Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Τώρα, η «Ομπρέλα» τον αφήνει «να βρέχεται», ενώ η «Γέφυρα» στέκεται αδύναμη να στηρίξει μεγάλα φορτία. Η «πλατιά συμμαχία» που ευαγγελιζόταν, αποδεικνύεται στενή και καμία συμμαχία.

Η ΚΑΤΑΘΕΣΗ δυσπιστίας του Τσίπρα ήταν επίδειξη δυνάμεως και προς τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, που προσήλθαν και ισχυροποίησαν εκλογικά τον ΣΥΡΙΖΑ, μετά την οικτρή πτώση Γ. Παπανδρέου. Ο Τσίπρας επιχειρεί να συγκρατήσει, πάση θυσία, τους προσελθόντες από το ΠΑΣΟΚ. Η άρση της εκλογικής τους στήριξης θα σημάνει την αβυσσαλέα πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η συρρίκνωση θα ενδυναμώσει τους πούρους αριστερούς που ποτέ δεν είδαν με καλό μάτι την επιβληθείσα συγκατοίκησή τους με τον κύκλο Ακη Τσοχατζόπουλου. Πολλώ δε μάλλον με τον Καμμένο.

ΤΗ ΜΟΝΙΜΗ απουσία του Ν. Ανδρουλάκη από κάθε συζήτηση, ο Τσίπρας εκλαμβάνει ως μοναδική ευκαιρία για να παίξει δυναμικά το παιχνίδι των εντάσεων και του διπολισμού, στο οποίο, άλλωστε, ασκείται επί δεκαετία. Τώρα θα εμφανιστεί ως μόνος ηγέτης της όλης αντιπολίτευσης. Πρόσκαιρες εντυπώσεις, ούτε καν για τα πρωτοσέλιδα στα φύλλα της Δευτέρας…

ΠΕΦΤΟΥΝ οι κυβερνήσεις από πρόταση μομφής; Οσο πέφτει, στο παραμύθι, το σπίτι με τα τρία γουρουνάκια από το φύσημα του κακού λύκου! Φυσούσε, ξεφυσούσε ο λύκος, άπαρτο το σπιτάκι τους. Απαρτη και η εξουσία από προτάσεις δυσπιστίας, όπως καταγράφονται στο κοινοβουλευτικό ιστορικό. Οσοι βουλευτές εκφράζουν προηγουμένως δυσαρέσκεια, για όποιο λόγο, στην ψηφοφορία στοιχίζονται πρώτοι, επιδεικτικά, πίσω από τον πρωθυπουργό. Οταν τα πράγματα γίνονται σοβαρά και αναμετρούνται οι δυνάμεις με εκατέρωθεν, κατά μέτωπο, επιθέσεις, όποιος εκφράσει δυσπιστία καθίσταται αποδιοπομπαίος ως λιποτάκτης.

ΠΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρέθηκε στην πιο δύσκολη ώρα, από την κακή διαχείριση της κακοκαιρίας. Ασχετο αν ήσαν μαγική εικόνα περιφέρεια, δήμαρχοι, υπηρεσιακοί παράγοντες και βυθίστηκε αύτανδρη η Αττική Οδός. Ο Τσίπρας θεώρησε την κακοκαιρία σαν ευκαιρία. Γιατί «στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», είπε. Να ‘ξερε πόσο κακόηχη ακούστηκε, στο δικό του στόμα, η πολιτική διαθήκη του Παύλου Μπακογιάννη: Δέκα έντιμοι πολιτικοί με δέκα (αγχόνες)-κάλπες στη σκευωρία Νovartis, επιχείρηση κατάληψης των ΜΜΕ, Μνημόνια, ΕΝΦΙΑ, αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες, γερμανοτσολιάδες, ταξική φορολόγηση, όλα σε μια μόνο στιγμή, πέρασαν μπροστά στα μάτια μας. Τότε αναδύθηκε η ειλικρινής συγγνώμη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ως ηγέτης τα πήρε όλα επάνω του, αποδίδοντας ταυτόχρονα το πραγματικό μέγεθος του Τσίπρα. Οι ιστορίες με κακό λύκο δεν είχαν ποτέ καλό τέλος. Για τον λύκο, φυσικά…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου