περίοδο. Θύτες και θύματα στο ίδιο τσουβάλι, κατά την πάγια τουρκική πρακτική.

Μέσα σε όλα, ο Τούρκος πρόεδρος δεν παρέλειψε να ασχημονήσει κατά του Αρμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης. «Η τελετή μνήμης για τους Οθωμανούς Αρμενίους που έχασαν τη ζωή τους στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τελέστηκε στο Αρμενικό Πατριαρχείο με τον προσήκοντα σεβασμό στα 800 χρόνια τουρκο-αρμενικής φιλίας (!)», ανακοίνωσε σαρδόνια η τουρκική προεδρία. Δηλαδή, με τους 60-70 χιλιάδες εναπομείναντες Αρμενίους της Τουρκίας να σκύβουν το κεφάλι από φόβο και να πενθούν σιωπηλά.

Στην πραγματικότητα, οι σχέσεις Τουρκίας-Αρμενίας βρίσκονται στο χειρότερο σημείο. Λίγο πριν παραιτηθεί από την πρωθυπουργία, ο πρώην πρόεδρος Σερζ Σαρκσιάν, ακύρωσε, στις αρχές Μαρτίου, τα Αρμενο-Τουρκικά Πρωτόκολλα της Ζυρίχης του 2009, που πρόβλεπαν άνοιγμα των συνόρων, αποκατάσταση διπλωματικών σχέσεων και σύσταση μικτής επιτροπής ιστορικών για να εξετάσει το θέμα της Γενοκτονίας.

Ο αρμενικός λαός αντιμετώπιζε εξαρχής την προσέγγιση με καχυποψία, θεωρώντας ότι η Τουρκία θα ενεργήσει σαν δούρειος ίππος του Αζερμπαϊτζάν, προκειμένου η Αρμενία να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.

Λίγο πριν από την πτώση του ο Σαρκσιάν έσκισε μια ήδη νεκρή συμφωνία, την οποία ποτέ δεν σκόπευε να κυρώσει η Τουρκική Εθνοσυνέλευση. Εμειναν μόνο τα εξοργιστικά συλλυπητήρια του Ερντογάν σε θύτες και θύματα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]