Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Σχεδόν δέκα χρόνια τώρα οι πολίτες ζουν μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, δεχόμενοι σκληρές περικοπές και χάνοντας εργασιακά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά κεκτημένα χωρίς να βλέπουν φως στο τούνελ. Τις πταίει; Προφανώς μια σειρά από λόγους, οι οποίοι θα μπορούσαν να συνοψιστούν στο εξής παράδοξο δίπτυχο: Εφαρμόστηκαν με δογματική σκληρότητα λανθασμένες πολιτικές και υπονομεύθηκαν με δογματική επιπολαιότητα αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις.
Ακολουθείται, για παράδειγμα, με ευλαβική προσήλωση η εξοντωτική υπερφορολόγηση που οδηγεί στην ύφεση και την ίδια ώρα μπλοκάρονται οι επενδύσεις που θα μπορούσαν να φέρουν ζεστό χρήμα και θέσεις εργασίας. Εδώ θα πρέπει να γίνει μια βασική επισήμανση: Οτι τα τελευταία δυόμισι χρόνια το παραπάνω δίπτυχο έγινε ξεκάθαρη κυβερνητική επιλογή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, από ιδεολογική θέση, δεν κρύβει την άρνηση και την εναντίωσή του στις ιδιωτικές επενδύσεις. Ετσι, οραματίζεται ένα κράτος που θα κάνει επενδύσεις(!) και προσπαθεί να πιάσει τα άπιαστα πλεονάσματα που υπέγραψε μόνο από τους φόρους. Αν προσθέσουμε και τον χαμένο πολιτικό χρόνο με τις αέναες διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στο δημοψήφισμα και στα capital controls, τότε αντιλαμβανόμαστε πού οφείλεται η επιδείνωση της οικονομικής αιμορραγίας νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Κλιμάκωση χωρίς κέρδος
Στην έκθεση της Eurobank με τίτλο «Το κόστος της αβεβαιότητας», στο κεφάλαιο με τους παράγοντες που τροφοδότησαν την κρίση περιλαμβάνονται η έντονη πολιτική αβεβαιότητα, η ασυνέπεια και η έλλειψη εμπιστοσύνης των αγορών στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων και των μεταρρυθμίσεων, το λάθος μίγμα πολιτικής που εφαρμόστηκε και η απουσία ενός ελληνικού εθνικού σχεδίου εξόδου από την κρίση ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής αποδοχής.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και η επισήμανση που γίνεται στην ίδια μελέτη για την επικράτηση συναλλακτικών ηθών του τύπου «δεν πληρώνω τις υποχρεώσεις μου». Μια επικράτηση που ήρθε με την ανοχή του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ως αντιπολίτευση το έσπειρε και ως κυβέρνηση το θερίζει. Τώρα, βέβαια, που είδε τα σκούρα και προσπαθεί να μαζέψει δημόσια έσοδα απειλώντας με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, ο κόσμος πλέον δεν πληρώνει όχι επειδή δεν θέλει, αλλά επειδή δεν μπορεί.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου