Γράφει ο Γιώργος Κουμπαράκης*

Και Αποτελέσματα σημαίνει πράξεις, γιατί από λόγια χόρτασε. Τα οποία για να υπάρξουν προϋποθέτουν αλλαγή και δυστυχώς αυτή δεν θα συμβεί με μια κυβέρνηση, η οποία έχει μπερδέψει την έννοια της αλλαγής με αυτή  της υποταγής. Δεν θα συμβεί με μια κυβέρνηση που προωθεί με κάθε της πράξη την στασιμότητα.

Και για να μιλήσουμε με όρους γνήσιας αλλαγής, πρώτος κανόνας της αλλαγής είναι ότι αλλαγή σημαίνει απαλλαγή. Απαλλαγή από κάθε τι αντιπαραγωγικό, αντιαναπτυξιακό, δυσλειτουργικό. Και για να γίνουμε περισσότερο πρακτικοί σκεφτείτε έναν μηχανισμό εκσυγχρονισμού του δημόσιου τομέα ο οποίος θα αποτελείται από κατάλληλα εξειδικευμένο νέο επιστημονικό προσωπικό και εναρμονισμένο με τις απαιτήσεις της σύγχρονης πραγματικότητας. Ένα δυναμικό αποτελούμενο από νέους επιστήμονες, από τη γενιά της αναμονής, που δεν τους δόθηκε ακόμη η δυνατότητα να αποδείξουν ότι μπορούν!  Ότι μπορούν να απλοποιήσουν τις πολύπλοκες διαδικασίες με τη χρήση νέων τεχνολογιών (Cloud, big data,  κινητές συσκευές, αλλά και πιο προηγμένες λύσεις όπως το Internet of Things (IoT)). Διαδικασίες που θα συμβάλλουν στην βέλτιστη συλλογή, κατανόηση και αξιοποίηση σε πραγματικό χρόνο, δεδομένων συνεχούς ροής προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα λήψης αυτοματοποιημένων αποφάσεων σε πραγματικό χρόνο που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα. Με αυτό τον τρόπο θα επιτευχθεί αφενός η πολυπόθητη  εξυγίανση του δημόσιου τομέα και το σημαντικότερο θα γίνει η ζωή μας πιο εύκολη.

Και για όσους σπεύσουν να πουν  πως «με την εμπειρία όμως τι γίνεται;» Θα τους θυμίσω πως η εμπειρία είναι μια επίκτητη διαδικασία και αυτό σημαίνει πως αποκτιέται σταδιακά και με το χρόνο. Και αν κάποιοι άλλοι επιχειρήσουν να πουν πως «ναι αλλά το κενό που θα δημιουργηθεί  πως θα καλυφθεί;» θα τους απαντήσω, πως το κενό που ίσως δημιουργηθεί από το μεταβατικό στάδιο της αλλαγής θα αναπληρωθεί με την εργατικότητα. Γιατί μέσα στα χρόνια της εξαφάνισης των ευκαιριών αν κάτι μάθαμε είναι ότι ικανότητες, διάθεση και όρεξη για ευκαιρίες υπάρχουν, ευκαιρίες για δεν υπάρχουν!

Και για εκείνους που θα αναρωτηθούν «γιατί όμως το Δημόσιο;» Πόσοι από εμάς ανεξαρτήτου ηλικίας δεν χρειάστηκε να περιμένουν ώρες ατελείωτες στην ουρά κάποιας δημόσιας υπηρεσίας, γιατί κάποιος υπάλληλος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του. Πόσοι από εμάς δεν περιμέναμε μέρες ολόκληρες να προχωρήσει μια αίτηση γιατί κάποιος άλλος υπάλληλος την στοίβαξε κάτω από δεκάδες άλλες σε ένα γραφείο γεμάτο κούτες και φακέλους που παραπέμπει περισσότερο σε αποθήκη παρά σε δημόσια υπηρεσία. Και αλήθεια πόσοι από εμάς έχουν ταλαιπωρηθεί με διαδικασίες οι οποίες σε άλλες χώρες υλοποιούνται σε διάστημα ωρών ή ημερών, ενώ στη χώρα μας περνούν μήνες ολόκληροι μέχρι να υλοποιηθούν και αν! Και όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας κακοδιαχείρισης που μεταφέρετε διαρκώς από το χτες στο αύριο. Μια κακοδιαχείριση η οποία οφείλεται στην ανυπαρξία της διαλειτουργικότητας των πληροφοριακών συστημάτων στον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, σε έργα τα οποία υλοποιούνται και δεν λειτουργούν ποτέ, στην όπως όπως κατανομή των υπηρεσιών. Υπηρεσιών τις οποίες η σημερινή κατανέμει με γνώμονα το προσωπικό της συμφέρον και μόνο!

Και σε ότι αφορά την «παλαιά» εμπειρία την είδαμε, τη δοκιμάσαμε, τη χορτάσαμε. Εδώ που φτάσαμε χρειαζόμαστε νέες εμπειρίες αλλά πριν από αυτό νέα μυαλά και το κυριότερο μια φρέσκια αντίληψη. Γιατί η πρόοδος θα έρθει μόνο μέσα από την ενσωμάτωση του καινούργιου και αυτό πρέπει πρέπει εδώ που φτάσαμε να το πιστέψουμε. Όπως πρέπει να πιστέψουμε πρώτα και πριν από όλα ότι η Ελλάδα μπορεί!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

*Ο Γιώργος Κουμπαράκης είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ ΕΜΠ