Η έρευνα διερεύνησε την ομοιότητα των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου σε περισσότερα από 5.000  ζευγάρια Ιαπώνων και σχεδόν 29.000  ζευγάρια Ολλανδών. Το επίπεδο συμφωνίας για σωματικούς παράγοντες κινδύνου, όπως η χοληστερόλη και τα τριγλυκερίδια, η αρτηριακή πίεση,  ο δείκτης μάζας σώματος και η περιφέρεια κοιλίας ανάμεσα στα μέλη των ζευγαριών ήταν εκπληκτικό.

Τα ζευγάρια ταυτίζονταν, επίσης, ως προς τους παράγοντες που σχετίζονται με τη συμπεριφορά και τις καθημερινές τους συνήθειες (π.χ. κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ).  Όσον αφορά το κάπνισμα, η συμφωνία είναι ήδη πολύ υψηλή στην ηλικιακή ομάδα 20-39 ετών, αποδεικνύοντας ότι είναι αρκετά ασυνήθιστο για έναν καπνιστή και έναν μη καπνιστή να γίνουν ζευγάρι. Όταν συμβαίνει αυτό, ο ένας καταλήγει να επηρεάζει τον άλλο, όσο περνάει ο καιρός.

Επίσης ενδιαφέρων είναι ο βαθμός της συμφωνίας ανάμεσα στα ζευγάρια, όσον αφορά το επίπεδο σωματικής δραστηριότητας , μια συμφωνία που τείνει να αυξάνεται με το πέρασμα των ετών. Αυτό  είναι αποτέλεσμα της συμβίωσης και σχετίζεται τόσο με το καλό παράδειγμα που δίνει ο καθένας από τους εταίρους στον άλλο, όσο και με το γεγονός ότι το σπίτι που μένει ένα τέτοιο ζευγάρι συχνά επιλέγεται, ώστε να διευκολύνει την πρόσβαση σε πάρκα ή αθλητικές εγκαταστάσεις.

Ακόμη και η συχνότητα εμφάνισης ασθενειών όπως ο διαβήτης, η υψηλή αρτηριακή πίεση και το μεταβολικό σύνδρομο ήταν πολύ παρόμοια στα ζευγάρια.

«Αυτή η  συμφωνία θα μπορούσε να οφείλεται στο επιλεκτικό ζευγάρωμα ή να αποτελεί αποτέλεσμα της συμβίωσης», λένε οι συγγραφείς της έρευνας.  «Το επιλεκτικό ζευγάρωμα είναι η τάση που έχουν οι άνθρωποι να επιλέγουν συντρόφους που έχουν μεγάλες ομοιότητες με τους ίδιους, όσον αφορά εξωτερικά χαρακτηριστικά, συμπεριφορές, κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, δηλαδή τη λεγόμενη κοινωνική ομογαμία . Αυτοί οι παράγοντες ευθύνονται για μια αρχική ομοιότητα μεταξύ των δύο εταίρων».

Η επίδραση της συμβίωσης μπορεί αντίθετα να αποδοθεί στη λεγόμενη «επίδραση  της αλληλεπίδρασης με τον σύντροφο», δηλαδή την επιρροή που έχει ο κάθε σύντροφος στη συμπεριφορά του άλλου. Όταν η συμφωνία οφείλεται στο αποτέλεσμα της συμβίωσης, προφανώς τείνει να είναι μεγαλύτερη όσο μεγαλύτερη είναι και η σχέση σε διάρκεια ».

Αυτή η έρευνα αποτελεί την πρώτη μελέτη αυτού του είδους που πραγματοποιήθηκε σε πληθυσμούς που ανήκουν σε διαφορετικές ηπείρους και συνεπώς αντιπροσωπεύει μια επιβεβαίωση του γεγονότος ότι το φαινόμενο της συμφωνίας στα ζευγάρια είναι κοινό,  ακόμη και σε πολύ μακρινούς πολιτισμούς.

ΠΗΓΗ: Corriere della Sera