Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς

Βέβαια για την εικόνα που παρουσιάζει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα μετά το Καλοκαίρι του 2014 όπου ήταν η τελευταία μας συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση (μουντιάλ) καμία ήττα δεν αποτελεί έκπληξη.

Το ΕΤ Magazine του EleftherosTypos.gr κάνει μία αναδρομή στον χρόνο και σας παρουσιάζει  το πώς η  Εθνική ομάδα που το 2004 είχε τρελάνει όλο τον κόσμο φτάνοντας στην κορυφή της Ευρώπης κατακτώντας του Euro 2004 μετά από 14 χρόνια βρίσκεται ένα βήμα πριν από την πλήρη ανυποληψία.

Για να ξεκινήσουμε ευχάριστα δείτε το παρακάτω βίντεο για να θυμηθείτε τι είχαμε και τι έχουμε χάσει:

https://www.youtube.com/watch?v=opy5e0Sko1c

Από την ημέρα που ο Οτο Ρεχάγκελ και μία πλειάδα ταλαντούχων παικτών (σ.σ. κατά πολλούς η καλύτερη φουρνιά των Ελληνων ποδοσφαιριστών που πέρασε ποτέ) μέχρι σήμερα έχουν περάσει πολλά χρόνια αλλά καταφέραμε σε ελάχιστο χρόνο να διαλύσουμε ότι με κόπο είχαμε στήσει.

Ο χρόνος για να μπορέσει ο Άγγελος Αναστασιάδης που από την πρώτη στιγμή της πρόσληψής του έχει να αντιμετωπίσει και μεγάλη δυσπιστία για το αν είναι σε θέση να προσφέρει κάτι το σημαντικό θα δώσει μία μάχη με τον χρόνο που για πολλούς είναι άνιση.

Η Ελλάδα στα προκριματικά του euro που θα ξεκινήσουν τον Μάρτιο για να μπορέσει να διεκδικήσει επί ίσοις όροις την πρόκριση στην τελική φάση θα πρέπει να είναι πλήρως μεταμορφωμένη και μέχρι στιγμής τίποτα δεν αποδεικνύει ότι αυτό μπορεί να συμβεί εύκολα.

Δευτερόλεπτα μετά το τέλος του αγώνα με την Εσθονία αν αντίκριζε κανείς τα πρόσωπα των διεθνών θα καταλάβαινε δύο πράγματα. Σε μία μερίδα από αυτούς η απογοήτευση ήταν έκδηλη αλλά υπήρχε και μία άλλη μερίδα που το μόνο που παρατηρούσε κανείς ήταν αδιαφορία. Στην πρώτη κατηγορία είναι οι παίκτες που αγωνίζονται χρόνια στην εθνική και δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς από την μια στιγμή στην άλλη αυτό που είχε δημιουργηθεί καταστράφηκε.

Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Σωκράτη Παπασταθόπουλου που κρύβουν και πολλές αλήθειες σχετικά με την ευθύνη που έχουν οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές: «Δεν νομίζω ότι υπάρχει εξήγηση για την πτώση μας. Είμαι απογοητευμένος. Ίσως να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο, φτάνουμε να σκεφτόμαστε αυτό το πράγμα. Μιλάμε μεταξύ μας για να βρούμε τι φταίει. Πρέπει κι εμείς να δούμε τις ευθύνες μας. Βάζω πρώτα τον εαυτό μου και τον Τοροσίδη, που είμαστε αρχηγοί. Δεν είναι θέμα προπονητή. Ούτε ο προηγούμενος ούτε ο καινούργιος μπορούν να κάνουν κάτι. Δεν φταίει ο εκάστοτε προπονητής, πρέπει εμείς να βάλουμε πλάτη και να αποδείξουμε ότι θέλουμε και αξίζουμε να παίζουμε για την Εθνική».

Όταν κανείς δεν άκουσε τον Καραγκούνη

«Είναι τιμή μου που σας είχα συμπαίκτες όλα αυτά τα χρόνια. Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Πετύχαμε πολλά μαζί και ζήσαμε μεγάλες στιγμές. Συνεχίστε και εγώ θα είμαι πάντα δίπλα σας. Σημασία έχει να κρατήσουμε την Εθνική σε αυτόν τον δρόμο»!

Τα παραπάνω λόγια δεν ανήκουν σε κάποιον τυχαίο αλλά στον Γιώργο Καραγκούνη και τα είπε σχεδόν κλαίγοντας στους παίκτες της εθνικής το απόγευμα του 2014 όταν έλεγε αντίο στην εθνική ομάδα. Ο Καραγκούνης από τότε είχε προειδοποιήσει για τον κίνδυνο και ζητούσε επαγρύπνηση αλλά κανείς δεν τον άκουσε και το ένα λάθος γίνονταν μετά το άλλο.

Από τις αποτυχημένες επιλογές προπονητών (σ.σ. Ρανιέρι, Σκίμπε, Μαρκαριάν) μέχρι το γεγονός ότι η εθνική ομάδα κάποια στιγμή άνοιξε τις πόρτες της και οι παίκτες που καλούνταν ήταν πολλοί με αποτέλεσμα να αλλοιωθεί η φυσιογνωμία της ομάδας.

Από την ομάδα του 2014 αυτή την στιγμή ως ενεργοί παίκτες του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος λογίζονται μόλις επτά.  Καρνέζης, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Τοροσίδης, Μήτρογλου, Τζιόλης, Σάμαρης, Χριστοδουλόπουλος.

Σημειώνεται ότι μέσα σε οκτώ μήνες κλήθηκαν στην εθνική 47 παίκτες και οι 34 από αυτούς φόρεσαν το εθνόσημο στο διάστημα Σεπτέμβριος-Νοέμβριος 2018. Τα αποτελέσματα της Εθνικής από τον Μάριο που άνοιξαν οι πόρτες της διάπλατα μέχρι σήμερα είναι καταστροφικά: πέντε ήττες, μόλις πέντε γκολ και αποκλεισμό από το Nations League που ουσιαστικά μιλάμε για μία διοργάνωση που σε άλλες εποχές θα ήταν παιχνιδάκι η κατάκτηση της πρώτης θέσης.

Η οικονομική ζημιά της Εθνικής από το 2014 και έπειτα    

Μετά το μουντιάλ της Βραζιλίας όπου ήταν η τελευταία συμμετοχή της εθνικής σε μεγάλη διοργάνωση, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα όχι μόνο έχει γυρίσει πολλά χρόνια πίσω σε ότι έχει να κάνει με τις χρυσές εποχές της μετά Euro 2004 εποχής αλλά έχει χάσει και πάρα πολλά λεφτά. Συγκεκριμένα μόνο από το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να πάρει την πρόκριση για την τελική φάση του μουντιάλ στην Ρωσία και του πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος στην Γαλλία έχανε πάνω από 16 εκατ. ευρώ. Από 8 εκατ. ευρώ ήταν τα μίνιμουμ έσοδα που είχε κάθε εθνική μόνο και μόνο με την παρουσία της στην τελική φάση.

Σε αυτά τα χρήματα αν προσθέσουμε βάλουμε και αυτά που χάθηκαν από τις χορηγίες και όλα τα άλλα που ακολουθούν μία τέτοια επιτυχία (π.χ. διαφημίσεις) τότε το συγκεκριμένο ποσό εύκολά μπορεί να διπλασιαστεί. Από εκεί και πέτρα η έξοδος του Ρανιέρι μαζί με τους συνεργάτες του μας κόστισε 700.000 ευρώ και η απόλυση του Σκίμπε προκάλεσε ακόμη ένα σοκ στο γαλανόλευκο ταμείο. Και αυτό γιατί το «διαζύγιο» μόνο βελούδινο δεν ήταν και στοίχισε στην ΕΠΟ 500.000 ευρώ. Ο μόνος από τους προπονητές που επιλέχθηκαν στην μετά Σάντος εποχή που δεν πήρε αποζημίωση ήταν ο Σέρτζιο Μαρκαριάν που έφυγε πάρα πολύ γρήγορα από την ομάδα αποτυγχάνοντας και αυτός να οδηγήσει την Ελλάδα μακριά από την φουρτούνα.

Το χρονικό της αποτυχίας

Στις 25 Ιουλίου 2014 η ΕΠΟ ανακοινώνει την πρόσληψη του Κλαούντιο Ρανιέρι για δύο χρόνια. Ηταν μετά το Μουντιάλ που ήταν και η τελευταία μεγάλη διοργάνωση που συμμετείχε η Ελλάδα. Η πορεία του Ιταλού με την Εθνικη ομάδα στα προκριματικά για το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Γαλλίας ήταν καταστροφική και η σφραγίδα μπαίνει στις 14 Νοεμβρίου 2014 όταν η Ελλάδα έχασε μέσα στην έδρα της από τα Νησιά Φερόε με 1-0.  Μετά το ματς ο Καραγκούνης δηλώνει ότι «πάμε να γκρεμίσουμε ότι χτίσαμε με αίμα».

Στις 15 Νοεμβρίου 2014 ο τότε πρόεδρος της ΕΠΟ, Γιώργος Σαρρής παίρνει την ευθύνη και ανακοινώνει το τέλος του Ιταλού. Αναλαμβάνει ως υπηρεσιακός ο Κώστας Τσάνας και η Εθνική συνεχίζει να παρουσιάζει σημάδια αποσύνθεσης.

Στις 12 Φεβρουαρίου 2015 η ΕΠΟ προσλαμβάνει τον Σέρχιο Μαρκαριάν ως επόμενο προπονητή της Εθνικής, ο οποίος ωστόσο δεν μπορεί να αλλάξει το παραμικρό στην ομάδα. Αποχωρεί και αυτός έξι μήνες μετά και στις 29 Οκτωβρίου 2015 Η ΕΠΟ που από τον Ιανουάριο του 2015 διοικείται πλέον από τον Γιώργο Γκιρτζίκη, προσλαμβάνει τον Γερμανό, Μίχαελ Σκίμπε με την ελπίδα να την επαναφέρει στον δρόμο των επιτυχιών, αρχής γενομένης από τα προκριματικά του Μουντιάλ 2018.

Ο Γερμανός επίσης απέτυχε να οδηγήσει την Εθνική ομάδα στην τελική φάση του Μουντιάλ αλλά ο Γιώργος Σαρρής που διαδέχθηκε τον Γκιρτζίκη αντί να του δείξει την πόρτα της εξόδου τον διατήρησε στην θέση του δίνοντας του νέο συμβόλαιο για τον Nations League και την προκριματική φάση του Euro.

H Ελλάδα ξεκίνησε στο Nations League παραμένοντας υπνωτισμένη και τα γενικόλογα του Γερμανού δεν έκρυβαν ότι υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα. Η εκτός έδρας ήττα από την Φινλανδία ήταν το κύκνειο άσμα του και ανέλαβε ο Αγγελος Αναστασιάδης ο οποίος δεν μπορούσε να κάνει κάτι ιδιαίτερο στα δύο τελευταία παιχνίδια για το Nations League και πλέον έχει ρίξει την προσοχή του στην προκριματική φάση που θα ξεκινήσει τον Μάρτιο.

Ποιοι έχουν την ευθύνη

Μετά από μία τέτοια κατρακύλα δεν μπορεί να μην υπάρχουν οι ευθύνες. Ξεκινάμε με τις επιλογές της ΕΠΟ  καθώς οι Σαρρής, Γκιρτζίκης και Γραμμένος που διαχειρίστηκαν την κρίση (σ.σ. ο τελευταίος την διαχειρίζεται ακόμη) δεν πήραν τις σωστές αποφάσεις και αυτό φάνηκε στο γήπεδο.

Ξήλωσαν το τεχνικό επιτελείο και τα αποτελέσματα δεν τους δικαίωσαν. Οι επιλογές της ΕΠΟ στο θέμα του προπονητή μετά τον Σάντος ήταν καταστροφικές και ο μόνο που δεν μπορεί να κριθεί ακόμη είναι το νέο τεχνικό επιτελείο με τους Αγγελο Αναστασιάδη ως προπονητή και Αγγελο Μπασινά ως τεχνικό διευθυντή να ξεκινούν μία νέα προσπάθεια αλλά με πολύ κακές προοπτικές.

Ακόμη ένα θέμα που βαρύνει τον τωρινό πρόεδρο της ΕΠΟ Βαγγέλη Γραμμένο ήταν η απόφασή του να φύγει η Εθνική ομάδα από το Καραϊσκάκη και να αγωνιστεί στο αφιλόξενο για κάθε ποδοσφαιρική ομάδα ΟΑΚΑ. Kίνηση που αποδείχθηκε αποτυχημένη από την εξέλιξη των πραγμάτων και από την απόφαση της ΕΠΟ να εγκαταλείψει το γήπεδο του Αμαρουσίου.

Οι προπονητές που προσλήφθηκαν μετά τον Σάντος επίσης έκαναν ότι μπορούσαν για να στείλουν την Εθνικη στα… βράχια. Ο Ρανιέρι φαίνονταν από μακριά ότι δεν μπορούσε να δουλέψει ως ομοσπονδιακός προπονητής και ο Σκιμπε έμοιαζε να μην πίστευε ούτε ο ίδιος ότι του ανανεώθηκε το συμβόλαιο μετά τον αποκλεισμό από το μουντιάλ.

Από εκεί και πέρα από τα αποδυτήρια της εθνικής λείπουν οι παίκτες του παρελθόντος αλλά πολύ περισσότερο η έννοια της οικογένειας που ήταν το μεγαλύτερο μυστικό για την επιτυχία. Η εθνική ομάδα από το κλειστό κλαμπ που ήταν επί εποχής Ρεχάγκελ στο πέρασμα των χρόνων άνοιξε τις πύλες του για όλους κάτι που δημιούργησε πολύ μεγάλο πρόβλημα συνοχής που φάνηκε ξεκάθαρα στον αγωνιστικό χώρο.

Πολλά τα χαμένα λεφτά

Σε μία ρημαγμένη οικονομικά Ελλάδα η ΕΠΟ ξόδεψε σε ένα χρόνο το εξωφρενικά  ποσά για την στελέχωση της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου. Από το τέλος του Παγκοσμίου κυπέλλου του 2014 μέχρι σήμερα η Ομοσπονδία άλλαζε τους προπονητές, τους βοηθούς και τους τεχνικούς διευθυντές σαν τα πουκάμισα με αποτέλεσμα να επέλθει πολύ μεγάλη ζημιά και στο αγωνιστικό μέρος αλλά και στο οικονομικό.

Το EleftherosTypos.gr βάζει κάτω τα νούμερα και σας εξηγεί το που πήγαν τόσα χρήματα:

Κλαούντιο Ρανιέρι: Στις 25 Ιουλίου του 2004 ο Ιταλός προπονητής ήρθε μετά βαίων και κλάδων στην Ελλάδα υπογράφοντας κλειστό διετές συμβόλαιο ύψους 1,6 εκ. ευρώ.   Τέσσερις μήνες μετά και πιο συγκεκριμένα στις 14 Νοεμβρίου ο Ιταλός αποχαιρετά την χώρα μας έχοντας διαγράψει μία τραγική πορεία  και ουσιαστικά οδηγώντας την Εθνική στον αποκλεισμό από το Euro της Γαλλίας. Πέρασε από το ταμείο της ΕΠΟ και πήρε 1,1 εκ. ευρώ που αντιστοίχουν σε 500.000 ευρώ ως αποζημίωσης, 300.000 ευρώ καταβολή δεδουλευμένων και άλλες 300.000 ευρώ αποζημίωση των βοηθών του. Το νομικό επιτελείο της ΕΠΟ αυτή την στιγμή προσπαθεί να βρει τρόπους για να πάρει πίσω κάποια από αυτά τα χρήματα με το πρόσχημα ότι ο Ιταλός βρήκε δουλειά στην Λέστερ αλλά  μία τέτοια προσπάθεια φαίνεται πως είναι εξαρχής καταδικασμένη να αποτύχει, αφού δεν υπήρχε δεσμευτικός όρος στην απόλυση του Ιταλού. .

Γιώργος Καραγκούνης: Ο «τυπάρας» βγάζει τα ποδοσφαιρικά και φορά το κοστούμι του τεχνικού διευθυντή της Εθνικής ομάδας στις 3 Οκτωβρίου του 2014. Υπογράφει κλειστό διετές συμβόλαιο και οι μεικτές μηνιαίες αποδοχές του ήταν 20.400 ευρώ. Στις 7 Αυγούστου του 2015 απολύεται για σοβαρό λόγο όπως ανέφερε η ΕΠΟ και με βάση τα πρακτικά αυτός ο σοβαρός λόγος ήταν οι δημόσιες κρίσεις που έκανε εναντίον του προεδρείου. Γίνεται μεγάλος ντόρος με τον Καραγκούνη να διεκδικεί αποζημίωση 300.000 ευρώ αλλά τελικά να υποχωρεί μόνος του και να αρκείται μόνο στα δεδουλευμένα που ανέρχονται στις 204.000 ευρώ.

Σέρτζιο Μαρκαριάν: Τον Φεβρουάριο του 2015 έρχεται στην Ελλάδα με βοηθούς τους Μαρσεράνο και Κωστένογλου και συμφωνούν να υπογράψουν συμβόλαιο μέχρι το τέλος του χρόνου και θα έπαιρναν 560.000 ευρώ. Τελικά έμειναν στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος για έξι μήνες και όταν ανακοινώθηκε η λύση της συνεργασίας τους με την ΕΠΟ αρκέστηκαν να πάρουν μόνο τα δεδουλευμένα τους και όχι την αποζημίωση. Συνολικά λοιπόν και οι τρεις στοίχισαν 336.000 ευρώ.

Μίχαελ Σκίμπε: Αρχικά υπέγραψε και αυτός διετές συμβόλαιο. Σε αυτό το συμβόλαιο ορίζονταν πως θα πάρει 560.000 ευρώ και πως σε αυτά θα πρέπει να προστεθούν 70.000 ευρώ για τον βοηθό που θα επιλέξει ο ίδιος και άλλα 5.000 ευρώ ως μηνιαία αποζημίωση για τον Κώστα Τσάνα που θα είναι ο δεύτερος βοηθός του. Αν υποθέσουμε πως αυτή η συμφωνία ισχύει όσο ο κ. Σκίμπε είναι στον πάγκο τότε ο κ. Τσάνας για τα επόμενα δύο χρόνια θα πάρει 120.000 ευρώ. Συνολικά λοιπόν η πρώτη περίοδος Σκίμπε αντιστοιχεί με 750.000 ευρώ. Από εκεί και πέρα πήρε άλλα 500.000 ευρώ ως αποζημίωση για την απόλυση που ήρθε λίγους μήνες μετά την ανανέωση του συμβολαίου.

Διαφυγόντα κέρδη: Θα πρέπει σε όλα τα παραπάνω ποσά να προσθέσουμε και την οικονομική ζημία που προκάλεσε στην Εθνική ομάδα ο αποκλεισμός από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Γαλλίας. Συγκεκριμένα η Ελλάδα έχασε τουλάχιστον 12 εκ. ευρώ ως μπόνους πρόκρισης αλλά και 1,5 εκ. ευρώ που θα μπορούσε να εισπράξει από τους χορηγούς της ομάδας αν έρχονταν ακόμη μία επιτυχία. Τα παραπάνω ποσά είναι υπολογισμένα με πολύ μετριοπαθείς στόχους και φυσικά δεν αναφερόμαστε ούτε στα μπόνους βαθμών που θα μπορούσε να έχει η Εθνική ομάδα στο euro ούτε σε εμφάνιση νέων χορηγών.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]