Η ιστορία του Γιώργου Καμπά, του νεαρού ήρωα του βιβλίου, ξεκινά από τα λόγια ενός παππού, που με μια μυστική σοφία και προφητική διάθεση του αποκαλύπτει την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης: «Θ’ αγαπήσεις, αγόρι μου. Θα ερωτευτείς και θα πονέσεις». Ο λόγος του παππού φωτίζει το δρόμο του νεαρού, ο οποίος, αν και αρχικά απρόθυμος να ακολουθήσει αυτή την προδιαγεγραμμένη πορεία, θα αναγκαστεί να ζήσει και να αποδεχτεί την αγάπη, τον πόνο και την απώλεια ως αναπόσπαστα κομμάτια της ζωής του. Αυτή η σύνθετη σχέση με την αγάπη, που είναι ταυτόχρονα βάρος και απελευθέρωση, είναι ο πυρήνας της αφήγησης.

Ο Καραναστάσης, με γλώσσα λιτή αλλά πυκνή σε συναισθηματική ένταση, αναπαριστά τις μεταπτώσεις του ήρωα από την αθωότητα στην ωριμότητα, από την άγνοια στην αυτογνωσία. Η δομή του έργου, με μια συναισθηματική ένταση που αυξάνεται σταδιακά, προσφέρει στον αναγνώστη έναν καθαρό καθρέφτη του ανθρώπινου ψυχισμού: μια αέναη διαμάχη μεταξύ των προσωπικών επιθυμιών και των εξωτερικών πιέσεων, της ανάγκης για αγάπη και της αναγνώρισης του θνητού χαρακτήρα αυτής.

Η σχέση του ήρωα με τη φύση, και ιδίως με τον Όλυμπο, είναι περισσότερο από ένα απλό σκηνικό φόντου. Ο Όλυμπος, το βουνό των θεών, αποκτά εδώ μια πολυδιάστατη σημασία. Είναι το απρόσιτο ιδανικό, ο στόχος που διαρκώς φαίνεται να απομακρύνεται, αλλά και η σκιά που καλύπτει τις ανθρώπινες δραματικές στιγμές. Η φύση του Ολύμπου δεν αποτελεί απλώς το θεϊκό καταφύγιο των ηρώων της ελληνικής μυθολογίας, αλλά γίνεται και ένα πεδίο για την αντοχή του ανθρώπινου πνεύματος, το οποίο αναγκάζεται να ακολουθήσει τις αδυσώπητες πορείες του βίου, παλεύοντας με τις αντιφάσεις του εσωτερικού του κόσμου.

Αυτό το ταξίδι του ήρωα, με τις συνεχείς ανατροπές του, αποτυπώνει την αλήθεια ότι ο πόνος και η απώλεια δεν είναι το τέλος, αλλά η αφετηρία για κάτι νέο. Η αναγέννηση του ήρωα δεν είναι παρά η συνέχεια μιας ζωής που έρχεται αντιμέτωπη με τις πιο σφοδρές συγκρούσεις της, τις πιο αμφίβολες συναισθηματικές καταστάσεις, και πάντα αναζητά, ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές της, το φως της αγάπης και της δύναμης.

Το Στη σκιά του Ολύμπου είναι ένα βιβλίο που, με την έντονη ατμόσφαιρά του και την ακριβή ψυχογραφία των χαρακτήρων του, αγγίζει βαθιά τις αλήθειες της ανθρώπινης εμπειρίας. Είναι ένα έργο για τη σημασία της προσωπικής εξέλιξης μέσα από τη δοκιμασία και τη μαρτυρία του πόνου, αλλά και για τη διαρκή αναζήτηση του νοήματος στη ζωή. Η γραφή του Καραναστάση μεταφέρει τον αναγνώστη στον κόσμο του ήρωα με μια αίσθηση αυθεντικότητας και έντονης συναισθηματικής φόρτισης, προσφέροντας μια λογοτεχνική εμπειρία που αναδεικνύει το αληθινό βάρος της ανθρώπινης ύπαρξης.