Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Βέβαια, 19 χρόνια μετά από τότε που έγραψαν τις εξετάσεις, οι άνθρωποι ζουν μια άλλη ζωή με κάποιο άλλο επάγγελμα, αλλά ας πούμε πως αυτό, έστω και με καθυστέρηση, ήταν μια θετική οπισθοδρόμηση για την αποκατάσταση μιας αδικίας. Στην υπόθεση του χρηματιστηριακού σκανδάλου όμως τι να πούμε; Οτι χρειάστηκαν δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια για να καταλάβει η Δικαιοσύνη πως οι φούσκες που πουλούσαν στον κόσμο δεν ήταν τσιχλόφουσκες αλλά μετοχές τεχνητώς διογκωμένες για να οδηγήσουν ανυποψίαστους επενδυτές στην καταστροφή;

Με δύναμη στο παρελθόν επιστρέψαμε και στην περίπτωση των φονικών πλημμυρών της Μάνδρας. Ισως σε κάποιο άλλο, ενήλικο κράτος, οι αρμόδιοι φορείς να ήξεραν από την επόμενη ημέρα ποιος έφταιξε για την πολύνεκρη τραγωδία. Να άνοιγαν τα κομπιούτερ τους και να έβλεπαν ποιος καθυστέρησε, ποιος παρακώλυσε την διαδικασία, ποιο έγγραφο λείπει. Σήμερα κλείνουν δέκα ημέρες και οι υπηρεσίες ακόμα ξεθάβουν χαρτιά, νόμους και ΦΕΚ και θα το κάνουν και για τους επόμενους μήνες. Κάποιοι γύρισαν το χρονόμετρο 14 χρόνια πίσω, στο 2003, αναζητώντας την αρχή του μίτου στο τότε ΥΠΕΧΩΔΕ που ενέκρινε την επέκταση της πόλης της Μάνδρας πάνω στα ρέματα. Διότι το κράτος έχει συνέχεια αλλά και ανέχεια στην κακοδαιμονία.

Βέβαια όταν οι συνθήκες απειλούν να πνίξουν τη διοίκηση ή όταν ένας νόμος απειλεί τα κεκτημένα ενός κλάδου, τότε ανακαλύπτουμε την ταχύτητα, τις fast track διαδικασίες και τους λελογισμένους χρόνους. Χθες, για παράδειγμα, η Περιφέρεια Αττικής και το υπουργείο Υποδομών αποφάσισαν να τρέξουν τις διαδικασίες για να υλοποιούνται πιο γρήγορα τα αντιπλημμυρικά έργα, που συνήθως απαιτούν -χωρίς ενστάσεις και έκτακτα εμπόδια- οκτώ χρόνια.

Επρεπε να προηγηθεί η τραγωδία για να σκεφτούν πως προφανώς θα υπάρχει κάποιος τρόπος να υλοποιείται ένα έργο υποδομής πριν γεράσουν οι μηχανικοί που το σχεδίασαν και πριν πεθάνουν οι πολίτες τους οποίους θα διασφάλιζε. Αντίστοιχα, προχθές είχαμε μια εξίσου fast track απόφαση από το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο προσδιόρισε για -χθες- τη συζήτηση για τα αιτήματα ακύρωσης για τα «πόθεν έσχες» μέσα σε 34 μόλις ημέρες! Η λεπτομέρεια που έκανε το χρόνο να τρέξει πιο γρήγορα ήταν ότι οι προσφυγές είχαν κατατεθεί από έξι δικαστικές ενώσεις.

Αν ο Αϊνστάιν ζούσε στην Ελλάδα θα όριζε διαφορετικά τη σχετικότητα του χρόνου.

Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου