Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Η δωρεά αυτή, όπως διευκρινίζει η Πρωτοβουλία, διπλασιάζεται μέσω του μηχανισμού συμπληρωματικών κονδυλίων του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και, όπως γράφει επί λέξει, «ανταποκρίνεται στο αυξανόμενο φαινόμενο της επισιτιστικής ανασφάλειας ανάμεσα σε μαθητές». Με απλά λόγια, το φαινόμενο των παιδιών που προέρχονται από οικογένειες που στερούνται ακόμα και βασικών γευμάτων συνεχίζει να αυξάνει. Για την αρμόδια πάντως αν. υπουργό, αρμόδια για θέματα Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου, η εξήγηση είναι λίγο διαφορετική.

«Τα σχολικά γεύματα δημιουργούν τις αρχές της συντροφικότητας των παιδιών. Ντροπή σας, οι πορφυρογέννητοι των κολεγίων, να μιλάτε για συσσίτια, όταν εσείς τα λέγατε γεύματα στα κολέγια», είπε στην προσπάθειά της να υποστηρίξει τα περίφημα αντίμετρα ύψους δύο δισ. ευρώ. Αν πραγματικά το εννοεί έτσι όπως ακούστηκε, τότε αλίμονό μας. Αλίμονό μας αν τα συσσίτια σφυρηλατούν τις σχέσεις μεταξύ των μαθητών, αλίμονό μας αν μια υπουργός καταφεύγει σε τέτοιες ερμηνείες για να δικαιολογήσει τη φτώχεια. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είπε και άλλα, όπως ότι «τα αντίμετρα αιμοδοτούν το νέο κράτος προστασίας που στήνουμε» πάντα ξιφουλκώντας κατά των «πορφυρογέννητων».

Λοιπόν: Αυτό που στήνει η κυβέρνηση στην πραγματικότητα είναι ένα κράτος για πολίτες σε ακραία φτώχεια. Αφού κόβουν ακόμα και τις πιο πενιχρές συντάξεις, αφού δεν προστατεύουν τους μικρούς μισθούς, αφού διαλύουν τις επιχειρήσεις από την ιδεοληψία τους, είναι δεδομένο πως οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια όλο και περισσότερες οικογένειες στην εξαθλίωση. Αυξάνουν τα συσσίτια, λοιπόν, γιατί αυξάνουν τη φτώχεια. Ακρωτηριάζουν την ελληνική κοινωνία και επαίρονται μετά για τα επιδόματα αναπηρίας που εφευρίσκουν.

Οσο για τους πορφυρογέννητους των κολεγίων, μάλλον βρίσκονται και στις τάξεις των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δεν χρειάζεται να τους ονοματίσουμε έναν προς έναν. Ποιοι αποφοίτησαν από το Κολλέγιο και τη σχολή Μωραΐτη, ποιοι είναι οι διάσημοι φοιτητές ακριβών πανεπιστημίων του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, ποιοι έχουν υψηλές σπουδές και ακόμα υψηλότερα «πόθεν έσχες». Δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε, γιατί σε αντίθεση με τα όσα πρεσβεύει το δόγμα ΣΥΡΙΖΑ η αριστεία δεν είναι ρετσινιά ούτε ο πλούτος, όταν έχει αποκτηθεί νόμιμα, είναι ενοχή. Ας αφήσουν λοιπόν ήσυχους όσους σπούδασαν σε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια και ας ασχοληθούν με αυτούς που είτε από επιλογή είτε από ανάγκη παραμένουν στην ελληνική δημόσια εκπαίδευση. Αλλά, θα μου πείτε, τώρα οι «κόκκινοι» ασχολούνται με την ίση κατανομή της φτώχειας, πού να τρέχουν και για την Παιδεία;

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου