Οι αγώνες κόστισαν ακριβά στην Ελλάδα, οι μεγαλοεργολάβοι της εποχής επέβαλαν στην τότε κυβέρνηση Σημίτη την κατασκευή δαπανηρών εγκαταστάσεων μόνιμου χαρακτήρα, αντί για «έξυπνες» λύσεις με έργα προκάτ, που θα μπορούσαν να αποσυναρμολογηθούν μετά την τελετή λήξης, όπως συνέβη στο Σίδνεϊ. Κανείς δεν κατάλαβε για παράδειγμα γιατί θα έπρεπε να έχουμε τσιμεντένιες εξέδρες για τους αγώνες μπιτς βόλεϊ και όχι λυόμενες, το έργο στο Φάληρο ρημάζει και έχει μετατραπεί σε θλιβερή χωματερή.

Συνολικά το ολυμπιακό συγκρότημα στο Φάληρο παραμένει αναξιοποίητο, εντός του έτους αναμένεται να ολοκληρωθεί ο διαγωνισμός για την ανάδειξη της περιοχής και τη μετατροπή του σε ένα ζωντανό δίκτυο πολιτισμού, αθλητισμού και αναψυχής.

Στα χρόνια των Μνημονίων η συντήρηση των υποδομών πέρασε στο περιθώριο, τα προβλήματα των τελευταίων 15-20 ετών βγαίνουν τώρα στην επιφάνεια, από τα στέγαστρα του Καλατράβα μέχρι το Ολυμπιακό Κολυμβητήριο στο Μετς, που ευτυχώς «υιοθετήθηκε» από τον Δήμο Αθηναίων και θα λειτουργήσει ξανά με σύγχρονο εξοπλισμό τα επόμενα χρόνια.

Τώρα που η κατάσταση στην οικονομία είναι καλύτερη, η εικόνα της χώρας έχει βελτιωθεί ύστερα από τις ταραγμένες εποχές του πρόσφατου παρελθόντος και υπάρχουν διαθέσιμα κεφάλαια για επενδύσεις, χρειάζεται ένα σχέδιο αξιοποίησης όλων των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Το Δημόσιο να επιλέξει ποιες μονάδες θα διατηρήσει υπό τον έλεγχό του στο πλαίσιο του μαζικού αθλητισμού και της πολιτιστικής ανάδειξης και οι υπόλοιπες εγκαταστάσεις να αξιοποιηθούν με τη σύμπραξη του ιδιωτικού τομέα. Για παράδειγμα, το Παμπελοποννησιακό στάδιο αναδείχθηκε από τον Δήμο Πατρέων σε αθλητικό πόλο χωρίς να απαιτηθεί η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, σε άλλες εγκαταστάσεις, πιο σύνθετες, η σύμπραξη μοιάζει μονόδρομος.

Οι φορολογούμενοι πλήρωσαν και με το παραπάνω την κατασκευή των ολυμπιακών έργων και βλέπουν τώρα τις εγκαταστάσεις να ρημάζουν ή να χρησιμοποιούνται για γραφειοκρατικούς σκοπούς, χωρίς την παραμικρή υπεραξία για κατοίκους και επισκέπτες.

Είκοσι χρόνια μετά τους αγώνες πρέπει να γίνει η αρχή, ώστε οι πολίτες να μην νιώθουν ότι τα χρήματα για την Ολυμπιάδα δεν είχαν αντίκρισμα και τα έργα μετατράπηκαν σε εστίες εγκατάλειψης.

Προσοχή στη βιομηχανία

Η οικονομία μπορεί να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό, όμως γνωρίζουμε πόσο ευαίσθητος είναι ο κλάδος σε απρόβλεπτες διεθνείς εξελίξεις. Η επένδυση στη βιομηχανία είναι απαραίτητο στοιχείο για τη θωράκιση της ελληνικής παραγωγής. Σύμφωνα με στοιχεία του ΣΕΒ η βιομηχανία το 2022 δημιούργησε το 14,4% του ΑΕΠ από 13,2% το 2010, ενώ αύξησε τις θέσεις εργασίας κατά 31%. Πλέον, ένας στους 4 εργαζομένους απασχολείται σε βιομηχανικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες που οφείλονται στη βιομηχανία, ενώ η συνεισφορά των βιομηχανικών εξαγωγών στο ΑΕΠ τριπλασιάστηκε το 2022 σε σχέση με το 2010 (23,6% έναντι 8%).

Η μεταποίηση έχει μεγάλη αλληλεπίδραση στην υπόλοιπη οικονομία με σημαντικά πολλαπλασιαστικά οφέλη, καθώς για κάθε 1 ευρώ συνεισφοράς της βιομηχανίας στο ΑΕΠ, προστίθενται συνολικά 2,8 ευρώ στο ΑΕΠ, ενώ για κάθε νέα θέση εργασίας στον κλάδο, η απασχόληση στη χώρα αυξάνεται τελικώς κατά 3,5 θέσεις. Τα ελληνικά προϊόντα συγκροτούν τη βασική άμυνα σε εξωγενείς κρίσεις, γι’ αυτό και η βιομηχανία έχει σημαντικό ρόλο στην οικονομία.