Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε σήμερα, 27 Αυγούστου με δημοτική δαπάνη στο Α’ Κοιμητήριο του Δήμου Αθηναίων, με απόφαση του Κώστα Μπακογιάννη.

Ποιος ήταν ο Ανέστης Βλάχος

Καθιερώθηκε παίζοντας το ρόλο του κακού τόσο στον ελληνικό κινηματογράφο όσο και στο θέατρο και την τηλεόραση. Αυτό που τον χαρακτήριζε ήταν ότι είχε χάσει το ένα του μάτι και το γεγονός αυτό ίσως να συνέβαλε στο είδος ρόλων που του έδιναν να παίξει. Είχε χάσει το μάτι του όταν παράλληλα με τις σπουδές του στη Σχολή Σταυράκου δούλευε και σε οικοδομή. Τότε χτύπησε σ’ ένα καρφί, κάτι που του στοίχισε το ένα του μάτι. Η Ελλη Λαμπέτη με τον Δημήτρη Χορν του συμπαραστάθηκαν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του στο νοσοκομείο, ενώ μέχρι να αναρρώσει, τον φρόντιζαν στο σπίτι τους, καθώς διατηρούσαν φιλική σχέση.

Την είδηση του θανάτου του Ανέστη Βλάχου έκανε γνωστή ο γιος του με ανάρτηση στα social media. «Eφυγε από τη ζωή σήμερα ο ηθοποιός Ανέστης Βλάχος», έγραψε ο γιος του Ηρακλής. «Να την προσέχεις τη μαμά, σε παρακαλώ, εκεί που πας Πατέρα, βρες και τη Σοφία μας και να με περιμένετε, σας αγαπώ όλους τόσο πολύ… Αντίο μπαμπά… Καλό ταξίδι».

Ο Ανέστης Βλάχος γεννήθηκε στην Προσοτσάνη Δράμας στις 7 Φεβρουαρίου 1934 από πολύ φτωχούς γονείς, οι οποίοι ήταν γεωργοί στο επάγγελμα. Ο παππούς του, Φίλιππος, ήταν Μακεδονομάχος (σύνδεσμος του Παύλου Μελά) και ο πατέρας του, Ηρακλής, σκοτώθηκε στο αλβανικό μέτωπο το 1940. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα (Καλλιθέα) το 1946.

Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Κινηματογράφου-Θεάτρου Σταυράκου, όπου είχε συμμαθητή τον Κώστα Καζάκο και άλλους γνωστούς ηθοποιούς της γενιάς του. Το 1956 πρωτοεμφανίστηκε στην ταινία «Το κορίτσι με τα μαύρα», όπου ερμήνευε έναν χαρακτηριστικό ρόλο. Καθιερώθηκε με την ταινία του Κώστα Μανουσάκη «Ο Φόβος», για την οποία έλαβε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Τυνησίας το 1966, αλλά και Χρυσή Αρκτο στο Φεστιβάλ του Βερολίνου κι από κει και πέρα ερμήνευσε πάντα δεύτερους ρόλους ενσαρκώνοντας συνήθως τον τύπο του «σκληρού» – «κακού».

Ο Ανέστης Βλάχος και οι 90 ταινίες του

Είχε λάβει μέρος σε περισσότερες από 90 ταινίες. Είχε κερδίσει τιμητικές διακρίσεις στο ΦΕΚΘ το 1966 και το 1974 για τις ερμηνείες στις ταινίες «Με τη Λάμψη στα Μάτια» του Πάνου Γλυκοφρύδη και «Κιέριον» του Δήμου Θέου αντίστοιχα.

Αφησε το στίγμα του σε κινηματογραφικές παραγωγές όπως «Ο Δράκος» του Νίκου Κούνδουρου (1955), «Το κορίτσι με τα μαύρα» του Μιχάλη Κακογιάννη (1956), «Η κατάρα της μάνας» του Βασίλη Γεωργιάδη (1961), «Το σπίτι της ηδονής» του Γιώργου Ζερβουλάκου (1961), «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου (1963), «Η Κύπρος στις φλόγες» του Ερρίκου Θαλασσινού (1964), «Λόλα» του Ντίνου Δημόπουλου (1964), «Πόθοι στον καταραμένο βάλτο» «Ληστεία στην Αθήνα» του Βαγγέλη Σερντάρη (1969), «Στο Δρόμο του Λαμόρε» του Δημήτρη Μαυρίκιου (1979), «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι» του Θόδωρου Μαραγκού (1980), «Ο άνθρωπος με το γαρίφαλο» του Νίκου Τζήμα (1980), «Τα όπλα μου ρίχνουν λουλούδια» του Γιάννη Φαφούτη (1981), «Αυτόπτης Μάρτυς» του Μάρκου Χολέβα (1993) και «Lilly’s Story» του Ροβήρου Μανθούλη (2002).

Στο θέατρο, πρωτοεμφανίστηκε με το έργο «Θάψτε τους νεκρούς» (Κυκλικό Θέατρο του Τριβιζά) και συνέχισε παίζοντας σε όλα τα είδη, ενώ εμφανίστηκε και στην τηλεόραση. Το 1994, μετά από απουσία πολλών χρόνων, πρωταγωνίστησε στην ταινία «Αυτόπτης μάρτυρας». Ηταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαρία Γαρίτση.