Κυρία Chuard, κατά τη γνώμη σας, oι Ελληνες του εξωτερικού αποτελούν υπολογίσιμο συντελεστή ισχύος της χώρας μας, καθώς μπορούν να λειτουργήσουν ως σημαντικός παράγοντας πολιτιστικής διπλωματίας;

Βεβαίως, οι Ελληνες του εξωτερικού αποτελούν μεγάλο συντελεστή ισχύος της χώρας μας! Το να είσαι Ελληνας είναι μεγάλο ατού και μεγάλη υπερηφάνεια. Στην Ελβετία οι μεγαλύτεροι γιατροί και επιστήμονες είναι Ελληνες.

Πιστεύετε ότι η επιτυχής διαδρομή, επί δεκαετίες, του ομογενειακού στοιχείου συνέβαλε στη διαμόρφωση, διατήρηση και περαιτέρω ενίσχυση των σχέσεων της χώρας μας με το εξωτερικό;

Πιστεύω ότι οι Ελληνες του εξωτερικού είμαστε ψυχολογικά δεμένοι με τις ρίζες μας και τον πολιτισμό μας, και προσπαθούμε να συμβάλουμε στην ενίσχυση των σχέσεων με την πατρίδα μας.

Θέλετε να μας αναφέρετε τις πολυάριθμες υποστηρικτικές δράσεις που έχετε αναπτύξει και υλοποιήσει στην Ελβετία όπου και δραστηριοποιείστε;

Εφυγα από την Αθήνα πριν χρόνια για να σπουδάσω στο Λονδίνο Συμβουλευτική Ψυχολογία και εν συνεχεία παντρεύτηκα τον Ελβετό σύζυγό μου, με τον οποίο απέκτησα την οικογένειά μου, και ζω πλέον μόνιμα στη Γενεύη. Φεύγοντας βέβαια, είχα πάρει μαζί μου έναν μεγάλο θησαυρό, που ήταν η αγάπη που έλαβα από την οικογένειά μου, η ελληνική νοοτροπία, η Παιδεία, οι ηθικές αρχές και αξίες, η παράδοση και τα έθιμα.

Προσπάθησα να μην αφομοιωθώ από την ξένη κουλτούρα και να διατηρήσω ανέπαφη όσο γίνεται την πλούσια γλώσσα μας.

Εργάστηκα ιδιωτικά κάνοντας Συμβουλευτική Ανθρωπίνων Σχέσεων.

Είμαι ενεργό μέλος πολλών αξιόλογων συλλόγων, φιλανθρωπικών, πολιτισμικών, κοινωνικών, καθώς και λογοτεχνικών. Μέλος της Ελβετικής Επιτροπής για την Επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα, εκπρόσωπος στην Ελβετία των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca, τα οποία δίνονται κάθε χρόνο στο Βατικανό της Ρώμης. Μέλος της Εθνικής Εταιρίας των Ελλήνων Λογοτεχνών. Πρέσβειρα στην Ελβετία του Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπουδών και Μελετών «Ιωάννης Καποδίστριας».

Από το 1998 είμαι υπεύθυνη – συντονίστρια – οργανώτρια του Ελληνικού Λογοτεχνικού Κύκλου Βιβλιόφιλων Γενεύης.

Συνεργάζομαι ως ανταποκρίτρια – αρθογράφος από τη Γενεύη με την ελληνική εφημερίδα και το ραδιόφωνο της Greek News Florida με σκοπό την ανάδειξη του ελληνικού πνεύματος στην ομογένεια.

Τι σας ενθάρρυνε ώστε να στραφείτε στο χώρο της συγγραφής;

Από μικρή έγραφα ποιήματα και κείμενα, γιατί ήταν μια ψυχική ανάγκη να εκφράσω όλες αυτές τις συγκλονιστικές εικόνες και ιστορίες που μου δημιουργεί η αχαλίνωτη φαντασία μου. Με ενδιαφέρει, όταν γράφω, να κτίζω το ψυχολογικό υπόβαθρο που γίνεται το σκηνικό όπου θα παίξουν οι ήρωες τους ρόλους τους. Με συγκινεί να πηγαίνω βαθιά… εκεί όπου υπάρχει πληγή… Εχω πάθος να κάνω βουτιές στις ανθρώπινες ψυχές και να πλάθω τους ήρωες με τα ψυχολογικά τους βιώματα. Το γράψιμο έγινε για μένα πλέον σύμπτωμα και σωτηρία ψυχής…

Θέλετε να μας πείτε την πηγή έμπνευσης του τελευταίου σας βιβλίου με τίτλο «Παράφορες σχέσεις», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός, και πώς προέκυψε;

Η έμπνευση και η «κινητήριος συγκίνηση» για αυτό το πέμπτο μου μυθιστόρημα-ψυχογράφημα ήρθε από τη σημερινή ταραγμένη και άστατη κοινωνία, η οποία θαρρείς ότι έχει χάσει το δρόμο της… Διότι οι άνθρωποι πλέον έχουν θεοποιήσει το χρήμα, τη δόξα, τον ατομισμό, καθώς και το ανώμαλο σεξ.

Επίσης, εμπνεύστηκα από τα σημερινά παγκόσμια Μέσα Ενημέρωσης, τα οποία πολλές φορές με «αρρωστημένο, τοξικό και επικίνδυνο» τρόπο προσπαθούν να μας επιβάλουν και να μας παρασύρουν σε παράφορες και απάνθρωπες αντιδράσεις.

Θέλει δύναμη ψυχής για να αντέξουμε τις ακραίες συχνά συμπεριφορές κάποιων ανθρώπων, που για να καλύψουν τον εγωπαθή εαυτό τους φέρονται με σκληρότητα και δίχως ενσυναίσθηση για το κακό που μπορούν να προκαλέσουν;

Πιστεύω ότι, για να αντέξουμε τις ακραίες και απαράδεκτες συμπεριφορές κάποιων ανθρώπων, χρειάζεται να καλλιεργήσουμε τη δύναμη της θέλησης, η οποία θα μας βοηθήσει να έχουμε μεγαλύτερες αντοχές και περισσότερη κατανόηση. Διότι συχνά οι άνθρωποι που είναι εγωκεντρικοί και φέρονται με σκληρότητα προσπαθούν να κρύψουν τα δικά τους τραυματικά βιώματα και τους δικούς τους ενδόμυχους φόβους.

Οι ήρωές σας τελικά καταφέρνουν να σωθούν από τους δαίμονες και τις τραυματικές τους εμπειρίες;

Οι ήρωες του μυθιστορήματός μου έχουν έντονες προσωπικότητες, παθιασμένες ιδιοσυγκρασίες, καλλιτεχνικές ευαισθησίες και ανήσυχα πνεύματα. Μέσα από τις αντιδράσεις τους ανακαλύπτουμε ότι βαθιά στην ψυχή τους υπάρχουν πολλά παιδικά τραύματα που τους κάνουν να υποφέρουν. Είναι παράφορες οι σχέσεις, υπάρχουν πληγές που δεν κλείνουν, αγάπες που δεν ολοκληρώνονται… Προσπαθούν όμως οι ήρωες να ισορροπήσουν, να ξεπεράσουν τον εαυτό τους και να συμβιβαστούν με τις αδυναμίες, τα πάθη και τα λάθη τους. Προσπαθούν να αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, καθώς και συναισθηματική ωριμότητα. Θα καταφέρουν όμως να γίνουν ευτυχισμένοι; Διότι η ευτυχία είναι δική μας επιλογή και στάση ζωής.