Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Δεν πιστεύουν σε τίποτα

Η επισήμανση του προέδρου της Ν.Δ. κ. Μητσοτάκη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύονται πρόθυμοι να ψηφίσουν τα πάντα προκειμένου να διατηρηθούν για ένα διάστημα στις καρέκλες της εξουσίας, είναι μεγάλης πολιτικής σημασίας. Δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε από πολιτικός μηχανισμός που επένδυε στην καταχρηστική πολιτικοποίηση των πάντων σε ένα ουσιαστικά απολίτικο μηχανισμό εξουσίας, ο οποίος δίνει απόλυτη προτεραιότητα στην παραμονή του σε αυτήν και στη συστηματική νομή της.

Οι διαμαρτυρίες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ έδειξαν πόσο πολιτικά εύστοχη ήταν η παρέμβαση του προέδρου της Ν.Δ. στο συγκεκριμένο θέμα. Η εικόνα βουλευτών οι οποίοι ψηφίζουν τα πάντα και πολλές φορές αλλάζουν σε διάστημα εβδομάδων τη νομοθεσία, σύμφωνα με τις υποδείξεις των Ευρωπαίων εταίρων και των πιστωτών προκειμένου να διατηρήσουν τα προνόμια της εξουσίας, ενώ στέλνουν έναν ολοένα μεγαλύτερο λογαριασμό στην οικονομία και στην κοινωνία, απομυθοποιεί πλήρως την κυβερνητική παράταξη αλλά μπορεί να λειτουργήσει και εις βάρος της αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος στο σύνολό του.

Οχι στην κάθαρση

Απόδειξη του ιδεολογικού και πολιτικού κενού στο οποίο λειτουργεί πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και η προσπάθειά του να μπλοκάρει όλες τις Εξεταστικές Επιτροπές τη σύσταση των οποίων προτείνουν κόμματα της αντιπολίτευσης.
Μπορεί ο λογαριασμός της κρίσης του 2015 να είναι της τάξης των 100 δισ. ευρώ και ο Νοτιοκορεάτης σύμβουλος του κ. Βαρουφάκη και του κ. Τσακαλώτου να περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια σε διεθνές ακροατήριο πώς ακριβώς θα πήγαινε η κυβέρνηση Τσίπρα σε ρήξη με την ευρωζώνη και θα προσπαθούσε να εφαρμόσει εναλλακτικό σύστημα πληρωμών για να φύγουμε από το ευρώ, ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας όμως κρίνει ότι δεν πρέπει να πληροφορηθούμε μέσω της σύστασης Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή ποιες ακριβώς ήταν οι μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και πόσο μας κόστισαν.

Ανάλογη έλλειψη ευαισθησίας δείχνει ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και στο ζήτημα που προέκυψε με τις παρακρατικές δραστηριότητες του υπουργού Αμυνας και προέδρου των ΑΝ.ΕΛ., κ. Καμμένου. Ο τελευταίος συναλλάχτηκε με ισοβίτη, καταδικασμένο για μεγάλης κλίμακας εμπόριο ναρκωτικών, σε μια προσπάθεια να διευκολύνει την κυβέρνηση στη διαμόρφωση ενός τοπίου στα ΜΜΕ που θα είναι στα πολιτικά της μέτρα. Ο κ. Τσίπρας προσφέρει πλήρη πολιτική κάλυψη στον κ. Καμμένο και φτάνει στο σημείο να εναντιώνεται στην κοινοβουλευτική διερεύνηση της υπόθεσης.

Πρόκειται για τον ίδιο κ. Τσίπρα, ο οποίος, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, κατηγορούσε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για έλλειψη πολιτικού ήθους και διαφάνειας και ο οποίος ως πρωθυπουργός πήρε την πρωτοβουλία για τη σύσταση διάφορων Εξεταστικών Επιτροπών χωρίς η Ν.Δ. να εκφράσει οποιαδήποτε αντίρρηση. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι ο κ. Τσίπρας είναι υπέρ της διαφάνειας μόνο όταν νομίζει ότι αυτή εξυπηρετεί τα πολιτικά του σχέδια και μετατρέπεται σε φανατικό αντίπαλο της διαφάνειας όταν εκτιμά ότι αυτή μπορεί να τον εκθέσει πολιτικά ή να δημιουργήσει προβλήματα συνοχής στην κυβερνητική πλειοψηφία.

Το μόνο «κέρδος» που είχε η κυβερνητική παράταξη από την πτώση της ποιότητας της πολιτικής συμπεριφοράς των στελεχών της είναι ότι κέρδισε την εμπιστοσύνη του… Ακη Τσοχατζόπουλου. Ο καταδικασθείς για τη μεγάλη κομπίνα με τα εξοπλιστικά προγράμματα, η οποία κόστισε δεκάδες δισ. ευρώ στον ελληνικό λαό, τάχθηκε δημόσια υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί, όπως χαρακτηριστικά είπε, δεν βλέπει κάτι άλλο στο χώρο της πολιτικής. Η προτίμηση Τσοχατζόπουλου στον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη λογική εξέλιξη της δημιουργίας ενός μετώπου κυβερνητικών δυνάμεων, το οποίο συμπεριλαμβάνει τα χειρότερα στοιχεία του παλιού πολιτικού συστήματος. Στο πλευρό του κ. Τσίπρα και των συνεργατών του είναι το χειρότερο τμήμα της παλαιάς Νέας Δημοκρατίας, το οποίο εκφράζεται από τον κ. Καμμένο, και το χειρότερο τμήμα του παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ με ειδίκευση στη νομή της εξουσίας και στην προκλητική κακοδιαχείριση του δημόσιου χρήματος και του δημόσιου συμφέροντος. Μέχρι τώρα είχαμε στενούς συνεργάτες του Ακη Τσοχατζόπουλου με κομματικούς και κυβερνητικούς ρόλους στο πλευρό του κ. Τσίπρα να καταγγέλλουν το διεφθαρμένο κατεστημένο. Σε αυτούς προστέθηκε και ο Ακης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος, δυσαρεστημένος με την πολιτική μεταχείριση που είχε από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. που άνοιξαν το δρόμο για να ασχοληθεί η Δικαιοσύνη με την υπόθεσή του, εκφράζει τώρα δημόσια την υποστήριξή του στον ΣΥΡΙΖΑ.

Περίεργο αφήγημα

Το ιδεολογικό και πολιτικό κενό στο οποίο κινείται πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί και σε αξιοπερίεργες επιλογές σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του τρίτου προγράμματος-Μνημονίου. Από εκεί όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταργούσε τη λιτότητα και το Μνημόνιο από τον Ιανουάριο του 2015, η ηγεσία του δηλώνει ενθουσιασμένη με την εφαρμογή ενός σκληρού τρίτου προγράμματος-Μνημονίου μέχρι τον Αύγουστο του 2018 και την παράταση της εφαρμογής μνημονιακού χαρακτήρα μέτρων, όπως είναι η μείωση των παλαιών κύριων συντάξεων και η μείωση του αφορολόγητου ορίου στο ετήσιο εισόδημα, για το 2019 και το 2020.

Η κυβερνητική και η κομματική ηγεσία εγκατέλειψαν πολύ εύκολα την προσπάθεια να πείσουν τους πολίτες ότι θα προστατευτούν τα εναπομείναντα βασικά τους οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα και θριαμβολογούν συνεχώς για την εμπιστοσύνη που δείχνουν οι αγορές στις κυβερνητικές επιλογές και για τα καλά λόγια ορισμένων Ευρωπαίων αξιωματούχων για την προσπάθεια προσαρμογής που καταβάλλει η κυβέρνηση στους κανόνες της ευρωζώνης και στις δεσμεύσεις του τρίτου προγράμματος-Μνημονίου. Τα πιο τολμηρά κυβερνητικά στελέχη αφήνουν σαφώς να εννοηθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προωθήσει πιο αποτελεσματικά την προσαρμογή, την οποία συνήθιζε να καταγγέλλει, και πως η Ν.Δ. και προσωπικά ο κ. Μητσοτάκης θα είναι πιο απαιτητικοί συνομιλητές των Ευρωπαίων εταίρων και των πιστωτών μετά την αναμενόμενη εκλογική επικράτηση της Ν.Δ.

Η αλλαγή της επιχειρηματολογίας της κυβερνητικής και κομματικής ηγεσίας έναντι των Ευρωπαίων εταίρων επιβεβαιώνει ότι οι προγενέστερες καταγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για τις οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες των Μνημονίων ήταν μία πολιτική μπλόφα η οποία είχε εξαντλήσει τη χρησιμότητά της. Ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του υποστηρίζουν σήμερα ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποστήριζαν μέχρι πριν από λίγο καιρό εκτιμώντας ότι η συνεννόηση με τους Ευρωπαίους εταίρους διευκολύνει σε αυτή τη φάση την παράταση της παραμονής τους στην εξουσία.

Το ιδεολογικό και πολιτικό κενό στο οποίο κινείται ο ΣΥΡΙΖΑ μεγαλώνει την κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού μας συστήματος. Οι περισσότεροι συμπολίτες μας, οι οποίοι βρίσκονται αντιμέτωποι με μια δύσκολη οικονομική και κοινωνική καθημερινότητα, καταλήγουν στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι είναι θύματα ενός διαρκούς πολιτικού εμπαιγμού. Στρέφονται κατά του ΣΥΡΙΖΑ αλλά υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να στραφούν και κατά του δημοκρατικού συστήματος θεωρώντας ότι δεν έχει τίποτα να τους προσφέρει. Η παρακμή της κυβερνητικής παράταξης και η διαρκής επιβεβαίωση ότι κινείται σε ιδεολογικό και πολιτικό κενό δημιουργούν νέα καθήκοντα για τη Ν.Δ., η οποία καλείται να υπερασπιστεί την προοπτική του δημοκρατικού μας συστήματος και να ανανεώσει τη σχέση των απογοητευμένων συμπολιτών μας με αυτό.

*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής