Στην αρχή θα έλεγε κανείς πως είναι μία κωμική παράσταση, σταδιακά όμως μπροστά στον θεατή ξετυλίγεται η τραγικότητα της ηρωίδας. Τελικά, στις μέρες μας είναι ίσα τα δύο φύλα; Πως διαχειρίζονται οι άνθρωποι την αποτυχία και τη ζήλεια; Η εξουσία είναι μόνο προνόμιο των αντρών;

Η Δώρα Παρδάλη, μετά την παράσταση, μίλησε στο EleftherosTypos.gr για τον ρόλο της.

Η ηρωίδα στην αρχή παρουσιάζεται ως ένας τρελός χαρακτήρας, φτάνοντας όμως στο τέλος της ιστορίας θα μπορούσαμε να την πούμε και κωμικοτραγική. Μίλησε μου λίγο για τον χαρακτήρα που υποδύεσαι…

Το έργο ξεκινάει με μία κωμική διάθεση, με αρκετό χιούμορ και βλέπουμε έναν χαρακτήρα που μιλάει για μία περίοδο της ζωής του που ήταν πιο έξαλλη, πιο τολμηρή, πειραματιζόταν, ανακάλυπτε τη ζωή. Μιλάει για τα νιάτα της και αυτό έχει χιούμορ σε αρκετά σημεία. Όμως όσο περνάει η ώρα και εξελίσσεται η ιστορία της τα πράγματα γίνονται πιο σκοτεινά. Νομίζω ο λόγος που θα έλεγα ότι αυτή η ηρωίδα μοιράζεται τόσο ακομπλεξάριστα κομμάτια της ζωής της, που κάποιος άλλος μπορεί να ντρεπόταν γι΄ αυτά, είναι γιατί τα έχει χάσει πια όλα οπότε δεν έχει κάτι να φοβηθεί. Είναι ειλικρινής με το κοινό, μοιράζεται ακόμη και τα πιο ντροπιαστικά σημεία της ζωής της. Μοιράζεται και το ανθρώπινο κομμάτι της και αυτό είναι το ωραίο. Το γεγονός ότι δεν κρύβεται την καθιστά γοητευτική.

Δώρα, η ίδια η ζωή είναι κωμικοτραγική;

Εννοείται. Δεν υπάρχει δράμα το οποίο δεν έχει μέσα χιούμορ και δεν υπάρχει κωμωδία που δεν έχει μέσα δράμα. Αυτό έχει να κάνει και με την οπτική, το πως θα δεις μία κατάσταση, πως θα την ερμηνεύσεις, πως θα την προσεγγίσεις, πόσο θα επιτρέψεις να είναι αστεία την ώρα που είναι ταυτόχρονα τραγική.

Τι είναι χιούμορ για σένα;

Είναι μία ελαφρότητα και ένα στοιχείο ανατροπής. Σε μία κατάσταση που κάπως νιώθεις ότι ξέρεις προς τα που πηγαίνει, ξαφνικά ανακαλύπτεις, προβάλλεις ένα στοιχείο που ανατρέπει τον τρόπο που τη βλέπεις μέχρι τότε.

Κάποια στιγμή η ηρωίδα λέει πως «αν θες να κάνεις μία καινούργια αρχή, είναι εύκολο». Πιστεύεις πως είναι όντως εύκολο;

Νομίζω ότι κάθε νέα αρχή περιλαμβάνει πολλούς μικρούς θανάτους. Αυτό που λέει η ηρωίδα στο έργο είναι πως «σε αυτό το σημείο της ζωής μου είχα φτάσει πια στον πάτο». Είχε φτάσει σε ένα σημείο που έπρεπε να κάνει restart και πιστεύω πως δεν υπάρχει περίοδος μεγάλης δημιουργικότητας, ζωντάνιας και ζωτικότητας αν δεν έχουν προηγηθεί τέτοιοι μικροί θάνατοι. Μπορούμε να κάνουμε καινούργιες αρχές. Όχι με το να ξεχάσουμε το παρελθόν και να ξεκινήσουμε από το μηδέν όντας κάποιοι άλλοι, αλλά νιώθω ότι αν οι άνθρωποι πάρουν το παρελθόν τους ως σύμμαχο, το ερμηνεύσουν με έναν άλλο τρόπο και το μετουσιώσουν σε κάτι άλλο μπορούν να κάνουν καινούργιες αρχές.

Οι γυναίκες έχουμε αρχίσει να έχουμε ισότητα με τους άντρες;

Είμαστε σίγουρα πολύ πιο ανοιχτοί να συζητήσουμε γι΄ αυτό σε σχέση με παλιότερα. Είμαστε πολύ πιο ανοιχτοί στο να προσπαθήσουμε. Οι γυναίκες διεκδικούμε πολύ περισσότερο. Οι άντρες ενημερώνονται πολύ περισσότερο. Έχει ξεκινήσει μία πολύ γόνιμη κουβέντα για όλα αυτά. Γίνονται πολλά βήματα, όμως έχουμε ακόμα να δώσουμε πολλές μάχες.

Δυστυχώς γίνονται όμως γυναικοκτονίες…

Είναι ενεργά τα στερεότυπα και τα ζητήματα εξουσίας και το πως η εξουσία τελικά ποτίζει τις διαπροσωπικές σχέσεις, πως επηρεάζει τους ανθρώπους, πως οδηγεί στη βία, πως χρησιμοποιείται όλο αυτό το κομμάτι της εξουσίας εναντίον των γυναικών. Νιώθω όμως ότι τώρα οι άνθρωποι συζητάμε περισσότερο γι’ αυτά, γιατί έχουν αυξηθεί και πολύ τα περιστατικά. Θέλω να πιστεύω ότι σιγά σιγά θα χτίσουμε και δίκτυα μεγαλύτερης προστασίας για τις γυναίκες που κακοποιούνται και θα τις στηρίξουμε περισσότερο. Η Πολιτεία πρέπει να κάνει πολύ περισσότερα πράγματα για να μπορούν αυτές οι γυναίκες να νιώθουν ασφαλείς ώστε να καταγγείλλουν τους κακοποιητές τους και να μη φοβούνται για το μέλλον τους.

Η ηρωίδα καθώς αφηγείται, λέει πως με τον άντρα της έζησαν έναν μεγάλο έρωτα. Οι μεγάλοι έρωτες είναι τοξικοί;

Δε θέλω να το πιστέψω αυτό. Πιστεύω ότι πολλές φορές οι μεγάλοι έρωτες είναι τοξικοί όταν συνηθίζουμε να ερωτευόμαστε μόνο το οικείο μας. Όταν συνηθίζουμε να πέφτουμε σε λούπα συμπεριφορών, ίσως ερωτευόμαστε εσφαλμένα πρότυπα αγάπης που έχουμε αποκομίσει. Όταν μπαίνουμε σε αυτά τα μοτίβα μπορεί να μπούμε σε τοξικές συμπεριφορές. Θέλω να πιστεύω ότι οι άνθρωποι δουλεύουν με τους εαυτούς τους για να σπάσουν τέτοιες συμπεριφορές. Εξελισσόμενοι μπορούν να ζήσουν και έναν μεγάλο έρωτα που δεν είναι τοξικός. Θέλει πολλή δουλειά γιατί ο έρωτας ξυπνάει και πολύ σκοτεινά σημεία μέσα μας.

Το έργο τελειώνει με την εξής φράση: «Η κοινωνία δημιουργήθηκε για να σταματήσουμε τους άνδρες». Θες να μου το εξηγήσεις λίγο αυτό;

Η τελευταία ατάκα του έργου είναι πάρα πολύ διφορούμενη. Έχουν ρωτήσει και τον συγγραφέα του έργου, τον Dennis Kelly, σε συνεντεύξεις του και δεν έχει δώσει συγκεκριμένη απάντηση. Θεωρώ ότι είναι μία ατάκα που έχει μεγάλη σημασία πως την ερμηνεύει ο καθένας. Θα το αφήσω στους θεατές, ανάλογα με το τι έχουν πάρει από το έργο.

Girls&Boys: Λίγα λόγια για το έργο

Girls&Boys: «Αλλά θέλετε να μάθετε ποιο είναι το πραγματικό θέμα; Θα σας πω εγώ ποιο είναι το πραγματικό θέμα. Το πραγματικό θέμα είναι η εξουσία».

Το έργο του βραβευμένου με Tony συγγραφέα Dennis Kelly («Ορφανά», «Ματίλντα – Το μιούζικαλ»), παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση – σκηνοθεσία Άννας-Μαρίας Στεφαδούρου, με πρωταγωνίστρια τη Δώρα Παρδάλη, στο Θέατρο 104.

Μετά τη συγκινητική αποδοχή κοινού και κριτικών, η παράσταση «Girls & Boys» επιστρέφει​ για τέταρτη χρονιά και για λίγες μόνο παραστάσεις κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 19:00 στο Θέατρο 104.

Μία γυναίκα γνωρίζει τυχαία τον μέλλοντα σύζυγό της σ’ ένα αεροδρόμιο. Ένας έντονος, παθιασμένος, τρελός έρωτας. Σύντομα αρχίζουν να φτιάχνουν την κοινή τους ζωή. Αγοράζουν σπίτι, χτίζουν καριέρες, κάνουν παιδιά – μία συνηθισμένη οικογένεια. Μέχρι που εκείνος αρχίζει να αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα με τη δουλειά του, ενώ εκείνη απολαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερη επαγγελματική αναγνώριση. Οι ισορροπίες ανατρέπονται. Τα πάντα αλλάζουν, παίρνοντας μία απροσδόκητη και εφιαλτική τροπή…

«Δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη στιγμή που άρχισε να ξεφεύγει το πράγμα μεταξύ μας – θυμάμαι ότι βρέθηκα σε αυτήν την κατάσταση ξαφνικά».

To «Girls & Boys» έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Φεβρουάριο του 2018 στο Βασιλικό Θέατρο του Λονδίνου, σε σκηνοθεσία Lyndsey Turner, με πρωταγωνίστρια την βραβευμένη με BAFTA Carey Mulligan, σοκάροντας το κοινό και αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές.

Ένας συνταρακτικός μονόλογος για τη βία, την εξουσία, τις σχέσεις των δύο φύλων μέσα στη σύγχρονη πατριαρχική κοινωνία.

Συντελεστές:

Μετάφραση – Σκηνοθεσία: Άννα-Μαρία Στεφαδούρου

Σκηνικά: Ηλέκτρα Σταμπούλου

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφίδας

Trailer: Έλενα Κώτση

Προβολή – Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη

Πρωταγωνιστεί η Δώρα Παρδάλη

Πληροφορίες Παράστασης

Παραστάσεις: Από 6 Νοεμβρίου

Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Σάββατο & Κυριακή στις 19:00

Τιμές εισιτηρίων

Γενική Είσοδος: 12€

Μειωμένο: 10€

Διάρκεια παράστασης 90 λεπτά

Προπώληση εισιτηρίων

Viva.gr:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatro-104/girls-and-boys-tou-dennis-kelly/?fbclid=IwAR2w0yxcONPdNmX56_1l9Aa1IYuRLOzPSNNywzmUzNerduendEpPpiyUpjs

Ειδήσεις σήμερα

Σέρρες: Τα 6 λάθη και οι παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία

Αργυρόπουλη: Ποιος είναι ο συνταγματάρχης που λήστευε τράπεζες με χειροβομβίδα

Θεσσαλονίκη: Στον εισαγγελέα ο αστυνομικός που πυροβόλησε τον 16χρονο Ρομά