Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς

Με την δράση των ταραχοποιών στοιχείων που μοναδικό στόχο έχουν να τα κάνουν όλα μπάχαλο μπροστά στην φιλοδοξία τους να αναδειχθούν ως οι ποιο ισχυροί της πόλης θα απασχολήσει αυτό το τεύχος του ET Magazine του EleftherosTypos.gr 

Στις αρχές του χρόνου η Εβερτον αντιμετώπισε την Μίλγουολ για το Κύπελλο Αγγλίας και ηττήθηκε με 3-2. Ετσι, η Μίλγουολ πήρε το εισιτήριο για τους «16» του Κυπέλλου Αγγλίας. Ωστόσο, σημειώθηκαν μεγάλα επεισόδια των οπαδών με μάχες σώμα με σώμα. Μάλιστα, οπαδός της Έβερτον που μαχαιρώθηκε στα επεισόδια με τη Μίλγουολ ανέβασε στα social media το πρόσωπο του μετά τα ράμματα.

Πριν από λίγες εβδομάδες  οπαδό να ορμάει στον αγωνιστικό χώρο και να επιτίθεται στον Τζέιμς Ταβέρνιερ της Ρέιντζερς, στον αγώνα με τη Χιμπέρνιαν, ενώ δύο ημέρες μετά, οπαδός επιτέθηκε στον Κρις Σμόλιν της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην έδρα της Αρσεναλ.

Το σοβαρότερο περιστατικό, σημειώθηκε στο ντέρμπι του Μπέρμιγχαμ για τη δεύτερη τη τάξει αγγλική κατηγορία Μπέρμιγχαμ Σίτι – Αστον Βίλα.

Το ματς  διακόπηκε προσωρινά στο 5ο λεπτό λόγω μικροσύρραξης των παικτών. Μόλις ηρέμησαν τα πράγματα όρμησε στον αγωνιστικό χώρο ένας 27χρονος πατέρας, πήγε πίσω από την πλάτη του αρχηγού της Βίλα, Τζακ Γκρίλις, και του έριξε γροθιά στο πρόσωπο, εν μέσω μάλιστα επευφημιών από τις εξέδρες.

Ο Γκρίλις ήταν εκείνος που πέτυχε το μοναδικό γκολ του αγώνα  και όταν πήγε να το πανηγυρίσει στην εξέδρα των φιλοξενουμένων ένας από τους υπευθύνους ασφαλείας του γηπέδου κλώτσησε τον ποδοσφαιριστή προτού συνάδελφοί του τον απομακρύνουν.

Και δεν είναι μόνο αυτά

Και μην βιαστείτε να πείτε πως όλα αυτά είναι μεμονωμένο περιστατικό. Σας θυμίζουμε ότι το 2016 είχαμε απανωτά κρούσματα χουλιγκανισμού.

Σοβαρά επεισόδια σημειώθηκαν στο Απτον Παρκ με οπαδούς της Γουέστ Χαμ να επιτίθενται στο λεωφορείο που μετέφερε την αποστολή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μάλιστα ήταν τόσο σοβαρά που  απασχόλησαν γι πολύ καιρό τον αγγλικό Τύπο και στις αναλύσεις που έγιναν τονίζεται πως το πρόβλημα της βίας δείχνει φέτος πως επιστρέφει και αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις αμιγώς ποδοσφαιρικές διαφορές αλλά και με την κατάσταση που επικρατεί στην αγγλική κοινωνία.

Και δεν ήταν τα μοναδικά επεισόδια που είχαν γίνει εκείνη την χρονιά. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα όσα είχαν συμβεί πριν από το λονδρεζικό ντέρμπι ανάμεσα στην Τότεναμ και την Αρσεναλ με τους οπαδούς των δύο ομάδων να δίνουν «ραντεβού» έξω από το γήπεδο για να λύσουν τις διαφορές τους με αποτέλεσμα δεκάδες άνθρωποι να διακομισθούν τραυματισμένοι στο νοσοκομείο.

Επίσης επεισόδια έγιναν μετά το ματς της Τσέλσι με την Εβερτον και ένας οπαδός των φιλοξενούμενων μαχαιρώθηκε ενώ στον επαναληπτικό του Γιουρόπα Λιγκ ανάμεσα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με την Λίβερπουλ, οι οπαδοί των γηπεδούχων έπαιξαν ξύλο με τους αστυνομικούς, τόσο στα τελευταία λεπτά της αναμέτρησης, όσο και μετά το τέλος του αγώνα και προκλήθηκαν σοβαρές ζημιές στο γήπεδο. Σε αυτό τον αγώνα άναψε και καπνογόνο στις εξέδρες που φιλοξενούσε τους οπαδούς της Λίβερπουλ κάτι που παραπέμπει σε παλιότερες εποχές.

Ο χουλιγκανισμός γεννήθηκε στην Αγγλία και δεν πέθανε ποτέ

Το πρώτο επεισόδιο που καταγράφηκε ως κρούσμα χουλιγκανισμού έξω από το γήπεδο ήταν το 1886, όταν οπαδοί της Preston χτυπήθηκαν βίαια με οπαδούς της Queens Park Rangers σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό έξω από τη Γλασκώβη.

Υπενθυμίζεται ότι μετά τον τραγικό τελικό του Χέιζελ (1985) στις Βρυξέλλες για το Κύπελλο Πρωταθλητριών μεταξύ Λίβερπουλ και Γιουβέντους, αποφασίστηκε ο αποκλεισμός των αγγλικών ομάδων από τα Κύπελλα Ευρώπης μέχρι το 1990.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, η  Μάργκαρετ Θάτσερ, προχώρησε στην υιοθέτηση μιας σειράς μέτρων προκειμένου να παταχθεί το φαινόμενο.

Συγκεκριμένα, με τη νέα νομοθετική ρύθμιση, γνωστή ως «Football Spectators Act», προβλεπόταν ο συντονισμός κράτους-αστυνομίας-ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας-ποδοσφαιρικών συλλόγων.

Σε αυτό το πλαίσιο, εγκαταστάθηκαν επίσης κλειστά κυκλώματα καμερών, ειδικό προσωπικό ασφαλείας, καταργήθηκαν χώροι για όρθιους θεατές και υιοθετήθηκε η κάρτα φιλάθλου (Fan Card).

Επίσης, υπό κάλυψη αστυνομικοί, εισχώρησαν στους κόλπους των χούλιγκαν, αντιλήφθηκαν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν, έδιναν πληροφορίες και η πρόληψη και καταστολή κατέστη πιο αποτελεσματική.

Η Αστυνομία, όχι μόνο συνόδευε και επιτηρούσε τις περιοχές απ’ όπου περνούσαν οι οπαδοί μέχρι να φτάσουν στο γήπεδο, αλλά και κινηματογραφούσαν τις κινήσεις τους μέχρι να μπουν στο γήπεδο. Εισήχθη, επίσης, ο θεσμός των αστυνομικών-παρατηρητών (spotters).

Η Θάτσερ αυτό που ήθελε ήταν να μην της χαλάει το προφίλ ο χουλιγκανισμός. Για αυτό ο χουλιγκανισμός δεν εξαλείφθηκε, απλά μετατοπίστηκε έξω από τα γήπεδα της Αγγλίας, στους δρόμους, στα δάση σε γήπεδα του εξωτερικού και όπου αλλού μπορεί αν φανταστεί κανείς.

Οι Αγγλοι χούλιγκανς έχουν εξελιχθεί στον τρόπο που οργανώνουν τις… μάχες τους, χρησιμοποιώντας συνήθως Internet chats, κινητά τηλέφωνα και SMS!

Το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998 αμαυρώθηκε από την σύγκρουση των Αγγλων οπαδών με τους Βοριοαφρικανούς μουσουλμάνους που κατοικούσαν στη Μασσαλία, η οποία είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη 100 από αυτούς.

Στο Euro 2000 η Εθνική ομάδα της Αγγλίας απειλήθηκε με αποβολή, λόγω της κακής συμπεριφοράς των οπαδών της. Η φήμη της, όμως, βελτιώθηκε μετά την καλή συμπεριφορά των οπαδών της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 και στο Euro 2004.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006, υπήρξαν περιορισμένα κρούσματα βίας, με περισσότερες από 200 προσαγωγές στην Στουτγκάρδη, αλλά μόνο σε τρεις απαγγέλθηκαν κατηγορίες.

Το 2016 στα γήπεδα της Γαλλίας χύθηκε άφθονο αίμα με τους Αγγλους και τους Ρώσους χούλιγκανς να πολεμούν σώμα με σώμα στην Μασσαλία και αλλού.  Παρά το γεγονός ότι ο χουλιγκανισμός στην Αγγλία είχε μειωθεί, δεν λείπουν οι απειλές για τη ζωή κάποιων, ακόμη και ποδοσφαιριστών.

Ο Ρίο Φέρντιναντ, όπως και ο Πίτερ Ρίτσντέιλ, έγιναν στόχος των οπαδών της Λιντς. Ο Σουηδός διαιτητής, Αντερς Φρισκ, εγκατέλειψε τη διαιτησία μετά από απειλές για τη ζωή του από οπαδούς της Τσέλσι, οι οποίοι επίσης στράφηκαν εναντίον των παικτών της Ρέντινγκ, Ιμπραϊμα Σονκό και Στέφεν Χαντ.

Brexit και χουλιγκανισμός

Τον τελευταίο καιρό πάρα πολλά είναι τα δημοσιεύματα στον αγγλικό Τύπο σχετικά με το αν η αναβίωση του χουλιγκανισμού στην Βρετανία έχει να κάνει και με το θολό τοπίο που κυριαρχεί αναφορικά με το Brexit.

Σε αυτό το ρώτημα οι περισσότεροι αναλυτές δίνουν καταφατική απάντηση. Λένε δηλαδή ότι δεν είναι τυχαία η επιστροφή του αγγλικού χουλιγκανισμού και έχει και πολύ μεγάλα πολιτικά κίνητρα.

Οι ανισότητες στην αγγλική κοινωνία πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν και μία συζήτηση σχετικά με το ευρωπαϊκό μέλλον της ώρας είναι μία πολύ καλή ευκαιρία για να εξωτερικεύσει τα πάθη όλων όσων τόσο καιρό τα καταπίεζαν.

Η αντιπαλότητα των Αγγλων χούλιγκαν δεν έχουν να κάνουν μόνο με την ομάδα τους και τις άλλες ομάδες αλλά πολύ περισσότερο με το τι πρεσβεύει η δική τους περιοχή σε σχέση με την περιοχή του άλλου. μέχρι τώρα ήταν βολικό γι την κυβέρνηση και τις ποδοσφαιρικές αρχές τα ραντεβού θανάτου να στήνονται στα δάση και στις παμπ αλλά φαίνεται ότι σε μία εποχή γενικότερης αναταραχής οι χούλιγκανς είναι αποφασισμένοι να μεταφέρουν στο πεδίο δράση τους εκεί που νομίζουν ότι ανήκει και αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από το γήπεδο.