Ποια είναι όμως η ομάδα και τι σημαίνει Neco; Πριν την συνάντηση προσπαθούσα να μαντέψω τι σημαίνει, εικάζοντας ότι πρόκειται για ένα ακόμη περίεργο αρκτικόλεξο.

Γράφει ο Λυκούργος Χατζάκος 

Τελικά η απάντηση της Χριστιάνας, η οποία γνωρίζει και Ιαπωνικά, ήταν απόλυτα αποστομωτική: Neco σημαίνει «γάτα» στην γλώσσα των κατοίκων του ανατέλλοντος ηλίου και επελέγη αυτή η ονομασία γιατί οι γάτες είναι πλάσματα ανεξάρτητα. Η «γάτα», λοιπόν, αυτή είναι σήμερα δύο χρονών και απ’ ό,τι δείχνουν τα πράγματα θα αποδειχθεί κάτι περισσότερο από εφτάψυχη.

Κανονίσαμε την συνάντηση στο θέατρο «Φούρνος», μετά την πρόβα τους. Παρακολουθώντας ένα μικρό κομμάτι της παράστασης είχα την ευκαιρία να μορφώσω άποψη για τον τρόπο συνεργασίας του σκηνοθέτη -σκηνοθετεί ο Γιώργος Τζαβάρας-, με τους ηθοποιούς της ομάδας.

Είναι βέβαιο ότι το τελικό αποτέλεσμα θα δικαιώσει τις προσδοκίες των συντελεστών και αυτό όχι, μόνον διότι η διδασκαλία του κ. Τζαβάρα είναι ουσιαστική και μεθοδική -γεγονός ιδιαίτερα εντυπωσιακό, μιας και πρόκειται για την πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα· όχι μόνον γιατί, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, όλοι οι ηθοποιοί αποδεικνύουν στην σκηνή ότι, δικαιώνουν την επιλογή τους ως ηθοποιοί· αλλά, κυρίως, γιατί είναι τόσο όμορφο και σπάνιο για την εποχή να συναντά κανείς νέους ανθρώπους που εστιάζουν στην διαδικασία που οδηγεί σε ένα αποτέλεσμα και δεν προσεγγίζουν την παράστασή τους ως ένα ακόμη καταναλωτικό προϊόν, το οποίο θα συσκευάσουν σε ένα ευπώλητο σχήμα και θα το … «πλασσάρουν» στο κοινό. Για τα μέλη της ομάδας Neco η «διαδικασία» είναι κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν το ζητούμενο. Και το αποτέλεσμα τους δικαιώνει.

Πρέπει να σημειώσω ότι εκτός από τις καλλιτεχνικές δυνατότητες, την περίσσεια εκφραστικών μέσων και το πάθος για την Τέχνη τους, τα παιδιά αυτά -και στην ομάδα, όπως και οι ίδιοι επισημαίνουν, ανήκουν οι ηθοποιοί, ο σκηνοθέτης, η ομάδα σκηνικών και τα παιδιά της εταιρείας 17/3α που έχει αναλάβει την παραγωγή-, διαθέτουν και κάτι ακόμη. Κάτι, το οποίο, επίσης, σπανίζει στις μέρες μας. Διαθέτουν σημαντική καλλιέργεια και παιδεία. Αυτό είναι προφανώς και το αίτιο που συνέβαλλε στην συγκρότηση μιας ομάδας από προσωπικότητες που είναι βέβαιο ότι θα αφήσουν σημαντικά πράγματα στην πορεία τους. Ξέρετε, ήταν πολύ εντυπωσιακό, ότι σε όλη την δίωρη και πλέον συνάντησή μας, ποτέ δεν μίλησε ο καθένας για τον εαυτό του, όταν η συζήτηση αφορούσε στην δουλειά τους. Αυθόρμητα, χωρίς καμία επιτήδευση -και αυτό ήταν κάτι επίσης εντυπωσιακό, η παντελής απουσία επιτήδευσης-, ο ένας μιλούσε για την σημαντική παρουσία των υπολοίπων.

Με την βεβαιότητα ότι η ομάδα Neco, είναι μία ομάδα νέων, δημιουργικών ανθρώπων με προσωπικότητα και όχι μία, ακόμη αγέλη επηρμένων λιμοκοντόρων· μια ομάδα νέων καλλιτεχνών που δεν αρκούνται στην ευκολία του πληθωρικού ταλέντου τους, αλλά εργάζονται σκληρά, με σεμνότητα, σεβασμό στον θεατή τους και με συνέπεια απέναντι στις αρχές της Τέχνης τους, προσεγγίζουν το θέατρο ως πολιτική πράξη με αμφίδρομη λειτουργία καθώς μέσα από την Τέχνη προσπαθούν να ερευνούν την κοινωνία και τους ανθρώπους, να διεκδικήσουν τον χώρο για την γενιά τους αλλά και να προσθέσουν το δικό τους κομμάτι στην συνολική προσπάθεια να προκύψει κάτι καλλίτερο. Αποκηρύσσουν το βόλεμα και τον ανταγωνισμό, μιας και όπως λέγουν «όταν κινείσαι σε μία γόνιμη καλλιτεχνική κατάσταση, ο ανταγωνισμός δεν έχει κανένα νόημα».

Στην ερώτησή μου αν η πληθώρα συναφών θεατρικών ομάδων έχει θετικό ρόλο στην υπόθεση «ελληνικό θέατρο» η απάντηση ήταν ομόφωνη. Κανένα αρνητικό δεν υπάρχει. Έτσι και αλλιώς, αν κάτι δεν έχει λόγο ύπαρξης, η πορεία θα το ξεπεράσει. «Καλλιτεχνικός Δαρβινισμός» ήταν η ατάκα του Τρύφωνα.

επί σκηνής…

Παρακολουθώντας την πρόβα, γίνεται σαφές ότι αφ’ ενός ο κ. Τζαβάρας μπορεί να κινείται με απόλυτη ευχέρεια στην λεπτή γραμμή «δημοκρατικής» διδασκαλίας, δηλαδή να ακούει τις σκέψεις, ιδέες και προτάσεις των ηθοποιών του, αλλά και αφ’ ετέρου, να ξέρει να οδηγεί τους ηθοποιούς στην ορθή πορεία με στιβαρότητα, δίχως να εμφανίζει την εικόνα του σκηνοθέτη-δυνάστη, αλλά και ταυτοχρόνως να μην επιτρέπει την δημιουργία χάους και ασυναρτησίας. Και τι άλλο μπορεί να σημαίνει αυτό, εκτός από την αρμονική σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των ηθοποιών και του σκηνοθέτη και βεβαίως των μελών της ομάδας μεταξύ τους. Και πιστέψτε με, η εμπειρία της συζήτησης μετά την πρόβα, δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για την ύπαρξη αυτών των στοιχείων.

Άλλωστε, αυτό προκύπτει και από τα λεγόμενα των ίδιων. Στην ερώτηση, πώς ξεκίνησε η συνεργασία της ομάδας με τον Γιώργο Τζαβάρα απαντά ο Άρης λέγοντας: «Με τον Γιώργο γνωριστήκαμε στην παράσταση Once του κ. Ακύλα με την ΕΛΣ στο «Σ. Νιάρχος». Σε αναφορές για την ομάδα μας, εκφράσθηκε η πρόθεσή του να σκηνοθετήσει. Μιλήσαμε για το έργο και μας έπεισε το γεγονός ότι είχε καθαρή εικόνα για το τι ήθελε. Από την πρώτη στιγμή αναπτύχθηκε κλίμα εμπιστοσύνης από εμάς προς τον Γιώργο αλλά και από τον Γιώργος προς εμάς. Πρότεινε το έργο και εμείς δεχθήκαμε αμέσως. Στην ανάγνωση κάναμε τις δικές μας προτάσεις και ξεκινήσαμε να δουλεύουμε. Σημαντικό, ακόμη, είναι το γεγονός ότι στο θέατρο «Φούρνος», βρήκαμε την καλλίτερη δυνατή αντιμετώπιση. Οι υπεύθυνοι στάθηκαν πραγματικά δίπλα μας και υποστήριξαν ουσιαστικά την προσπάθειά μας».

Η παράσταση

Ο Γερμανός συγγραφέας Γκέοργκ Μπύχνερ («Ο θάνατος του Δαντόν», «Βόυτσεκ», «Λεντς») γράφει το έργο «Λεόντιος και Λένα» το 1836. Ακροβατώντας ανάμεσα στον ρομαντισμό της εποχής του και στην επαναστατική του ορμή δημιουργεί μια κωμωδία έντονα τραγική όπου το ερωτικό παραμύθι αναβλύζει κοινωνική κριτική κι ειρωνεία.
Ο Λεόντιος και η Λένα, γόνοι βασιλιάδων, πρόκειται να ενωθούν με τα δεσμά του γάμου ενώνοντας παράλληλα και τα βασίλεια των πατεράδων τους. Θέλοντας να ξεγελάσουν το πεπρωμένο και τα αρχέτυπα ο καθένας τους χωριστά αποφασίζει να δραπετεύσει. Συναντώνται, όμως, τυχαία χωρίς να ξέρει ο ένας την ταυτότητα του άλλου και ερωτεύονται. Όταν αποκαλυφθεί η αλήθεια θα βρεθούν αντιμέτωποι με το αδιέξοδο της μοίρας.

Το έργο του Μπύχνερ είναι κλασικό· προσπαθώντας να αποτυπώσει την αλήθεια της εποχής του, κριτικάροντας τις γερμανικές μικρο-ηγεμονίες του 19ου αιώνα, πλησιάζει με ευφυή και ταυτόχρονα ποιητικό τρόπο τις εξουσίες του σήμερα. Με τη σκοτεινή, χιουμοριστική, μηδενιστική ματιά του καταπιάνεται, ακόμη, και με τον αέναο προβληματισμό του ανθρώπου: εάν η μοίρα ξεγελιέται…

Έφυγα από τον «Φούρνο» με την αίσθηση ότι είχα περάσει δύο από τις πιο καλές ώρες στην πορεία μου και με την βεβαιότητα ότι συνάντησα μία ομάδα σημαντικών ανθρώπων. Ανθρώπων νέων, που δεν υποκύπτουν στον συρμό και τις συνήθεις πρακτικές. Ανθρώπων πρόθυμων να εργασθούν σκληρά και να υπηρετήσουν το όνειρό τους. Ανθρώπων που δεν είναι παθητικοί δέκτες των καταστάσεων, αλλά, δρουν. Ανθρώπων που κάνουν θέατρο για την ψυχή τους και δίνουν στα όνειρα όπλα για να πάρουν εκδίκηση …

Υ.Γ. ιδιαίτερα ευχαριστώ την υπεύθυνη επικοινωνίας της εταιρείας 17/3α κυρία Μάρω Παναγή για την ευκαιρία που μου έδωσε για αυτή την συνομιλία και για την κατανόησή της στις περιπτώσεις που εξ αιτίας μου δεν πραγματοποιήθηκαν οι συναντήσεις. Ελπίζω στην συγνώμη της.

Η παράσταση «Λεόντιος & Λένα: ένα τραγούδι για το τίποτα» από την Ομάδα Neko σε σκηνοθεσία Γιώργου Τζαβάρα ανεβαίνει την Παρασκευή 12 Απριλίου και για 6 μόνο παραστάσεις στο θέατρο Φούρνος.
Σημείωμα σκηνοθέτη

Ένα σχήμα. Όχι ο κύκλος. Η ομοιοκαταληξία ίσως. Αυτόματα ανθρώπινα δίπλα σε αυτόματα μηχανικά. Παίζουν, τρέχουν, ερωτεύονται όχι. Σίγουρα όχι. Δοκιμάζουν. Η έκβαση αιχμηρά τελεσίδικη. Ή και όχι. Αλλά μάλλον σίγουρα ναι. Στο βάθος παίζουν τραγούδια. Όχι εκκωφαντικά. Τραγούδια για το τίποτα. Αξίζει μάλλον να ακουστούν. Ίσως. Μπορεί.

– Γιώργος Τζαβάρας

Σημείωμα ομάδας Neko

Η θεατρική ομάδα Neko συστάθηκε στην Αθήνα τον Ιούνιο του 2017 από έναν βασικό πυρήνα καλλιτεχνών (ηθοποιών, μουσικών, συγγραφέων). Είμαστε μια ανεξάρτητη ομάδα, ανοιχτή σε συνεργασίες και με καλλιτέχνες εκτός αυτής. Συνεργαζόμαστε σταθερά με την εταιρεία παραγωγής ΔΕΚΑΕΦΤΑ // ΤΡΙΤΑ Productions και την ομάδα ikrek για την κατασκευή των σκηνικών και των κοστουμιών μας. Στόχος μας είναι, ν’ ανακαλύπτουμε κάθε φορά νέους τρόπους για ν’ αφηγηθούμε την ιστορία και ν’ αμφισβητούμε κάθε τι το παγιωμένο. Η πρώτη μας παράσταση σε δική μας σκηνοθεσία και κείμενο “Γυναίκες, ή και όχι, μόνες στην πόλη, Ιούλιο μήνα με 40°C” παρουσιάστηκε στο θέατρο “Tempus-Verum, εν Αθήναις”, τον Ιούνιο του 2018. Τώρα, ετοιμαζόμαστε για τις επερχόμενες παραστάσεις μας… παρατηρώντας τα μόνα ανεξάρτητα όντα του άστεως: Neko στα ιαπωνικά, σημαίνει γάτα.

Συντελεστές παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Δεπάστας, Σκηνοθεσία: Γιώργος Τζαβάρας, Βοηθός σκηνοθέτη: Ιλιάνα Παζαρζή
Σκηνογραφία /Ενδυματολογία: ομάδα ikrek, Πρωτότυπη Μουσική: George Ravaya
Φωτισμοί : Αποστόλης Τσατσάκος, Φωτογραφίες/ Teaser Video : Θεόφιλος Τσιμάς
Μοντάζ Teaser Video: Χριστιάνα Λαδοπούλου, Άρης Καλλέργης, Graphic Design: Γεωργία Κατσούλα
Παίζουν : Τρύφωνας Ζάχαρης, Χριστιάνα Λαδοπούλου, Άρης Καλλέργης, Ελένη Ζουρελίδου, Δήμος Μαμαλούδης, Ιλιάνα Παζαρζή
Παραγωγή : ΔΕΚΑΕΦΤΑ // ΤΡΙΤΑ Productions, Βοηθός Παραγωγής: Νίκη Τσαπούρα
Υπεύθυνη Επικοινωνίας: Mάρω Παναγή ([email protected])

Πληροφορίες
Τοποθεσία: Θέατρο Φούρνος
Διεύθυνση: Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα
Ημέρες & Ώρες Παραστάσεων: από 12/04 μέχρι και 21/04, κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21:15 για 6 παραστάσεις
Διάρκεια Παράστασης: 90 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 12€(ενιαίο), 10€(φοιτητικό), 8€(άνω των 65 & ατέλεια), 5€(ανέργων)
Τηλέφωνο Κρατήσεων: 2106460748, 6948072279
Προπώληση: Viva.gr