Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΕΙΝΑΙ βέβαιο πως στη ζωή τα ρούχα δεν κάνουν τον παπά. Ετσι και στην πολιτική ο ηγέτης δεν καθορίζεται από το τι φοράει, αλλά από τα λόγια, τις πράξεις και το έργο που αφήνει πίσω. Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας έδωσε ψευδείς υποσχέσεις πως θα καταργήσει τα Mνημόνια και τελικά πέτυχε να υπογράψει άλλα δύο, φορτώνοντας συγχρόνως με υπέρμετρες επιβαρύνσεις όλη την κοινωνία. Το αν φορούσε ή όχι γραβάτα αφήνει παγερά αδιάφορους τους πολίτες που πληρώνουν το βαρύ τίμημα της κυβερνητικής ανικανότητας.

ΑΛΛΑ παραγνωρίζουμε κάτι που είναι υπερβολικό ακόμα και για τα δεδομένα του ντόπιου -και δυστυχώς χαμηλού επιπέδου- πολιτικού σκηνικού. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καμία συστολή, δεν βάζει κανέναν κόφτη σε ό,τι λέει. Η δημιουργία φαντασιακών καταστάσεων και η αφηγηματική εξιστόρησή τους είναι το αγαπημένο του στρατηγικό χόμπι. Τα παραμύθια του έχουν εχθρούς και συμμάχους, ήρωες και δράκους. Ολος ο πλανήτης γυρίζει γύρω από τον ίδιο. Το τέλος του παραμυθιού είναι πάντοτε πανομοιότυπο. Ως άλλος Σούπερμαν, σώζει τη χώρα από τους κακούς και οδηγεί το λαό σε μια νέα Γη της Επαγγελίας, όπου βασιλεύει η κοινωνική δικαιοσύνη. Το πρόβλημα, τόσο για τον ίδιο όσο και για τους πολίτες, είναι πως κανένα από αυτά τα επαναλαμβανόμενα παραμύθια δεν είχε ποτέ καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας ετοιμάζεται για ακόμα έναν πανωλεθρίαμβο. Θα κάνει διάγγελμα, θα βάλει γραβάτα και θα πει «προχωράμε μπροστά». Δεν πρόκειται ποτέ όμως να παραδεχθεί πόσο πίσω πήγαμε. Και πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα αν είχε βάλει γραβάτα στις 25 Ιανουαρίου 2015. Αν διαπραγματευόταν για τα αντικειμενικά προβλήματα και όχι για την υποκειμενική εικόνα του. Μιλούσε τότε για αξιοπρέπεια. Δεν τον ενοχλεί, όμως, που οι δανειστές τον «έγδυσαν» σε όσες «πολιτικές διαπραγματεύσεις» έκανε. Και κάθε φορά, μόλις στριμωχνόταν στον τοίχο και η χώρα έφτανε στον γκρεμό, δεχόταν να φορέσει ό,τι κοστούμι τού είχε ράψει η τρόικα. Ακόμα κι αν δεν του ταίριαζε, ακόμα κι αν έμοιαζε σαν γελωτοποιός.

ΤΩΡΑ πλέον είναι αργά για γραβάτες. Η αρνητική ενέργεια με την οποία τροφοδότησε την κοινωνία στα αντιμνημονιακά χρόνια σε συνδυασμό με τα αρνητικά μέτρα που ψηφίζει ως πρωθυπουργός διαλύουν κάθε ελπίδα ανάταξης. Κι όμως, αδιαφορεί. Και συνεχίζει. Τώρα θα αφηγηθεί ένα νέο παραμύθι για να ωραιοποιήσει όσα δραματικά έρχονται για μισθωτούς, επαγγελματίες, συνταξιούχους από την 1η Ιανουαρίου 2019. Δεν μπορεί όμως να κάνει και κάτι άλλο. Το ψέμα καλύπτεται με ψέμα. Και μετά τα μέτρα, δυστυχώς, έρχονται και άλλα νέα μέτρα. Εχει μπροστά του δύο χρόνια στο Μαξίμου και πολλά ακόμα παραμύθια για να πει…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου