Ανθρωπος χαμηλών τόνων, που δεν απασχολούσε ποτέ τα Μέσα Ενημέρωσης, αποχώρησε στο τέλος της δεκαετίας του ’90 από το τραγούδι, απογοητευμένος από την κρίση της δισκογραφίας. Εζησε τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του πολύ ήσυχα και διακριτικά στο σπίτι του, αποτραβηγμένος από τα φώτα της δημοσιότητας με τη σύζυγό του Μπέτυ, στο πλευρό του ως την ύστατη ώρα, και την κόρη του Αντα.
Ο ερμηνευτής που ταυτίστηκε απόλυτα με το Νέο Κύμα, το πιο γαλάζιο βλέμμα του ελληνικού τραγουδιού και των ταινιών της δεκαετίας του ’60, αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα υγείας και άφησε την τελευταία του πνοή στο ιδιωτικό θεραπευτήριο «Αττικόν» καθώς προδόθηκε από την καρδιά του.
[fwduvp preset_id=”test” playlist_id=”Test”]
Με φωνή βαθιά αισθαντική, με ιδιαίτερη χροιά, ο Γιάννης Πουλιόπουλος σφράγισε με την ερμηνεία του τραγούδια που έμειναν διαχρονικά και πέρασαν και στις επόμενες γενιές, όπως το περίφημο «Αγαλμα» από το δίσκο «Δρόμος», που κυκλοφόρησε το 1969 από τη «Λύρα» του Αλέκου Πατσιφά, που «βάφτισε» και το δίσκο, με εξώφυλλο του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου. Από τον ίδιο δίσκο, που έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τα τρία εκατομμύρια αντίτυπα και ήταν ο πρώτος χρυσός ελληνικός δίσκος, που μάλιστα καθιέρωσε την απονομή χρυσού και πλατινένιου δίσκου, ήταν και τα: «Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου», «Γέλαγε η Μαρία», «Επεφτε βαθιά σιωπή», «Δώδεκα μαντολίνα», «Πήρα σύννεφο δυο τόπια», «Ο τρελός», «Ξημερώνει», με σαφείς αιχμές κατά της δικτατορίας, καθώς και το «Η Μυρσίνη βάζει τα άσπρα» και «Φραγκοκλησιά», που μοιράστηκε με την Πόπη Αστεριάδη. Στο δίσκο συμμετείχε και η Ρένα Κουμιώτη.
Μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία του «Δρόμου», ο Πουλόπουλος, μέσα από τα τραγούδια και τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις, γίνεται το μεγαλύτερο όνομα του ελληνικού τραγουδιού, ο «χρυσός ερμηνευτής», χαρακτηρισμό που αποδεικνύει και μια δημοσκόπηση του 1970 σε περιοδικό της εποχής, σχετική με τη δημοσιότητα και απήχηση των τραγουδιστών, στην οποία κατατάχθηκε πρώτος ανάμεσα σε πολλά άλλα μεγάλα ονόματα.
Αλλες μεγάλες επιτυχίες που άφησε πίσω του ο Γιάννης Πουλόπουλος, που γνώρισαν μάλιστα πολλές επανεκτελέσεις, ήταν και οι: «Καμαρούλα μια σταλιά», «Θα πιω απόψε το φεγγάρι», «Ασπρα καράβια», «Ολα δικά σου μάτια μου», «Γειτονάκι μου», «Ασπρα καράβια», «Μια φορά μονάχα φτάνει», «Αυτοί που φεύγουν», «Εκλαψα χθες», «Ποια νύχτα σ’ έκλεψε», «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» και πολλές ακόμα.
Η ζωή του
Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στις 29 Ιουνίου του 1941 στην Καρδαμύλη Μεσσηνίας, στην περιοχή της Μάνης. Οι γονείς του, μεσσηνιακής καταγωγής, κατοικούσαν στην Αθήνα. Σε ηλικία 5 ετών έμεινε ορφανός από μητέρα και μεγάλωσε με τον πατέρα του Γιώργο και τον μικρό αδελφό του Βασίλη.
Χατζής - Σαββιδάκης: Τραγουδούν τους μεγάλους συνθέτες από 23 Νοεμβρίου
Ο Γιάννης Πουλόπουλος από μικρός είχε κλίση στο τραγούδι. Παρακινημένος από τους φίλους του, που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στις φωνητικές του ικανότητες, πήγαινε το 1962 στην εταιρία Columbia και ζητούσε να συμμετάσχει στις ακροάσεις.
Την επιτροπή ακροάσεων αποτελούσαν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Γιάννης Παπαϊωάννου. Τότε ο Γιάννης Πουλόπουλος διάλεξε να πει δύο δύσκολα τραγούδια, το «Μάνα μου και Παναγιά» και το «Παράπονο». Μόλις τελείωσε, τον πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας: «Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή», και τελικά ήταν ο μόνος που πέρασε από αυτή την ακρόαση.
Ο Μίκης Θεοδωράκης του έδωσε να πει τρία τραγούδια στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η γειτονιά των αγγέλων», που εκείνη τη χρονιά (1963) ανέβαινε στο Θέατρο Ρεξ από το θίασο Τζένης Καρέζη-Νίκου Κούρκουλου. Τα τραγούδια αυτά ήταν τα «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Δόξα τω Θεώ» και «Το ψωμί είναι στο τραπέζι». Αυτά είναι και τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησε σε δίσκο ο Πουλόπουλος, τα οποία αργότερα δισκογράφησε στην ίδια εταιρία και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης.
Εκείνη την περίοδο ηχογράφησε το ένα και μοναδικό τραγούδι με τον Σταύρο Ξαρχάκο, το «Πρωινό τραγούδι», σε στίχους Νίκου Γκάτσου. Στη συνέχεια απομακρύνθηκε από την Columbia εξαιτίας του Γρήγορη Μπιθικώτση, ο οποίος έθεσε βέτο στην εταιρία και στους αδελφούς Λαμπρόπουλους, ότι αυτόν δεν τον ήθελε εκεί. Το 1964 πήγε φαντάρος και απολύθηκε το 1966.
Η συνέχεια βρήκε τον Γιάννη Πουλόπουλο να τραγουδάει σε αρκετές μπουάτ στην Πλάκα (Το στέκι του Γιάννη, Ταβάνια κ.ά.) Στη «Λύρα» ηχογράφησε ξανά τα τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλα δώδεκα του ίδιου συνθέτη, όπως τα «Βράχο βράχο τον καημό μου», «Βρέχει στη φτωχογειτονιά», «Καημός» κ.ά.
Το 1965 τραγούδησε τέσσερα τραγούδια του τότε πρωτοεμφανιζόμενου Μάνου Λοΐζου, ενώ το 1966 τραγούδησε επίσης σε πρώτη εκτέλεση το «Ακορντεόν». Σχεδόν παράλληλα έκανε μεγάλη επιτυχία με το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», του επίσης τότε πρωτοεμφανιζόμενου Σταύρου Κουγιουμτζή.
Το 1966 τραγούδησε σε συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μαζί με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, τη Μαρία Φαραντούρη και τον πρωτοεμφανιζόμενο Δημήτρη Μητροπάνο. Την ίδια χρονιά μπήκε για τα καλά στη δισκογραφία. Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούσαν σωρηδόν κάνοντας μεγάλη επιτυχία.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος έγραψε και συνέθεσε δικά του τραγούδια, όπως το «Θα ’θελα να ’χα», που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Γιάννη Σπανό με τον Δήμο Μούτση («Το κορίτσι μου στ’ άστρα»), με τον Κυριάκο Σφέτσα και με τον Νίκο Μαμαγκάκη.
Ο ελληνικός κινηματογράφος
Το 1966 ήρθε σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα, μια συνεργασία που άφησε εποχή στο χώρο του ελληνικού τραγουδιού. Αφορμή η ταινία μιούζικαλ «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1966). Ο Γιάννης Πουλόπουλος έκανε αισθητή την παρουσία του στις ταινίες πάντα τραγουδώντας. Ακολούθησαν οι ταινίες: «Κάτι κουρασμένα παλικάρια» (1967), «Μια κυρία στα μπουζούκια» (1968), «Ο ψεύτης» (1968), «Γοργόνες και μάγκες» (1968), «Ο μικρός δραπέτης» (1968), «Η Παριζιάνα» (1969), «Η ωραία του κουρέα» (1969), «Η θεία μου η χίπισσα» (1970) κ.ά.
Μεγάλες εμφανίσεις
Το 1967 εμφανίστηκε στο «Χρυσό Βαρέλι», στις Τζιτζιφιές, πλάι στη Μαρινέλλα, τον Τόλη Βοσκόπουλο, τη Δούκισσα, τον Στράτο Διονυσίου και την Μπέμπα Μπλανς. Κατόπιν, αποφάσισε με τη Μαρινέλλα να εμφανιστούν στη «Νεράιδα» για τις επόμενες δύο σεζόν (1968-1969) με εκπληκτική επιτυχία.
Τα 1969 συμμετείχε στο δίσκο «Οι ώρες», των Λίνου Κόκοτου και Ακου Δασκαλόπουλου. Μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία του «Δρόμου» και ενώ άλλες δισκογραφικές εταιρίες προσπαθούν να τον προσελκύσουν, ο Αλέκος Πατσιφάς βρήκε τρόπο να τον κρατήσει στη «Λύρα», βάζοντάς τον να ηχογραφεί διαρκώς τραγούδια. Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 1969-71 ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγούδησε σε δέκα μεγάλους δίσκους 33 στροφών και σε αρκετούς μικρούς 45 στροφών. Συνεργάστηκε επίσης με τον Γιώργο Ζαμπέτα και με το σκηνοθέτη Ομηρο Ευστρατιάδη, ντύνοντας κάποιες ταινίες του με μουσική και στίχο.
Το τραγούδι των Γιώργου Κατσαρού – Πυθαγόρα «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» θεωρήθηκε αντιστασιακό. Κατέφυγε τότε σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει και ο δίσκος «Μίλα μου για τη λευτεριά» των Μίμη Πλέσσα – Λευτέρη Παπαδόπουλου, που όλα τα τραγούδια – εκτός από ένα- είχαν απαγορευτεί από το καθεστώς της επταετίας.
Το 1973 τραγούδησε σε στίχους Κώστα Βίρβου και μουσική Μίμη Πλέσσα στο «Θάλασσα πικροθάλασσα» και το 1975 ερμήνευσε τα «12 ρεμπέτικα», αποδεικνύοντας πως είναι ένας τραγουδιστής που άνετα μπορεί να κινηθεί σε όλα τα είδη του ελληνικού τραγουδιού. Αυτός ήταν και ο τελευταίος δίσκος του στη «Λύρα».
Μετά την αποχώρησή του από τη «Λύρα», ηχογράφησε κάποιους δίσκους στη «Μίνως» -οι οποίοι γίνονται αμέσως χρυσοί- με ελαφρολαϊκά και με διασκευασμένες ξένες επιτυχίες, όπως το «Αγάπα με». Ολα αυτά τα χρόνια η «Λύρα» δεν έπαψε να επανεκδίδει τραγούδια του. Στο διάστημα 1977-89 συνεργάζεται και πάλι με τον Μίμη Πλέσσα, τον Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Κριμιζάκη, ενώ το 1982 σε ένα δίσκο που έγινε χρυσός τραγούδησε με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο τραγούδια του Νέου Κύματος σε δεύτερη εκτέλεση. Στην εταιρία «Μίνως» έμεινε ως το 1989, έχοντας 11 χρυσούς δίσκους στο ενεργητικό του εκεί.
Το 1983 κυκλοφόρησε τη δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο «Ταξίδι Στο Κέντρο Της Γης», ενώ δεν σταματούσε να ασχολείται και με τη ζωγραφική και τη χαλκογραφία, που όπως είχε δηλώσει τον ξεκούραζαν. Η πρώτη του ποιητική συλλογή είχε κυκλοφορήσει το 1971 με τίτλο «Τετράδιο». Το 1985 παντρεύτηκε την Μπέτυ και το 1991 γεννήθηκε η κόρη τους Αλεξάνδρα.
Εκτός δισκογραφίας
Για ένα διάστημα 5 χρόνων έμεινε οικειοθελώς εκτός δισκογραφίας, ενώ συνέχιζε τις εμφανίσεις του σε μεγάλα κέντρα. Το 1997 άρχισε μια καινούργια συνεργασία με τη «Λύρα», μετά από 22 χρόνια, με το δίσκο «Του τραγουδιού το βλέμμα», σε μουσική Αντώνη Στεφανίδη, που γνώρισε αμέσως μεγάλη επιτυχία. Το 1998 κυκλοφόρησε σε cd η ζωντανή του εμφάνιση στην «Πύλη Αξιού», η οποία γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ήταν η τελευταία του. Το 1999 κυκλοφόρησε ο δίσκος με τίτλο «Στα Ονειρά Μου Περπατώ», μετά τον οποίο αποφάσισε να απομακρυνθεί από τα μουσικά δρώμενα, δηλώνοντας απογοητευμένος από το πώς είχε ευτελιστεί η νύχτα.
Η τελευταία δημόσια εμφάνισή του είχε γίνει το 2015 με τη σύζυγό του Μπέτυ σε νυχτερινό κέντρο όπου τραγουδούσε ο Τόλης Βοσκόπουλος.
«Για πάντα στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού»
«Γιάννης Πουλόπουλος, ένας σπουδαίος τραγουδιστής. Είχε την τύχη, το σθένος και το κριτήριο να διαλέξει καλά τραγούδια -με αποκορύφωμα το «Δρόμο» του Μίμη Πλέσσα και του Λευτέρη Παπαδόπουλου- που τον κατατάσσουν δίκαια ανάμεσα στους μεγάλους και ξεχωριστούς που σφράγισαν με τις ερμηνείες τους την εποχή τους και θα μείνουν για πάντα στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού», ήταν το συλλυπητήριο μήνυμα του Γιώργου Νταλάρα.
«Λίγοι, ελάχιστοι μουσικοί καλλιτέχνες, όπως ο Γιάννης Πουλόπουλος που αποχαιρετάμε σήμερα, μπορούν να κινηθούν με άνεση, ευελιξία και συναίσθημα σε τόσο διαφορετικά είδη μουσικής. Ηταν πρωταγωνιστής και για το ξεχωριστό του ήθος. Τόλμησε να αποχωρήσει στο απόγειο της φήμης του και να κρατήσει τις αποστάσεις που εκείνος επέλεξε, όταν αισθάνθηκε ότι οι συνθήκες στην ψυχαγωγία δεν τον εξέφραζαν, δεν άρμοζαν στις καλλιτεχνικές αρχές του. Εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του και στους πολλούς φίλους του», ήταν το μήνυμα της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη.
«Τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του, στους δικούς του ανθρώπους, σε όσους αγάπησαν τον ίδιο και τη φωνή του», ήταν μεταξύ άλλων η δήλωση του πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα.
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr