Γράφει ο Πέτρος Κασφίκης

Μπορεί η Αλεξία Ιωαννίδη ή αλλιώς Ally να μην έχει ακόμα τελειώσει το σχολείο, έχει, όμως, καταφέρει να κάνει μια δυναμική εμφάνιση στο χώρο της υποκριτικής και να βάλει τις βάσεις για μια πολλά υποσχόμενη καριέρα στην ανταγωνιστική βιομηχανία του Χόλιγουντ. Στο νέο τεύχος του EThe Magazine του EleftherosTypos.gr

Η πρεμιέρα του «Into the Badlands» είναι προγραμματισμένη για της 19 Μαρτίου. Πρόκειται για ένα επικό πολεμικό δράμα το οποίο ακροβατεί στα όρια μύθου και πραγματικότητας, καθώς η σειρά είναι βασισμένη σε έναν αρχαίο Κινεζικό θρύλο.

H πλοκή διαδραματίζεται σε μια ουτοπική φεουδαρχική κοινωνία, η οποία αναδύθηκε μέσα από τα συντρίμμια της καταστροφής του σύγχρονου πολιτισμού. Σε αυτή την νέα πραγματικότητα δεσπόζουν οι ραδιουργίες και οι συγκρούσεις ανάμεσα σε ανταγωνιστικές φατρίες βαρώνων, οι οποίες επιστρατεύουν τον φόβο και το έλεος προκειμένου να μετατρέψουν τους ντόπιους πληθυσμούς σε πιστούς στρατούς εκπαιδευμένων δολοφόνων.

https://www.youtube.com/watch?v=_Fgod2DIKLs

Κάπου μέσα σε αυτή την ζοφερή πραγματικότητα, οι θεατές θα συναντήσουν την Ιωαννίδη να ενσαρκώνει τον ρόλο της Tilda, μιας σκληροτράχηλης έφηβης δολοφόνου, η οποία υπηρετεί πιστά μια μυστηριώδη βαρόνο που φέρει το προσωνύμιο Χήρα. Παρά την αφοσίωση της, η Tilda διαθέτει ανεξάρτητο πνεύμα και διατηρεί μια δική της ηθική πυξίδα. Ένα γεγονός που αναπόφευκτα θα την οδηγήσει σε εσωτερικές συγκρούσεις, καθώς καλείται να επιλέξει ανάμεσα στο καθήκον και τα πιστεύω της.

Η Ιωαννίδη κατάφερε να γίνει γνωστή στο ευρύ αμερικανικό κοινό μέσα από τον ρόλο της Dylan, της νεαρής επαναστάτριας έφηβου που έκανε άνω κάτω την σειρά Parenthood του NBC.

Μεγάλωσε στην καρδία του Αμερικανικού νότου και συγκεκριμένα 5,666 μίλια μακριά από την Ελλάδα. Ο παππούς της, όμως, που είναι από τα16 του χρόνια Μικρασιάτης μετανάστης στην Ατλάντα, δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να γεφυρώσει την απόσταση.

Στις συζητήσεις γύρω από το οικογενειακό τραπέζι, οι δύο μικρές εγγονές του έβλεπαν τις ιστορίες του Ελληνικού δράματος και της μυθολογίας να ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια τους χάρις στις δικές του γλαφυρές αφηγήσεις.

Θέλοντας να ακολουθήσει τα βήματα των ηρωίδων των παιδικών της χρόνων, η Ally βρέθηκε να βαδίζει στον δρόμο της υποκριτικής. Το να είσαι όμως μια «ηρωίδα» στην ανδροκρατούμενη βιομηχανία του θεάματος δεν είναι μια εύκολη αποστολή ειδικά για μια νεαρή μαθήτρια.

Όπως επισημαίνει η Ιωαννίδης, μόνο μια στις δέκα ταινίες του Χόλιγουντ διατηρεί μια αριθμητική ισορροπία ανάμεσα στους ανδρικούς και γυναικείους ρόλους. Επιπλέον πιστεύει πως σπανίζουν ακόμα περισσότερο οι ταινίες που χειραφετούν τις γυναίκες προσφέροντας τους ρόλους με «βάθος και ουσία».

Δυστυχώς οι αριθμοί και τα στατιστικά στοιχεία φαίνεται ότι επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες της. Σύμφωνα με το Κέντρο Γυναικείων Μελετών για την Τηλεόραση και τον Κινηματογράφο (Center for the Study of Women in Television and Film) μόνο στο 12% των ταινιών του 2014 πρωταγωνίστησαν γυναίκες. Ένας αριθμός που μάλιστα σηματοδοτεί μια μείωση της τάξεως του 4% από την περίοδο του 2002.

Πάρα το νεαρό της ηλικίας της και το γεγονός ότι βρίσκεται ακόμα στην αρχή της καριέρας της, η Ιωαννίδη φαίνεται πως είναι μια συνειδητοποιημένη ηθοποιός, καθώς, όπως λέει, προσπαθεί να αποφύγει τα κλισέ και την ρηχότητα που χαρακτηρίζει τους πιο πολλούς main stream ρόλους.

Και όντως τόσο η Dylan του NBC όσο και η Tilda στο «Into the Badlands» είναι δυναμικοί και ανεξάρτητοι χαρακτήρες που δεν διστάζουν να ταράξουν τα νερά αμφισβητώντας το κατεστημένο που δεσπόζει μέσα στον δικό τους κόσμο.

«Είμαστε θαρραλέες και μπορούμε να αμφισβητήσουμε την εξουσία. Και κυρίως μπορούμε να παίξουμε δυναμικούς χαρακτήρες που έχουν βάθος και ουσία».

 Μεγαλώνεις ως Ελληνίδα στην Αμερική. Κατά πόσο μοιάζει η ζωή σου και η οικογένεια σου με την γνωστή ταινία «Γάμος Αλλά Ελληνικά»;

Πιστεύω πως η οικογένεια μου μοιάζει με την ταινία, αλλά όχι σε τόσο υπερβολικό βαθμό. Πάντως ο παππούς μου σίγουρα λατρεύει το Windex. Και ξέρετε, έχουμε μια μεγάλη οικογένεια και σουβλίζουμε αρνιά. Οπότε ναι σίγουρα υπάρχουν αρκετές ομοιότητες.

Πέρασες τα πρώτα χρόνια της ζωής στην Ατλάντα, όπου μένουν ακόμα ο παππούς και η γιαγιά σου. Μίλησε μας λίγο για την Ελληνική κοινότητα της περιοχής και για το τι σου λείπει περισσότερο;

Την Ατλάντα την λάτρευα. Έχω πολύ καλούς φίλους και μου άρεσε ιδιαίτερα να συμμετέχω στην κοινότητα, η οποία ήταν ένα μεγάλο κομμάτι των παιδικών μου χρόνων. Πήγαινα στην εκκλησία και το κατηχητικό, όπου έκανα κάποιους από τους καλύτερους μου φίλους. Παρόλο που δεν μένω πλέον εκεί πέρα, γνωρίζω ότι έχω ανθρώπους στους οποίους μπορώ να τηλεφωνήσω και ξέρω πως θα είναι εκεί για μένα.

Έκανες όμως μια δύσκολη επιλογή καθώς αποφάσισες να γίνεις χορτοφάγος. Πως αντέδρασαν οι Έλληνες συγγενείς σου και πως καταφέρνεις να επιβιώσεις στην Κυριακή του Πάσχα;

Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Είναι πραγματικά αστείο ότι το παρατήρησες. Δεν πιστεύω ότι ο παππούς μου μπορεί να το καταλάβει. Έχω τόσους πολλούς συγγενείς που επιμένουν να προσπαθούν να μου προσφέρουν κρέας. Και τους λέω «όχι» και μου λένε «γιατί όχι»? Πραγματικά το αρνί μου αρέσει πολύ, αλλά αγαπάω και τα ζώα τόσο πολύ. Αυτός ήταν και ο λόγος που αποφάσισα να γίνω χορτοφάγος, αλλά οι συγγενείς μου δυσκολεύονται να καταλάβουν αυτή την επιλογή μου.

Σε ενθάρρυναν οι γονείς σου να κυνηγήσεις το όνειρο σου και ποια ήταν η καλύτερη συμβουλή που σου έδωσαν;

Όλοι μου η οικογένεια, οι γονείς και η αδελφή μου, με έχουν στηρίξει πολύ. Πραγματικά δεν ξέρω τι θα είχα κάνει χωρίς την βοήθεια τους. Η μητέρα μου για παράδειγμα οδηγούσε μια διαδρομή δύο όρων για να με πηγαίνει σε οντισιόν δύο φορές την εβδομάδα στο Λος Άντζελες. Ήμουν πραγματικά πολύ τυχερή. Αν οι γονείς μου δεν με ενθάρρυναν να κυνηγήσω το όνειρο μου δεν θα τα είχα καταφέρει. Γιατί είναι πραγματικά ένα τρελό όνειρο και οι πιθανότητες για να πραγματοποιηθεί είναι εξαιρετικά μικρές. Και ο πατέρας μου από μικρή μου έλεγε να κάνω ότι θέλω στην ζωή μου αρκεί να προσπαθώ να το κάνω σωστά και να είμαι καλή.

Είσαι τόσο νεαρή και ήδη κάνεις τα πρώτα σου βήματα στο Χόλιγουντ. Περίμενες ότι θα τα καταφέρεις τόσο γρήγορα;

Δεν νομίζω ότι περίμενα να συμβεί κάτι συγκεκριμένο. Δεν έχω γενικώς αυτή την συνήθεια. Αλλά δεν νομίζω ότι ήταν κάτι που έγινε γρήγορα. Στην αρχή ήμουν σοκαρισμένη γιατί δεν έπαιρνα συχνά τηλέφωνα για οντισιόν στην τηλεόραση. Ήμουν λοιπόν ενθουσιασμένη γιατί ήταν μια σπάνια ευκαιρία. Δούλεψα σκληρά, πήγα στην οντισιόν, και όλα πήγαν καλά. Κρατούσα όμως μικρό καλάθι γιατί πίστευα πως είναι αδύνατον ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους να διαλέξουν εμένα μέχρι που πήρα το τηλεφώνημα.

Φαίνεται ότι καταλαβαίνεις καλά τόσο την Dylan όσο και την Tilda. Πιστεύεις ότι αυτή η αμφισβήτηση της εξουσίας συνδέεται κατά κάποιο τρόπο με το Ελληνικό ταμπεραμέντο και βλέπεις ένα κομμάτι του εαυτού σου μέσα σε από αυτούς τους χαρακτήρες;

Πραγματικά πιστεύω ότι βλέπω ένα κομμάτι του εαυτού το οποίο σχετίζεται με την Ελληνική πλευρά μου. Δεν είμαι τόσο υπερβολική όσο η Dylan ή η Tilda, αλλά πιστεύω ότι βιώνω και εγώ την ίδια εσωτερική σύγκρουση. Για αυτό τον λόγο τις καταλαβαίνω και νοιώθω ότι ταυτίζομαι μαζί τους σε κάποιο βαθμό. Μπορεί να μην είμαι τόσο υπερβολική, αλλά μπορείς να πεις ότι μάλλον είμαι μια συγκρατημένη εκδοχή αυτών των δύο χαρακτήρων.

Θυμάσαι τι έκανες την στιγμή που έμαθες πως πήρες τον ρόλο και ποια ήταν τα συναισθήματα και οι σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό σου;

Βρισκόμουν στο σπίτι μιας φίλης μου όταν χτύπησε το τηλέφωνο και είδα ένα αριθμό τον όποιο δεν αναγνώριζα. Αρχικά σκέφτηκα να μην απαντήσω αλλά η φίλη μου με παρότρυνε να το σηκώσω. Στην άλλη γραμμή ήταν η ενδυματολόγος της σειράς και μου είπε πως θέλει να με καλέσει για μια δοκιμή. «Τι» είπα, και μου απάντησε «δεν γνωρίζεις ότι πήρες τον ρόλο»; Όταν έκλεισε η γραμμή παρέμεινα σιωπηλή γιατί όλο αυτό μου είχε φανεί απίθανο. Δεν έχω λέξεις για να το περιγράψω.

Φαντάσου ότι έχεις ονειρευτεί να γίνεται ξαφνικά μέσα σε μια στιγμή πραγματικότητα. Αρχικά λοιπόν αισθάνθηκα τόσο ωραία, αλλά πολύ γρήγορα πανικοβλήθηκα και ξεκίνησα να φοβάμαι μην έχει γίνει κάποιο λάθος. Αλλά πάλι πολύ γρήγορα η διάθεση μου άλλαξε και ξεκίνησα να αισθάνομαι ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μου δόθηκε. Δεν νομίζω ότι έχω χαρεί άλλη φορά τόσο πολύ. Και θυμάμαι ότι γύρναγα σπίτι μου μαζί με την φίλη μου, η οποία μου λέει «Ally δεν έχεις σταματήσει να χαμογελάς για πάνω από δύο ώρες». Και νομίζω πως αυτό συνοψίζει ακριβώς το πως αισθανόμουν εκείνη την μέρα.

Μίλησε μας λίγο για τις αναμνήσεις από τα ταξίδια σου στην Ελλάδα αλλά και για τα πλάνα σου για το καλοκαίρι.

Λατρεύω την Ελλάδα. Ειλικρινά είναι πολύ λίγα μέρη στον κόσμο που μπορούν να συγκριθούν με την ομορφιά των Ελληνικών νησιών. Η αίσθηση και ο πολιτισμός τους είναι πραγματικά μαγικός και συγχρόνως τόσο διαφορετικός από τον Αμερικανικό τρόπο ζωής, οπού τα πάντα πρέπει να γίνουν γρήγορα. Στην Ελλάδα μπορείς να ηρεμήσεις. Έχω πολλά πλάνα για αυτό το καλοκαίρι. Υπάρχει πιθανότητα να έρθω στην Ελλάδα για να πάω στο Ιονικό Χωριό (κατασκήνωση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής στην Πελοπόννησο για τους ελληνοαμερικανούς μαθητές).

Είδαμε μια ανάρτηση στον λογαριασμό σου στο twitter που έλεγε «οι γυναίκες αποτελούν το 50% του πληθυσμού, αλλά μόνο το 10% των ταινιών έχουν μια ισορροπία ανάμεσα σε ανδρικούς και γυναικείους ρόλους». Ως νεαρή ηθοποιός έχεις ποτέ υποστεί κάποιου είδους διάκριση και γενικώς πιστεύεις ότι ο σεξισμός είναι υπαρκτός στην βιομηχανία του Χόλιγουντ;

Θέλω πραγματικά να σε ευχαριστήσω για αυτή την ερώτηση γιατί όντως πιστεύω πως γενικώς οι γυναίκες δεν εκπροσωπούνται επαρκώς στις ταινίες, ενώ όταν εκπροσωπούνται, αυτό δεν γίνεται με τον σωστό τρόπο. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο λατρεύω τον ρόλο μου στο «Parenthood» και το «Into the Badlands» γιατί δεν παρουσιάζει την στερεοτυπική μορφή της μαθήτριας. Έχω απορρίψει πολλούς ρόλους γιατί αναπαρήγαγαν το στερεότυπο της όμορφης αλλά αδύναμης γυναίκας που περιμένει να ερωτευτεί τον πρίγκιπα. Δεν πρέπει να παρουσιάζουμε έτσι τις γυναίκες. Μπορούμε να παίξουμε χαρακτήρες με βάθος και ουσία. Πρέπει να ξεφύγουμε από το στερεότυπο της όμορφης αλλά υποταγμένης κοπέλας. Μπορούμε να είμαστε θαρραλέες και να αμφισβητήσουμε την εξουσία όπως η Dylan και η Tilda. Για αυτόν τον λόγο ψάχνω για τέτοιου είδους ρόλους. Πιστεύω ότι τα πράγματα είναι καλύτερα σε σχέση με το παρελθόν, αλλά έχουμε ακόμα αρκετό δρόμο να διανύσουμε.