Κι αυτό μπορεί να φαίνεται άσχετο ή να μην είναι λόγος για να πάψουν τώρα τα αρνητικά σχόλια, αλλά αν σκεφτεί κανείς την περσινή εικόνα του Βίκτωρα και αυτά που δείχνει φέτος στο ξεκίνημα, αντιλαμβάνεται την επίδραση που έχει ο Μαρίνος στους παίχτες ατομικά. Αυτή είναι και η διαφορά του με τον Χιμένεθ. Όχι, δεν λέμε ότι είναι καλύτερος λόγω αυτού. Λέμε ότι είναι απλά η διαφορά τους. Ο Χιμένεθ κοιτάζει τη λειτουργία του συνόλου και φροντίζει όποιος μπαίνει και βγαίνει να λειτουργεί ως προς αυτό. Ο Μαρίνος κοιτάζει ξεχωριστά κάθε παίχτη και αφιερώνει χρόνο της προπόνησης μόνο σε έναν.

Ο Βίκτωρας Κλωναρίδης της σεζόν 2016-2017 στον Παναθηναϊκό ήταν ένα πολύτιμο γρανάζι. Έστω και για να έρχεται από τον πάγκο. Το πρόβλημα του στην πάσα και τη σέντρα είναι σαφές. Όμως η θέση που τον έβαζε ο Ουζουνίδης τότε το κάλυπτε. Ο Κλωναρίδης καλείτο να τρυπάει την αντίπαλη άμυνα. Πέρσι ο Χιμένεθ τον έστελνε στα άκρα.

Εκεί φαίνονταν αποκλειστικά οι αδυναμίες του 26χρονου εξτρέμ. Δεν μπορούσε να δείξει τα 2-3 καλά του στοιχεία. Το ξεκίνημα της σεζόν στην ΑΕΚ φέτος τον βρίσκει διαφορετικό. Δεν είναι καν δείγμα το φιλικό με τη Γαλατά και το ματς με τη Σέλτικ αλλά εδώ που τα λέμε, γιατί να μην είναι; Μήπως έκανε έστω ένα τέτοιο ματς πέρσι ο Κλωναρίδης; Όχι δα.

https://www.youtube.com/watch?v=fT3d4F-OLEk

Η κίνησή του στο πρώτο γκολ με τους Τούρκους μας έδειξε ότι δεν είναι ο παίχτης που δεν μπορούσε καν να κοντρολάρει πέρσι. Η πάσα του έδειξε ότι μπορεί να βρει συμπαίχτη από τα πλάγια. Το γκολ χθες το βράδυ δεν το πιάνουμε γιατί η μπάλα στρώθηκε με τέτοιο τρόπο που ακόμα και πάνω στον αντίπαλο τερματοφύλακα να σούταρε, μέσα θα πήγαινε.

Μέρος σε όλο αυτό παίζει και η ψυχολογία. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης είναι ένας προπονητής που ελάχιστοι παίχτες δεν αγάπησαν και δεν εκτίμησαν. Ο Βίκτωρας περισσότερο απ΄όλους. Με τον Ουζουνίδη ξέρει ότι θα πάρει τις ευκαιρίες που του αξίζουν κι αυτό διαμορφώνει αλλιώς το μέσα του. Και αν το μέσα είναι καλά τότε μπορείς να κάνεις ακόμα και το πιο απίθανο κοντρόλ.

Ακόμα και τις στιγμές που θα μένει στον πάγκο – ίσως να είναι περισσότερες απ΄αυτές που θα παίζει – θα ξέρει ότι δεν έχει χαθεί το παιχνίδι για εκείνο. Όπως χάθηκε πέρσι εντελώς στο 0-0 με τον Απόλλωνα Σμύρνης. Τότε που η ΑΕΚ και ο Χιμένεθ περίμεναν να αποτελέσει τον παίχτη που θα δώσει μια πολύτιμη νίκη. Αυτό δεν έγινε και ο Κλωναρίδης έχασε εντελώς την εμπιστοσύνη. Φέτος, ο Μαρίνος μοιάζει να κερδίζει αυτό το μικρό στοίχημα.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]