Είτε διότι δεν βγαίνει κάποια ένδειξη στην οθόνη, είτε διότι βλέπουν σημαντικές διαφορές σε κάποιες επαναληπτικές μετρήσεις. είτε απλώς διότι δεν ξέρουν πώς να το χρησιμοποιούν σωστά. Εάν συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, μπορούν, απλώς, να πάνε τον μετρητή σε κάποιο φαρμακείο, όπου, εκεί- με τη χρήση ενός ειδικού διαλύματος- θα φανεί εάν το «μηχανάκι» λειτουργεί σωστά. Το πιθανότερο, βέβαια, είναι, να ακούσουν από τον φαρμακοποιό ότι… δεν χρησιμοποιούν τον μετρητή με τον σωστό τρόπο.

Βασικές αρχές λειτουργίας του μετρητή σακχάρου

Ο μετρητής σακχάρου επιτρέπει τη μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα με την τοποθέτηση μιας ταινίας μέτρησης στην υποδοχή του μετρητή, πάνω στην οποία τοποθετούμε τη σταγόνα αίματος.

Η χημική σύνθεση της ταινίας αντιδρά με τη γλυκόζη του αίματος. Από αυτή την αντίδραση παράγεται ηλεκτρικό φορτίο και εμφανίζεται το αποτέλεσμα της γλυκόζης στην οθόνη του μετρητή.

8 κριτήρια για την επιλογή μετρητή

Η αξιοπιστία. Η αξιοπιστία των αποτελεσμάτων είναι πρωταρχικό κριτήριο για την επιλογή ενός μετρητή. Συνεπώς, η τεχνολογία λειτουργίας και οι επιδόσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην επιλογή του μετρητή που τελικά θα χρησιμοποιήσουμε.

Ο χρόνος μέτρησης. Ορισμένοι μετρητές δίνουν αποτελέσματα σε 30 δευτερόλεπτα, άλλοι σε 15 και άλλοι σε 5. Δεν θα πρέπει να υποτιμάμε αυτό το κριτήριο, γιατί η διαφορά μεταξύ 15 και 5 δευτερολέπτων δεν είναι αμελητέα. Συχνά, ο χρόνος αναμονής του αποτελέσματος επιδρά στην ψυχολογία του ατόμου με Διαβήτη προκαλώντας πρόσθετο άγχος.

Το μέγεθος της συσκευής. Το μέγεθος των διαθεσίμων μετρητών ποικίλει και ένας μικρός σε μέγεθος μετρητής εκτιμάται από πολλούς π.χ. από ένα έφηβο, γιατί είναι διακριτικός στη χρήση και εύκολος στη μεταφορά. Αντίθετα, για έναν ηλικιωμένο το μικρό μέγεθος συνήθως δεν βολεύει.

Το μέγεθος της οθόνης και των ενδείξεων. Επηρεάζει την επιλογή σε ασθενείς μεγάλης ηλικίας ή με διαταραχές όρασης. Ορισμένοι μετρητές έχουν φωτιζόμενη οθόνη και το αποτέλεσμα έτσι γίνεται περισσότερο ευκρινές και ευανάγνωστο.

Το μέγεθος της σταγόνας αίματος. Στους μετρητές που κυκλοφορούν υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις στην ποσότητα αίματος που απαιτείται για να γίνει η μέτρηση. Η ποσότητα αίματος είναι πολύ σημαντική για τους περισσότερους διαβητικούς, ιδιαίτερα αυτούς που κάνουν πολλές μετρήσεις. Διότι λιγότερο αίμα συνεπάγεται πιο ανώδυνη μέτρηση.

Η κωδικοποίηση της συσκευής. Υπάρχουν μετρητές που χρειάζονται κωδικοποίηση και άλλοι που λειτουργούν χωρίς κωδικοποίηση. Κάποιοι κωδικοποιούνται αυτόματα με την εισαγωγή ειδικής ταινίας κωδικοποίησης σε κάθε αλλαγή της παρτίδας των ταινιών, άλλοι απαιτούν τη χειροκίνητη μεταβολή του κωδικού που εμφανίζεται στην οθόνη, σε κάθε νέα συσκευασία ταινιών και άλλοι δεν χρειάζονται κωδικοποίηση.

Η συντήρηση του μετρητή. Θα πρέπει να είναι απλή και ο ασθενής να γνωρίζει τους κανόνες. Σε γενικές γραμμές ο μετρητής πρέπει να παραμένει καθαρός και να χρησιμοποιείται ατομικά.

Δυνατότητες λογισμικού. Οι περισσότεροι μετρητές έχουν μνήμη όπου αποθηκεύονται οι μετρήσεις με ώρα και ημέρα. Παράλληλα, υπολογίζουν αυτόματα μέσους όρους αποτελεσμάτων προηγούμενων μετρήσεων. Πολλοί μάλιστα μπορούν να συνδεθούν με ηλεκτρονικό υπολογιστή και μέσω ειδικών προγραμμάτων μπορούν τα άτομα με διαβήτη να επεξεργαστούν και να αναλύσουν τα αποτελέσματα και έτσι, να διαχειριστούν καλύτερα το σάκχαρό τους, προσαρμόζοντας ανάλογα τη θεραπεία, σε συνεννόηση πάντα με τον θεράποντα ιατρό τους.

Γιατί διαφέρει συχνά η αυτομέτρηση με τη μέτρηση στο μικροβιολογικό εργαστήριο

Μπορεί να συμβεί ένας ασθενής να παραπονεθεί ότι είχε άλλη τιμή σακχάρου με την αυτομέτρηση και άλλη τιμή την ίδια μέρα στο μικροβιολογικό εργαστήριο. Πολλοί παράγοντες ενοχοποιούνται:

• Ο χρόνος μεταξύ των δύο μετρήσεων. Η λήψη αίματος στο μικροβιολογικό εργαστήριο και η μέτρηση στο μετρητή σακχάρου πρέπει να γίνουν σχεδόν ταυτόχρονα. Βέβαια, ακόμη και εάν η λήψη γίνει την ίδια στιγμή, υπάρχει πιθανότητα για μια απόκλιση μεταξύ των δύο μεθόδων κατά +,-10% γεγονός που δεν θέτει σε αμφισβήτηση την αξιοπιστία του μετρητή.
• Διαφορά φλεβικού με τριχοειδικό αίμα. Οι μετρητές σακχάρου μετρούν με ολικό τριχοειδικό αίμα, ενώ οι μικροβιολογικοί αναλυτές με φλεβικό. Εξάλλου, η συγκέντρωση της γλυκόζης δεν είναι ακριβώς η ίδια στα τριχοειδή αγγεία και στις φλέβες. Συνήθως, το αίμα από το χέρι που λαμβάνει η νοσηλεύτρια έχει υψηλότερη συγκέντρωση γλυκόζης, σε σχέση με το αίμα που λαμβάνουμε από το δάκτυλο.
• Το stress. Προκαλεί απελευθέρωση ορμονών που μπορούν να μεταβάλουν τις τιμές της γλυκαιμίας.
• Χρήση φλεβικού αίματος στον μετρητή. Στους περισσότερους μετρητές σακχάρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο τριχοειδικό αίμα. Στη σύγκριση με το εργαστήριο είναι πολύ σημαντικό να χρησιμοποιήσουμε στον μετρητή σακχάρου αίμα από το δάκτυλο και όχι φλεβικό.