Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
«Κάποια μέρα θα μου στήσουν άγαλμα στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για την πίεση που άσκησα να προχωρήσουν οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις», είχε πει τότε ο Σόιμπλε και το ελληνικό twitter πανηγύριζε για καιρό.
Αυτές τις ημέρες η κυβέρνηση Τσίπρα περνάει ένα πολυνομοσχέδιο με διατάξεις που εάν τολμούσε να φέρει η Νέα Δημοκρατία θα είχε παραλύσει η Ελλάδα από τις διαδηλώσεις, θα στήνονταν αγχόνες έξω από τη Βουλή και οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. θα μιλούσαν για προδότες που διαλύουν εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών.
Για παράδειγμα, θα ήταν πρακτικά αδύνατο ο Γιάννης Βρούτσης να κατέθετε διάταξη που θα όριζε ότι η απεργία θα προκηρύσσεται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του 50% των μελών στα πρωτοβάθμια σωματεία από 20% που ισχύει έως τώρα.
Ας θυμηθούμε τι έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας τον Ιούλιο του 2014, όταν η ΑΔΕΔΥ είχε προκηρύξει απεργία αντιδρώντας στην αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και το Δημόσιο είχε προσφύγει στα δικαστήρια ζητώντας να κηρυχθεί παράνομη και καταχρηστική.
«Το δικαίωμα στην απεργία κατακτήθηκε μέσα από σκληρούς αγώνες και ας το γνωρίζουν καλά ότι δεν πρόκειται να το αφαιρέσουν με μια απόφαση δικαστηρίου και είναι μια πολιτική επιλογή. Θα υπάρξει ένα ευρύτατο πολιτικό και κοινωνικό μέτωπο για τη διεκδίκηση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος κάθε εργαζόμενου στο δημόσιο ή τον ιδιωτικό τομέα στην απεργία και τη διεκδίκηση».
Διορατικός ο κ. Τσίπρας, έβλεπε από τότε ότι το καθεστώς λήψης αποφάσεων για τις απεργίες δεν θα μπορούσε να αλλάξει με δικαστικές αποφάσεις αλλά νομοθετικά και έτσι συμπεριέλαβε στο νομοσχέδιο τη διάταξη για το 50% συν ένα.
Για το ίδιο θέμα, τον Μάρτιο του 2017 ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλούσε τον Μητσοτάκη ότι ταυτίζεται πλήρως με τις ακραίες θέσεις του ΔΝΤ στα εργασιακά όταν η ελληνική κυβέρνηση μαχόταν για το δικαίωμα στην απεργία και την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Αντιπολίτευση… υπονομευτική…
Τελικώς η κυβέρνηση απεμπόλησε την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων με το Μνημόνιο του Ιουνίου και τώρα χάνει και το θέμα των απεργιών με τις διατάξεις του πολυνομοσχεδίου. Αλλά πάλι ο Μητσοτάκης φταίει.
Φανταστείτε επίσης οι «Σαμαροβενιζέλοι» να μεταβίβαζαν τις μετοχές των δημόσιων επιχειρήσεων για 99 χρόνια στο υπερταμείο τι θα γινόταν στο Σύνταγμα. Κατρούγκαλος, Τσακαλώτος θα είχαν πάρει θέση στην πλατεία και θα ανέλυαν το έγκλημα κατά της δημόσιας περιουσίας και πώς θα μπορούσε ο λαός να αποτρέψει το ξεπούλημα.
Τελικώς αυτά που δεν διανοούνταν να προτείνουν στους «Σαμαροβενιζέλους» ο Σόιμπλε και η παρέα του τα περνάει μέσα σε λίγες ημέρες ο Τσίπρας, με μοναδικές απώλειες κάτι μουτρωμένες φωτογραφίες της Αχτσιόγλου απέναντι στους διαδηλωτές του ΠΑΜΕ.
Για αυτό μην απορήσετε εάν η επόμενη δήλωση του προέδρου πλέον της Γερμανικής Βουλής είναι ότι πρέπει στον Τσίπρα να στήσουν ένα άγαλμα στο Βερολίνο.
Πού θα βρουν καλύτερο πολιτικό να ψηφίζει τα πάντα και ιδίως αυτά που απέρριπτε μέχρι να κερδίσει την εξουσία.
Τα έντοκα της ηρεμίας
Χθες το επιτόκιο των τρίμηνων εντόκων γραμματίων έπεσε κάτω από το 1%. Η εξήγηση είναι απλή. Από τη στιγμή που το Μαξίμου αποφάσισε να ψηφίσει τα πάντα το ρίσκο της χώρας έχει μειωθεί. Οι επενδυτές δεν ανησυχούν για τους επόμενους τρεις μήνες και το 1% μοιάζει ελκυστικό επιτόκιο. Η κυβέρνηση τα δίνει όλα και εισπράττει ηρεμία στις αγορές, ιδίως όταν η αξιωματική αντιπολίτευση δεν λειτουργεί όπως ο ΣΥΡΙΖΑ το 2014, όταν απειλούσε όσους έβαζαν τα λεφτά τους στην Ελλάδα ότι θα τα χάσουν. Τώρα ψηφίζουν με συνοπτικές διαδικασίες τα πάντα για να μη βαρέσουν ξανά οι αγορές τα νταούλια.
Το χιούμορ του Τσακαλώτου
«Κάθε εμπόδιο για καλό, μπορούμε να δούμε πώς οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες μπορούν να ξεπεράσουν αυτό το εμπόδιο για να είναι πιο ενεργητική η δράση τους στο μέλλον». Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος με αυτό τον τρόπο προσπάθησε να εξηγήσει τη διάταξη για το νέο καθεστώς των απεργιών. Φαίνεται ότι κάνει χιούμορ στους συντρόφους του, που μέχρι το 2015 πήγαιναν στις πορείες μαζί με το ΠΑΜΕ. Μόνο που με τα αστεία του Τσακαλώτου δεν γελάει πια κανένας.
O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]