Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Περονιστής ήταν τυπικά ο Κάρλος Μένεμ, ο πρόεδρος που με τις ανεύθυνες πολιτικές του συνέδεσε το πέσο με το δολάριο οδηγώντας την Αργεντινή στη χρεοκοπία. Περονιστής όμως ήταν και ο Νέστορ Κίρχνερ, που κούρεψε επιθετικά το χρέος και συγκρούστηκε με τους γύπες των αγορών, δημιουργώντας στη χώρα πολλά προβλήματα (υπερπληθωρισμό, πολιτική απομόνωση κ.λπ.).
Τόσο βαθιά έχει στο DNA της η Αργεντινή τον περονισμό, ώστε ούτε ο φιλελεύθερος πρόεδρος Μαουρίσιο Μάκρι να μην τολμά να κόψει τον ομφάλιο λώρο. Αντιμέτωπος με έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, στον ενάμιση χρόνο της θητείας του, ετοιμάζεται να… τα δώσει όλα στο λαό, αυξάνοντας με δανεισμό τα ελλείμματα, προκειμένου να μη χάσει τις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Τηρουμένων των αναλογιών, όπως ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας αντιμνημονιακός που εφαρμόζει Μνημόνια «επειδή αναγκάστηκε», έτσι και ο Μάκρι είναι ένας φιλελεύθερος, που καταφεύγει σε φουλ λαϊκιστικά μέτρα για να μην πέσει από την εξουσία και ξανάρθουν οι… λαϊκιστές.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η μεγάλη και μεσαία επιχειρηματική τάξη της Αργεντινής τρέμει τον Οκτώβριο. Αν κάποιος από τους τρεις περονιστές υποψηφίους, που… σφάζονται αναμεταξύ τους (Σέρχιο Μάσα, Φλορένσιο Ραντάσο και Αλμπέρτο Φερνάντες), κατακτήσει το Μπουένος Αϊρες, όπου ζει το 40% του πληθυσμού της χώρας, τότε η υπόλοιπη θητεία του Μάκρι ως το 2019 θα είναι ένας εφιάλτης.
Η φυσική ηγέτις του περονικού κινήματος, η υπόδικη Κριστίνα Φερνάντες-Κίρχνερ, που μας επισκέφθηκε τις προάλλες, διστάζει να κατέβει τον Οκτώβριο. Αν κερδίσει -έστω και με μία ψήφο στην περιφέρειά της- θα ανοίξει
πανιά για θριαμβευτική επιστροφή το 2019. Αν όμως χάσει, δεν θα τερματιστεί απλώς η πολιτική της καριέρα, αλλά θα κινδυνέψει να πάει στη φυλακή.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου