Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Ακόμα και αν κατάφερνε να σπουδάσει αυτό που σπούδασε, σχεδόν αδύνατο αλλά ας το υποθέσουμε, δεν θα μπορούσε να εξελίξει τη σκέψη, την καριέρα του και την παγκόσμια γνώση, διότι κάποιοι θα τον κρεμούσαν στα μανταλάκια αμφισβητώντας τις ικανότητές του λόγω της ασθένειάς του. Εδώ αμφισβήτησαν την ικανότητα ενός επιστήμονα να διοικεί δημόσιο νοσοκομείο επειδή υποφέρει από κατάθλιψη, φανταστείτε τις αμφιβολίες που θα είχαν για την περίπτωση Χόκινγκ που ήθελε να αναμετρηθεί με το Σύμπαν. Επιπλέον, θα έπρεπε να τα βάλει και με όλους εκείνους που θεωρούν την αριστεία ρετσινιά.
2014 και 2024, ομοιότητες και διαφορές
Σε μια εποχή που η ανθρωπιά λείπει από την ανθρωπότητα, οφείλονται πολλά «ευχαριστώ» στον διάσημο αστροφυσικό. Οχι μόνο για τις σπουδαίες επιστημονικές ανακαλύψεις του που οι περισσότεροι από εμάς μάλλον αγνοούμε, αλλά για την εκπληκτική δύναμη με την οποία διαχειρίστηκε την ασθένειά του. Αποτέλεσε πρότυπο και έμπνευση για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που δοκιμάζονται από σοβαρά προβλήματα υγείας αλλά δεν το βάζουν κάτω. Που σπουδάζουν, ερωτεύονται, κάνουν παιδιά, γίνονται θαυμάσιοι καθηγητές, γιατροί, ηθοποιοί, λογιστές, αθλητές ή διοικητές νοσοκομείων. Και πρέπει να μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά φροντίζοντας παράλληλα την υγεία τους, χωρίς να φοβούνται πως κάποιος θα βρει τον ιατρικό τους φάκελο και θα τον χρησιμοποιήσει εναντίον τους.
Το πώς φέρεται αυτή η χώρα στους ανθρώπους που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες, είτε αυτές είναι ψυχολογικές είτε καθαρά παθολογικές, και το πώς έχει δομηθεί το κράτος πρόνοιας για τα ΑμεΑ είναι μια πονεμένη ιστορία, παρά τα θετικά βήματα που έχει κάνει η ελληνική κοινωνία τις τελευταίες δεκαετίες. Για αυτό χαρισματικές προσωπικότητες όπως ο Στίβεν Χόκινγκ πρέπει να «εκλαμβάνονται» ως μάθημα ζωής. Η ευφυΐα του ίσως ήταν το μικρότερο προσόν του. Η υπομονή και η επιμονή του, το χιούμορ του, η ακόρεστη περιέργειά του και η τεράστια θέλησή του για ζωή ήταν τα πραγματικά επιτεύγματά του. Οταν τον ρώτησαν τι συμβουλεύει ανθρώπους που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, ήταν ειλικρινής. «Μη σκέφτεστε εκείνα που δεν μπορείτε να κάνετε εξαιτίας της αναπηρίας σας, αλλά όλα όσα μπορείτε να κάνετε παρά την αναπηρία σας. Και κάντε τα καλά».
Δεν χρειάζεται να ξέρουμε από αστροφυσική και κοσμολογία για να καταλάβουμε πως αυτό που ουσιαστικά δίδαξε είναι η μαγκιά να είσαι διαφορετικός και να παραμένεις μαχητής.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]