Θεσμοί και ανθρώπινες φιγούρες διαμόρφωσαν το φανερό ή το αφανές «έπος» ή το «ελεγειακό ποίημα» της οργανωτικής συγκρότησης και ανάπτυξης του Ελληνικού Συνδικαλιστικού Κινήματος και των περιπετειών του στη δεκαετία του 1940. Μια δεκαετία πολύπλοκη, σχεδόν χαοτική, αφού οι πολιτικές , κοινωνικές και οικονομικές ανατροπές που συντελούνται στη διάρκεια της κατοχής, έχουν σωρευτική επίδραση στα χρόνια του εμφυλίου πολέμου.

Είναι ο ελληνικός ιστορικός χρόνος με τις κομβικές στιγμές της μεγάλης διχόνοιας, από τον οποίο ακόμη και τώρα δεν διδαχθήκαμε. Το εμφύλιο τραύμα, η εμφύλια παθολογία εξακολουθεί να σκεπάζει βίαια μέχρι και σήμερα, τη συζήτηση των δημόσιων επιλογών μας, και σε συνθήκες κρίσης αναβιώνουν και όλοι οι εμφύλιοι της ιστορίας μας μαζί. Με διαίρεση, διλήμματα, αρνήσεις, επιθετικά ένστικτα και λοιπές αγριότητες σε ένα πολεμικό περιβάλλον συμβολικής εξόντωσης του άλλου. Μια δεκαετία που η πολιτική συγκυρία αναδιάταξε τις παλαιότερες διαιρέσεις και δημιούργησε νέες, επέφερε βαθύτατες ρήξεις και ποικίλες ασυνέχειες και καθόρισε το κοινωνικό και πολιτικό βίο της χώρας για πολλές δεκαετίες, με μεγάλη ένταση στις κοινωνικές σχέσεις και με βιαιότητα των κοινωνικών συγκρούσεων και της οποίας το σπουδαιότερο πρόβλημα παραμένει η ένταξη της στα ιστορικά της συμφραζόμενα.

Σε αυτό το «έπος», έχει αναγνωριστεί πλέον το «παράδοξο» χάσμα και τραύμα μεταξύ μιας εμπειρίας θριαμβικού τόνου των εργατικών αγώνων και μιας μελαγχολικής εμπειρίας καθαρής οδύνης, μέσα από το άνυδρο τοπίο των δυναστευμένων από το κράτος και τα κόμματα συνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά και από την ελαφρότητα του ίδιου τους του εαυτού.

Η δομική ιδιομορφία του ιστορικού γεγονότος, της εξάρτησης και των παρεμβάσεων, που ευδοκίμησε στο εσωτερικό του Ελληνικού Συνδικαλιστικού Κινήματος, έρχεται χωρίς προφάσεις και περιορισμούς, αλλά και με έναν πρωτογονισμό από πολύ μακριά, και o συγγραφέας Γρηγόρης Παντελόγλου προσπάθησε να προσδιορίσει την καταγωγή του στη δεκαετία του 1940, και ως φυσική συνέχεια των ανάλογων παρεμβάσεων του πρώιμου βηματισμού του από τη δημιουργία της ΓΣΕΕ το 1918.

Σε κάθε περίπτωση, κάθε αναλογία με τωρινές ή πιθανά και μελλοντικές πρακτικές του, δεν είναι παρά καρπός της τύχης.
Σελίδες: 456

Εκδόσεις Οσελότος, www.ocelotos.gr., τηλ.: 2106431108

Ο συγγραφέας

Ο Γρηγόρης Ε. Παντελόγλου γεννήθηκε στη Σάμο το 1963.

Απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών και Ειδικός Μεταπτυχιακός Υπότροφός του στα έτη 1985-1991, αναγορεύτηκε Διδάκτορας Πολιτικών Επιστημών το 1992. Στη συνέχεια εξειδικεύτηκε στην «Εκπαιδευτική Μηχανική», ως μέσο ανάπτυξης των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού, εργαζομένων και ανέργων, και εργάστηκε στον χώρο της επαγγελματικής κατάρτισης και της εκπαίδευσης ενηλίκων με την ιδιότητα του Διευθυντή-Επιστημονικού Υπεύθυνου-Εμπειρογνώμονα. Έχει δημοσιεύσει μελέτες που άπτονται του επιστημονικού του ενδιαφέροντος, καθώς και άρθρα στα αντικείμενα της διά βίου μάθησης, των στρατηγικών απόκτησης δεξιοτήτων και των πολιτικών επαγγελματικής κατάρτισης και πιστοποίησης προσόντων.

Τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια εργάζεται ως Διευθυντικό Στέλεχος σε εταιρεία του Δημοσίου (ΕΙΕΑΔ) που ασχολείται με ζητήματα εργασίας και ανάπτυξης του ανθρώπινου δυναμικού.

Τέλος, έχει συγγράψει μικρές ιστορίες για την ψυχή και τα όνειρά της, για να ομορφαίνει πού και πού μια μικρή γωνιά της «φυλακής» του και να σκανδαλίζει με αυτόν τον τρόπο τη φαντασία του.

Το πρώτο λογοτεχνικό του βιβλίο με τίτλο «Ζήσε ΤΩΡΑ! Γλυκό μου… ΡΕ!» κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2019 από τις εκδόσεις Οσελότος.