Ειδικοί από το Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας μελέτησαν τη μεταβολική υγεία 24 μη δραστήριων ανδρών οι οποίοι διέτρεχαν κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 και ακολουθούσαν διατροφή υψηλών λιπαρών. Διαπίστωσαν, λοιπόν, ότι η άσκηση τόσο κατά τις πρωινές όσο και κατά τις απογευματινές ώρες βελτιώνει την καρδιοαναπνευστική κατάσταση, αλλά μόνο οι προπονήσεις αργότερα μέσα στην ημέρα είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση των επιπέδων της γλυκόζης κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Οι απογευματινές προπονήσεις «σβήνουν» τις νυχτερινές υπεργλυκαιμίες

Σύμφωνα με την επικεφαλής ερευνήτρια Trine Moholdt, τα ευρήματα της μελέτης είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τους διαβητικούς, οι οποίοι έχουν συχνά προβλήματα ρύθμισης της γλυκόζης.

   «Βρήκαμε ότι η άσκηση το πρωί ή το απόγευμα προκαλούσε παρόμοιες βελτιώσεις στην καρδιοαναπνευστική κατάσταση, αλλά ο νυχτερινός γλυκαιμικός έλεγχος βελτιωνόταν μόνο στην ομάδα της απογευματινής άσκησης. Η ομάδα που ασκούνταν το απόγευμα είχε χαμηλότερες συγκεντρώσεις γλυκόζης τη νύχτα», εξηγεί η Δρ. Moholdt και προσθέτει:

«Αυτό είναι σημαντικό επειδή ένα από τα πράγματα που βιώνουν οι πάσχοντες από διαβήτη τύπου 2 είναι οι νυχτερινές εξάρσεις στη γλυκόζη, οπότε κάθε φορά που πηγαίνουν για ύπνο η γλυκόζη τους κορυφώνεται μέσα στη νύχτα. Η μελέτη μας μπόρεσε να δείξει ότι θα μπορούσαμε να εξισορροπήσουμε αυτές τις νυχτερινές εξάρσεις κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό εύρημα όχι μόνο επειδή οι συγκεντρώσεις της γλυκόζης ήταν χαμηλότερες κατά τη διάρκεια της νύχτας, αλλά το ίδιο συνέβαινε και με τα επίπεδα της χοληστερόλης».

Σε μόλις 5 μέρες φάνηκαν τα οφέλη των απογευματινών προπονήσεων

Στη μελέτη τους, η Δρ. Moholdt και οι συνεργάτες της συμπεριέλαβαν 24 μη δραστήριους άνδρες ηλικίας 30-45 ετών με Δείκτη Μάζας Σώματος από 27 έως 35 (υπέρβαροι ή παχύσαρκοι), οι οποίοι κλήθηκαν να ακολουθήσουν μια διατροφή υψηλών λιπαρών για 11 συνεχόμενες ημέρες.

Κανείς από τους συμμετέχοντες δεν είχε διαβήτη τύπου 2 ή καρδιαγγειακές παθήσεις, αλλά όλοι διέτρεχαν κίνδυνο ανάπτυξης του πρώτου. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, αυτούς που ασκούνταν το πρωί, αυτούς που ασκούνταν το απόγευμα κι εκείνους που δεν ασκούνταν καθόλου.

Μέσα σε πέντε ημέρες, τα μεταβολικά οφέλη των απογευματινών προπονήσεων έναντι των πρωινών έγιναν εμφανή, με τις μειώσεις στη γλυκόζη νηστεία, την ινσουλίνη, τη χοληστερόλη, τα τριγλυκερίδια και την LDL-χοληστερόλη να αφορούν μόνο στην πρώτη ομάδα.

«Η μελέτη υποδεικνύει ότι η απογευματινή άσκηση μπορεί να είναι πιο επωφελής για τους ανθρώπους με διαταραχή στο μεταβολισμό από ό,τι η προπόνηση που γίνεται τις πρωινές ώρες. Το σημαντικότερο που πρέπει να σημειώσουμε, όμως, είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί θα πρέπει να συνεχίσουν να ασκούνται, ανεξάρτητα από την ώρα που το κάνουν», καταλήγει η Δρ. Moholdt.