Εξήντα οκτώ αντικείμενα από τη συλλογή του Εβραϊκού Μουσείου Ελλάδας, που αποτελούν μαρτυρίες της παρουσίας στην Ελλάδα μιας από τις παλαιότερες εβραϊκές κοινότητες της Ευρώπης, χαρακτηρίστηκαν μνημεία από το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων.

Ο χαρακτηρισμός ήρθε έπειτα από αίτημα του Εβραϊκού Μουσείου, ενώ στόχος της αρμόδιας Διεύθυνσης Νεώτερου Πολιτιστικού Αποθέματος και Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού είναι, όπως ανέφερε η προϊσταμένη της Διεύθυνσης, Σταυρούλα Φωτοπούλου, να εισάγει για χαρακτηρισμό και άλλα αντικείμενα που σχετίζονται με μαρτυρικές τοποθεσίες της Ελλάδας, όπως εκθέματα από το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.

Πρόκειται για ένα σύνολο ιστορικών τεκμηρίων (έγγραφα, εκδόσεις, φωτογραφίες), θρησκευτικών και λειτουργικών αντικειμένων οικιακής και συναγωγικής χρήσης, παραδοσιακών ενδυμάτων, καθώς και αντικειμένων και εγγράφων από την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα που «σφράγισε» τραγικά τη μοίρα και των Ελλήνων Εβραίων.

Σε αυτά συγκαταλέγονται το Εχάλ και το Βήμα της Συναγωγής της Πάτρας, θήκες «Τικίμ» για την Τορά, ένας σεφαραδίτικος χειρόγραφος κύλινδρος της Τορά «Σέφερ Τορά» του 19ου αιώνα από τη συναγωγή Μπεθ Σαλώμ, χειρόγραφα σημειώματα Εβραίων από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου το 1944, ταυτότητες και κίτρινα υφασμάτινα αστέρια Εβραίων της Θεσσαλονίκης του 1943, ένα τηλεγράφημα του προέδρου της κοινότητας της Θεσσαλονίκης, Αρχιραββίνου Τσβη Κορέτς στον Ασέρ Μωυσή στο οποίο ζητά ενίσχυση για τη συγκέντρωση των λύτρων που απαιτούσε η γερμανική πλευρά, καθώς και μια πλαστή ταυτότητα του Ραφαήλ Μπεσό στο όνομα Ιωάννης Σορόκος, προκειμένου να γλυτώσει τη ναζιστική θηριωδία.

Τα μέλη του ΚΣΝΜ έκριναν ομόφωνα ότι τα αντικείμενα αυτά αποτελούν τεκμήρια της ιστορίας, παρουσίας και πολιτιστικής έκφρασης των Ελλήνων Εβραίων και της αλληλεπίδρασής τους με τις πολιτισμικές παραδόσεις του ελλαδικού χώρου.