Ακόμη περισσότερο, το νεοσύστατο όργανο της παγκόσμιας συνομοσπονδίας ενέκρινε μια νέα αρχή η οποία θα πρέπει να ακολουθηθεί για την επιλογή της χώρας που θα κληθεί να οργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο: στη διαδικασία επιλογής δεν μπορούν να συμμετέχουν ομοσπονδίες συνδεδεμένες με μια συνομοσπονδία που έχει φιλοξενήσει κάποιο από τα δύο προηγούμενα τουρνουά.

Εν ολίγοις, κάνοντας τους υπολογισμούς με δεδομένο πως το Μουντιάλ του 2018 θα διεξαχθεί στη Ρωσία κι εκείνο του 2022 στο Κατάρ, η επόμενη διοργάνωση θα πρέπει να ανατεθεί είτε στην CONCACAF (Βόρεια – Κεντρική Αμερική και Καραϊβική) ή στις CONMEBOL (Λατινική Αμερική), CAF (Αφρική) και OFC (Ωκεανία), με την Αυστραλία αποκλεισμένη στην τελευταία περίπτωση, καθώς ποδοσφαιρικά ανήκει στην ασιατική συνομοσπονδία.

Μια πόρτα, πάντως, ο Τζάνι Ινφαντίνο φρόντισε να την αφήσει ανοιχτή, εφόσον στο τραπέζι πέσουν υποψηφιότητες από χώρες που υστερούν στα οικονομικά μεγέθη ή στην τεχνική οργάνωση. Στην περίπτωση αυτή προβλέπεται ότι μπορεί να επιστρέψει στη διεκδίκηση η συνομοσπονδία που φιλοξένησε το «παλαιότερο» από τα τελευταία δύο τουρνουά, οπότε σε αυτή την περίπτωση θα είναι η UEFA.

Πάντοτε επ΄ ευκαιρία του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026, η FIFA αποφάσισε ότι θα γίνουν δεκτές οι υποψηφιότητες που θα παρουσιαστούν μαζί από περισσότερες χώρες, οι οποίες δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι δύο, αν και κάθε αξιολόγηση θα γίνει «περίπτωση με περίπτωση». Για παράδειγμα και με απλά λόγια, η διοργάνωση θα μπορούσε να ανατεθεί στον Καναδά, τις ΗΠΑ και το Μεξικό εφόσον παρουσιάσουν μια κοινή πρόταση.