Γράφει ο Δημήτρης Καπετανόπουλος

Πολλοί από εμάς θα θέλαμε να έχουμε ικανότητες ταχυδακτυλουργού, όμως είτε τα δάχτυλά μας θα πάθαιναν… στραμπούληγμα την προσπάθεια να πραγματοποιήσουμε γρήγορα κάποιο κόλπο, είτε δεν έχουμε σκεφτεί να το «βάλουμε μπρος», είτε ακόμα δεν ξέρουμε πως και που μπορούμε να μυηθούμε σε αυτήν την τέχνη.

Και όμως, υπάρχει ένα μέρος όπου εδώ και 30 περίπου χρόνια έχει ανοιχτές τις πόρτες του σε οποιονδήποτε θέλει να μπει στον «μαγικό κόσμο» της ταχυδακτυλουργίας, είτε για επαγγελματικούς σκοπούς είτε και απλά για την ψυχαγωγία του, το οποίο και παρουσιάζουμε σήμερα στο EThe Magazine του eleftherostypos.gr

Η Ακαδημία Ταχυδακτυλουργών που εδρεύει στην Νέα Ιωνία, έχει εκπαιδεύσει εκατοντάδες μάγους, πολλοί από τους οποίους έκαναν καριέρα στον χώρο. Η Ακαδημία έχει βραβευτεί με αναρίθμητες διακρίσεις και μετάλλια (μεταξύ των οποίων και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) και έχει να παρουσιάσει ένα πλούσιο πολιτιστικό έργο.

Περισσότερα όμως για το έργο της Ακαδημίας αλλά και για την τέχνη του ταχυδακτυλουργού, θα μας διαφωτίσει ο ιδρυτής της κ. Χριστόφορος Γούσης, γνωστός και ως Κρίστοφερ, τον οποίο έχουμε την χαρά να φιλοξενούμε σε αυτό το τεύχος.

Να τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Εσείς ο ίδιος πως αποφασίσατε να γίνετε ταχυδακτυλουργός;

Ασχολούμαι με την τέχνη αυτή από 7 χρονών. Τώρα είμαι στα 67 μου, άρα έχω 60 χρόνια ως ταχυδαχτυλουργός. Και αποφάσισα από τόσο μικρός να ασχοληθώ με το αντικείμενο, όταν στο χωριό μου στο οποίο μεγάλωσα, στις Βαριάδες του Δήμου Δωδώνης, είχα δει έναν περιπλανώμενο ταχυδακτυλουργό να κάνει τα κόλπα του στο καφενείο. Εκεί μαγεύτηκα και αποφάσισα ότι αυτό θέλω να κάνω στην ζωή μου.

Άρχισα λοιπόν να κάνω μικρά κολπάκια με δεκάρες, να εξασκούμαι σε ότι μπορώ.

Σε ηλικία 13 ετών ήρθα στην Αθήνα για να συνεχίσω το σχολείο μου σε οικοτροφείο στην Κηφισσιά, όπου εκεί μάθαινα την τέχνη του μηχανοτεχνίτη-τορναδόρου. Παράλληλα όμως αγόραζα διάφορα «τρικάκια» από μαγαζιά στο κέντρο της Αθήνας, ώστε να εξελιχθώ και ως ταχυδακτυλουργός.

Πως μπορέσατε λοιπόν αφού σπουδάζατε κάτι άλλο, να το κάνετε επάγγελμα;

Γύρω στα 18-19 μου άρχισα να πηγαίνω στα πρώτα παιδικά πάρτι, και μπορούσα να πω ήμουν ένας καλός ερασιτέχνης. Σε αυτήν την ηλικία επίσης σπούδαζα και στο τότε «μικρό Πολυτεχνείο» ηλεκτρολόγος-εργοδηγός κα μηχανολόγος μετά, επαγγέλματα που μάλιστα εξάσκησα για λίγο.

Επειδή όμως είπαμε, το μεράκι μου ήταν η ταχυδακτυλουργία, το 1975 άνοιξα ένα μικρό περίπτερο στην Βεραντζέρου στο οποίο πουλούσα κυρίως τέτοια τρικάκια, ενώ συνέχιζα να εργάζομαι στα πάρτι. Μετά από μερικούς μήνες άνοιξα μαγαζί στην Πανεπιστημίου το οποίο κατάφερε να γίνει στέκι μαθητευόμενων και μη μάγων, και πήγε πολύ καλά.

Και η Ακαδημία ταχυδακτυλουργών λοιπόν, πότε προέκυψε;

Το όνομα ταυτό το είχα εμπνευστεί από το 1975, όμως δεν το είχα προχωρήσει ως εγχείρημα όπως θα ήθελα.

Το 1984 ίδρυσα μαζί με άλλους τον Σύλλογο Ταχυδακτυλουργών, ο οποίος όμως για διάφορους λόγους δεν ευδοκίμησε. Έτσι λοιπόν έβαλα μπρος την Ακαδημία, η οποία έχει εκπαιδεύσει μέχρι σήμερα πολλούς ανθρώπους που θέλησαν να ασχοληθούν με την τέχνη αυτή.

Στα χρόνια αυτά η Ακαδημία έχει πολλές διακρίσεις και βραβεύσεις. Όπως Τιμητικό αναμνηστικό το 2006 από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και από το Ζάππειο Σχολείο Κωνσταντινούπολης. τιμητικό αναμνηστικό από τον Αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια το 2007, τιμητικό αναμνηστικό κοινωνικής προσφοράς από το Χαμόγελο του Παιδιού και πολλά πολλά άλλα μετάλλια από παγκόσμιους, βαλκανικούς και πανελλήνιους διαγωνισμούς ταχυδακτυλουργών, πολλά από τα οποία είναι χρυσά.

Με λίγα λόγια και οι Έλληνες έχουν ταλέντο στην ταχυδακτυλουργία αλλά και η σχολή σας έχει συμβάλει σε αυτήν την κατεύθυνση.

Φυσικά και έχουν ταλέντο, δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι οι πρώτοι ταχυδακτυλουργοί εμφανίστηκαν στην Αρχαία Ελλάδα. Σήμερα ένας από τους κορυφαίους μάγους στον κόσμο μάλιστα ο Chris Angel που έχει μεγαλώσει και ζει στην Αμερική, είναι Έλληνας με την κανονική του ονομασία να είναι Χριστόφορος Σαραντάκος, με καταγωγή από τον Μυστρά.

Από εκεί και πέρα οι πιο σπουδαίοι ταχυδακτυλουργοί στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχουν περάσει από την Ακαδημία μας και αυτό είναι κάτι που μας ευχαριστεί.

Πόσο εύκολο είναι να γίνει κάποιος ταχυδακτυλουργός;

Το αν θα γίνει και πόσο θα γίνει εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο και το πόσο θα ασχοληθεί. Μπορεί κάποιος να το θέλει καθαρά ως χόμπι και άλλος καθαρά επαγγελματικά. Γι αυτό στην αρχή λέμε σε κάποιον να έρχεται στα δωρεάν μαθήματα που παραδίδουμε κάθε Σάββατο 10:00-14:00, και αν δούμε μια συνέπεια και μια κλίση προς το αντικείμενο τότε του λέμε να ακολουθήσει πιο εξειδικευμένα μαθήματα.

Αυτό γίνεται με το να γίνει μέλος της Ακαδημίας, που η συνδρομή είναι πολύ μικρή, 20 ευρώ το χρόνο.

Αυτό που θα πρέπει όμως ο καθένας να γνωρίζει αν θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με τον χώρο αυτό, είναι πως ταχυδακτυλουργός δεν σημαίνει απλά ότι κάνω ένα κόλπο.
Πρέπει να μπαίνει στην ψυχοσύνθεση του κοινού που παρουσιάζει τα «μαγικά» του, να έχει άνεση, να μπορεί να διαχειρίζεται καταστάσεις.

Γι αυτό και αν επισκεφθεί κάποιος την Ακαδημία μας θα δει ότι δεν έχουμε απλά «συνταγές» για κόλπα, αλλά και μια μεγάλη βιβλιοθήκη με την ιστορία της τέχνης και άλλα αντικείμενα, τα οποία τα παραδίδουμε και σε μαθήματα, ώστε ο ενδιαφερόμενος να αποκτήσει μια συνολική μόρφωση και για την ταχυδακτυλουργία αλλά και για τον πολιτισμό γενικότερα, κάτι που τον βοηθάει και στις κοινωνικές του σχέσεις.

Πρέπει κάποιος να έχει γρήγορα δάχτυλα, γρήγορα αντανακλαστικά ώστε να γίνει ταχυδακτυλουργός, ή όλα καλλιεργούνται;

Βεβαίως και σε αυτήν την τέχνη όπως και σε άλλες υπάρχει το ταλέντο η κλίση. Και βεβαίως όσο πιο νέος είναι κάποιος τόσο πιο γρήγορος μπορεί να είναι σε κάποια κόλπα. Όμως όπως είπαμε και νωρίτερα όλα είναι θέμα του πόσο θα ασχοληθείς ώστε να φτάσεις σε ένα καλό επίπεδο.

Τελικά ο μάγος αποκαλύπτει το μυστικό του; Γιατί εσείς μάλλον αποδεικνύετε το αντίθετο

Αυτό ήταν και κάτι που μου λέγαν οι παλιοί όταν πρωτοξεκινούσα το εγχείρημα της Ακαδημίας, και δεν με βοηθούσαν, διότι δεν ήθελαν να αποκαλυφτούν τα μυστικά τους.

Να φανταστείτε ήθελα να εξελίξω την τέχνη μου, να την εκσυγχρονίσω και ο μόνος μεγάλος μάγος στην ΕΛλάδα που υπήρχε τότε και μπορούσε να μου το κάνει αυτό δεν μου έδειχνε!!

Αναγκάστηκα λοιπόν να πηγαίνω στο εξωτερικό, κάτι που ήταν πολύ δαπανηρό, και να παρακολουθώ διοργανώσεις και μεγάλους μάγους από κοντά. Εκεί λοιπόν έπρεπε να υιοθετήσω και ένα πιο ξένο όνομα απ το Χριστόφορος, κι έτσι έγινε ο «Κρίστοφερ»

Αυτό που εγώ λέω όμως είναι πως όσο περισσότεροι είμαστε, τόσο καλύτερο είναι για το επάγγελμα, γιατί διαδίδεται, απλώνει «φτερά»