Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΚΑΠΩΣ έτσι είχαν στο μυαλό τους το «αμερικανικό όνειρο» οι φωστήρες του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά, όμως, όπως αποδείχθηκε, πιάστηκαν… αμερικανάκια. Στο μόνο που έπεσε μέσα το Μαξίμου ήταν στο ότι ο Τραμπ είναι ένας μπρουτάλ μπίζνεσμαν. Δεν κώλωσε σε τίποτα να εκθέσει δημοσίως τον Αλέξη Τσίπρα, αποκαλύπτοντας τους πραγματικούς λόγους της πρόσκλησης στον Λευκό Οίκο: η επισημοποίηση κερδοφόρων στρατιωτικών και ενεργειακών συμφωνιών για τις ΗΠΑ. Ετσι ανακοίνωσε το deal των 2,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων για τα F16, την αναβάθμιση του ρόλου της αμερικανικής βάσης στη Σούδα και τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε κόμβο μεταφοράς σχιστολιθικού αερίου των ΗΠΑ.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ και οι τρεις παραπάνω συμφωνίες αναβαθμίζουν τον ρόλο της χώρας μας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά στην ουσία αποτελούν «παραχωρήσεις» της κυβέρνησης. Και, μάλιστα, παραχωρήσεις χωρίς κανένα αντάλλαγμα. Γιατί τα ευχολόγια στήριξης του Τραμπ θυμίζουν τα καλά λόγια κάθε πλασιέ που μόλις έχει πουλήσει το εμπόρευμά του. Για να μην αναλογιστεί κανείς τι θα συνέβαινε αν ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση και έκλειναν αυτές οι συμφωνίες. Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του θα έκαναν ανθρώπινη αλυσίδα γύρω από τη Σούδα και την πρεσβεία φωνάζοντας «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι».
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
ΑΛΛΑ ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα. Η συμφωνία για τα F16 δεν ήρθε… ουρανοκατέβατη προχθές στον Λευκό Οίκο. Αξίζει να θυμηθούμε πως αρκετούς μήνες πριν ο Νίκος Φίλης και άλλοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απέσυραν την τελευταία στιγμή ερώτηση προς τον Πάνο Καμμένο για το κόστος επικείμενης αναβάθμισης των F16. Αρα, γίνεται απολύτως κατανοητό πως η συμφωνία προετοιμαζόταν υπό την έγκριση του πρωθυπουργού εδώ και πολύ καιρό. Και το θράσος δεν έχει όρια, γιατί ως «πρωταγωνιστής» διαφημιστικού σποτ πέταξε και ο ίδιος με το προϊόν (F16) λίγες ημέρες πριν από τη συνάντησή του με τον Τραμπ.
ΤΗΝ ίδια ώρα διάφορα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να διαψεύσουν το ύψος της συμφωνίας και επιχειρούν να ρίξουν το τίμημα κατά 1 δισεκατομμύριο. Εντάξει, όχι άλλο δούλεμα. Ο Τραμπ μπορεί να είναι διαβολικός, ακροδεξιός και οτιδήποτε άλλο, τουλάχιστον όμως ως δισεκατομμυριούχος μπίζνεσμαν όταν μιλάει για αριθμούς ξέρει τι λέει. Το deal έκλεισε στα 2,4 δισεκατομμύρια.
ΚΑΙ τα 2,4 δισεκατομμύρια των εξοπλιστικών δημιουργούν ένα άλλο μεγαλύτερο πρόβλημα. Οχι τόσο το δημοσιονομικό σε σχέση με την τρίτη αξιολόγηση. Το πρόβλημα θα είναι κυρίως πολιτικό. Πώς θα δικαιολογήσει ο Αλέξης Τσίπρας στους Ευρωπαίους εταίρους του το γεγονός ότι ενώ από τη μια ζητάει απεγνωσμένα ελάφρυνση χρέους από την άλλη διαθέτει τόσα χρήματα για εξοπλισμούς; Δυστυχώς, δεν θα έχει καμία απάντηση. Γιατί έχουν γίνει για μια ακόμη φορά όλα μπάχαλο, καθώς εκεί που ξεκινάει η προπαγάνδα του Μαξίμου τελειώνει η λογική.
* Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου