Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Ανατρέπουμε τη θεσμική ιεραρχία και αναφέρουμε πρώτα τον πρόεδρο του Ποταμιού, μιας και στη συγκεκριμένη περίπτωση θα μπορούσε να γίνει ο Δούρειος Ιππος που αναζητά ο ΣΥΡΙΖΑ για να διεμβολίσει την Κεντροαριστερά. Αυτό δηλαδή λένε μεταξύ άλλων τα πολιτικά σενάρια που αναπτύχθηκαν μετά την προσέγγιση των δύο αντρών. Ομως πριν από το υπαρκτό ή ανύπαρκτο φλερτ μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ποταμιού, το ενδιαφέρον που προείπαμε είναι ότι κανείς ή σχεδόν κανείς δεν πίστεψε την εξήγηση του επικεφαλής του.

«Αν θεωρώ ότι οι στιγμές είναι κρίσιμες -και οι στιγμές ιδίως με την Τουρκία είναι κρίσιμες- στέκομαι στο ύψος των περιστάσεων και λέω ότι πρέπει να υπάρξει εθνική συνεννόηση», είπε, χωρίς όμως να πείσει ούτε την αξιωματική αντιπολίτευση ούτε το συνέταιρό του στο Κίνημα Αλλαγής, το ΠΑΣΟΚ.
Είναι δυσάρεστο για τον ίδιο, αλλά κυρίως για το πολιτικό σύστημα, να ακούς έναν εκπρόσωπό του σχεδόν να ορκίζεται ότι αυτό που λέει το εννοεί, αλλά να τον πιστεύουν μόνο οι δικοί του. Εχουμε πλέον τόσο πολύ εξοικειωθεί στην Ελλάδα με την ιδέα ότι άλλα λένε οι πολιτικοί και άλλα εννοούν, που πλέον όλοι λειτουργούμε με… αυθόρμητη καχυποψία.

Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι οι αρχηγοί δύο κομμάτων μπορούν να συναντηθούν και να μιλήσουν χωρίς να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο όφελος. Η δυσπιστία αυτή δεν αφορά μόνο τον Σταύρο Θεοδωράκη, αφορά τους περισσότερους πολιτικούς, ειδικά όταν οι εποχές που διανύουμε είναι -πώς το είπε;- κρίσιμες. Ομως το πραγματικά δυσάρεστο είναι πως αυτή η καχυποψία έχει τροφοδοτηθεί από τους ίδιους τους πολιτικούς.

Αν για παράδειγμα ο Αλέξης Τσίπρας ενδιαφέρονταν πράγματι για συναίνεση, δεν θα αρνούνταν την ενημέρωση στους αρχηγούς των κομμάτων όταν τη ζητούσαν. Διότι όσο αισθανόταν ισχυρός από τη συνεργασία του με τους ΑΝ.ΕΛ. δεν χρειάζονταν τη στήριξη άλλων. Οταν όμως αυτή η σύμπραξη άρχισε να καταρρέει, εμφανίστηκε συναινετικός και -όλως τυχαίως- με τον εταίρο του Κινήματος Αλλαγής. Οσο για τον Σταύρο Θεοδωράκη, αν και νέος στην πολιτική, έχει βάλει και αυτός το λιθαράκι του στο τείχος της δυσπιστίας. Ας θυμηθούμε τι έλεγε πέρσι, όταν τον ρωτούσαν οι δημοσιογράφοι για την Κεντροαριστερά.

«Το Ποτάμι πρέπει να πορευτεί μόνο του. Η κουβέντα για τις ενδεχόμενες συνεργασίες του Ποταμιού με άλλα κόμματα γίνεται επειδή αρέσει πολύ στους δημοσιογράφους. Εμένα δεν με απασχολεί καθόλου αυτή η κουβέντα. Στην πραγματικότητα, δεν γίνεται καμία τέτοια κουβέντα». Και μετά προέκυψε το Κίνημα.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]