Κάθε διαβητικός έχει μάθει να ζει με τον κίνδυνο της υπογλυκαιμίας και να αναγνωρίσει τα προειδοποιητικά συμπτώματα. Και στις περισσότερες περιπτώσεις οι ανησυχίες του επιβεβαιώνονται με μια απλή μέτρηση σακχάρου η οποία θα δείξει ότι η γλυκόζη στο αίμα έχει πέσει συνήθως κάτω από 70 ml/dl. Ωστόσο, σύμφωνα με τους ειδικούς, η υπογλυκαιμία έχει «πολλά πρόσωπα», καθώς μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικό τρόπο σε διαφορετικά άτομα. Αλλά και σε διαφορετικές τιμές. Για παράδειγμα, ένα άτομο με διαβήτη τύπου 2, μπορεί να νιώθει συμπτώματα υπογλυκαιμίας όταν το σάκχαρό του είναι 80 ml/dl.

«…Τα κλασικά συμπτώματα της υπογλυκαιμίας περιλαμβάνουν ταχυκαρδία, τρέμουλο, κρύο ιδρώτα. Ωστόσο, η υπογλυκαιμία μπορεί να εκδηλωθεί και εντελώς άτυπα, με συμπτώματα που μπορεί να ποικίλλουν από άτομο σε άτομο: με μούδιασμα στο χείλος ή στα χέρια, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, ειδικά σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 μεγάλης ηλικίας μπορεί να μιμηθεί ακόμη και συμπτώματα αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου», παρατηρεί ο Επίκουρος Καθηγητής Παθολογίας, Νικόλαος Τεντολούρης. «…Το ίδιο και η σοβαρή υπογλυκαιμία. Μπορεί να εκδηλωθεί με σπασμούς, δηλαδή το άτομο με διαβήτη να εμφανίσει κάτι που μοιάζει με επιληπτική κρίση ή ακόμη και να πέσει σε κώμα»!

Κι αν δεν υπάρχουν προειδοποιητικά συμπτώματα;

Επιπλέον, υπάρχουν οι λεγόμενες «ανεπίγνωστες υπογλυκαιμίες», οι οποίες δεν δίνουν προειδοποιητικά συμπτώματα-. Σε αυτές το σάκχαρο μπορεί να φτάσει ακόμη και σε τιμές 40 ml/dl, οπότε εμφανίζονται ξαφνικά διαταραχές στο επίπεδο συνείδησης: το άτομο να είναι αποπροσανατολισμένο στο χώρο, στο χρόνο, να μην ξέρει πού βρίσκεται, τι μέρα είναι, πού πηγαίνει…

Τέλος, ένα άλλο είδος υπογλυκαιμίας είναι η λεγόμενη «αντιδραστική υπογλυκαιμία», η οποία εμφανίζεται σε άτομα με προδιάθεση εμφάνισης διαβήτη τύπου 2, σχεδόν 2-4 ώρες μετά το φαγητό. Είναι, θα μπορούσαμε να πούμε, ένα προειδοποιητικό σημάδι του διαβήτη τύπου 2.

Πώς αντιμετωπίζονται

Είναι σημαντικό το άτομο με διαβήτη που λαμβάνει ινσουλίνη ή σουλφονυλουρίες ή ινσουλίνη σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα, να γνωρίζει τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας, ώστε μόλις αισθανθεί ότι αυτά ξεκινούν, να τα αντιμετωπίσει.

Η αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας όταν το άτομο έχει συνείδηση γίνεται με την κατανάλωση υδατανθράκων, που αυξάνουν γρήγορα το σάκχαρο. Θα πρέπει, δηλαδή, να πιει μισό ποτήρι χυμό, μισό ποτήρι αναψυκτικό με ζάχαρη ή τρία κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη σε μισό ποτήρι νερό ή να χρησιμοποιήσει 2-3 ταμπλέτες γλυκόζης (από το φαρμακείο).

Τα φρούτα, το ψωμί και τα γλυκά έχουν υδατάνθρακες, αλλά δεν είναι κατάλληλα για την αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας, ενώ το πιο συνηθισμένο λάθος που κάνουν τα άτομα με διαβήτη είναι ότι τρώνε σοκολάτες ή γλυκά, για την αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας, τα οποία όμως έχουν πολλά λιπαρά. Αυτά είναι εντελώς ακατάλληλα για την αντιμετώπιση της υπογλυκαιμίας.

O ρόλος της τεχνολογίας στην πρόληψη της υπογλυκαιμίας

Η τεχνολογία έρχεται να βοηθήσει σημαντικά στην πρόληψη των υπογλυκαιμιών. Τα συστήματα συνεχούς καταγραφής του σακχάρου, τα οποία ενδείκνυται κυρίως για τα άτομα με διαβήτη τύπου 1, αλλά και για άτομα με διαβήτη τύπου 2, που κάνουν ινσουλίνη μία ή περισσότερες φορές την ημέρα, μπορούν να προειδοποιήσουν το άτομο με διαβήτη ότι τα επίπεδα του σακχάρου του πέφτουν. Μάλιστα, πολλά έχουν και συναγερμό για αυτό το σκοπό. Έτσι, το άτομο μπορεί να προλάβει αποτελεσματικά την υπογλυκαιμία.

Τα ακόμη πιο εξελιγμένα συστήματα συνεχούς καταγραφής, επικοινωνούν με αντλία ινσουλίνης. Αυτό είναι χρήσιμο ιδιαίτερα κατά τις νυχτερινές ώρες. Όταν το σάκχαρο φτάσει σε επίπεδα υπογλυκαιμίας, στα επίπεδα των 70 ml/dl, ο αισθητήρας δίνει εντολή στην αντλία να διακόψει παροδικά τη χορήγηση ινσουλίνης. Έτσι, το άτομο προστατεύεται από την υπογλυκαιμία.

Εκτός από τις συσκευές αυτές, ωστόσο, πλέον έχουμε και πιο σύγχρονες θεραπείες. Οι νεότερες ινσουλίνες και τα νεότερα αντιδιαβητικά είναι πολύ σπάνιο να προκαλέσουν υπογλυκαιμία.