Γράφει η *Δέσποινα Κονταράκη
Καταρχάς επειδή πρόκειται για ένα απολύτως ρεαλιστικό σχέδιο. Η Περιφέρεια δεν θα μπορούσε να αναλάβει το πολυεπίπεδο project διάσωσης και αναβάθμισης του μεγαλύτερου πάρκου στο κέντρο της πρωτεύουσας που εκτείνεται σε 230 στρέμματα και απαιτεί δράσεις από μια σειρά φορέων: Περιφέρεια, Δήμο, Αστυνομία και τουλάχιστον τρία συναρμόδια υπουργεία.
Η παραδοχή αυτή είναι ταυτόχρονα και μια ήττα του κράτους. Το οποίο επί χρόνια αρνείτο να αντιληφθεί τι συμβαίνει στο Πεδίον του Αρεως και εξαντλείτο σε καταγγελίες αλλήλων. Ο χώρος είχε εξελιχθεί σε ένα μικρό «άβατο», με πορνεία, εγκληματικότητα, κατάρρευση υποδομών και εγκατάλειψη. Χρόνιες παθογένειες το έφεραν στην κατάσταση που είναι σήμερα και τώρα, έστω και αργά, ίσως κάτι να μπορεί να γίνει για την ουσιαστική ανάπλαση και παράδοσή του στους πολίτες.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Το ίδιο όμως θα έπρεπε να έχει σκεφτεί και ο «μεγάλος πρωθυπουργός», δηλαδή η κεντρική κυβέρνηση, για μια σειρά ζητημάτων που απασχολούν την καθημερινότητα των πολιτών. Δεν είναι μόνο η διαχείριση των απορριμμάτων -όπου οι ιδιώτες έχουν ήδη μπει μέσω ΣΔΙΤ- ούτε η αποκομιδή τους. Είναι για παράδειγμα ο καθαρισμός του Θερμαϊκού Κόλπου, για τον οποίo κλήθηκε εξειδικευμένη ιδιωτική εταιρία.
Είναι όλες αυτές οι υπηρεσίες που δεν μπορούν να παράσχουν οι περιφέρειες ή οι δήμοι στους δημότες τους και απαιτείται η σύμπραξη ή η ανάθεσή τους σε ιδιώτες. Από τον εκσυγχρονισμό των υπηρεσιών τους μέχρι τη διαχείριση των δημόσιων/δημοτικών χώρων τους. Είναι η πραγματικότητα που αρνείται να δει η κυβέρνηση και συγκεκριμένοι «κόκκινοι» υπουργοί, οι οποίοι οχυρώνονται πίσω από την ιδέα (ιδεοληψία) του ατόφιου, σκληρού Δημοσίου.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου