Η χαμηλή συμμετοχή του δεύτερου γύρου (ψήφισαν 213.001, περίπου 90.000 λιγότεροι από τον α΄ γύρο) προκαλεί «γλυκόπικρη» γεύση ακόμα και στο στρατόπεδο των νικητών. Η επόμενη μέρα θα είναι δύσκολη, αφού μετά από πολλά χρόνια ισχνής παρουσίας και ανούσιας εσωκομματικής κινητικότητας, στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα αλλάζουν.

Για ένα σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης θα δημιουργηθούν ξανά προσδοκίες που θα είναι καταστροφικό να διαψευστούν, ενώ εσωκομματικά δεν θα υπάρχει μόνο ο αρχηγός, αλλά θα υπάρχουν δελφίνοι με σχέδιο και στόχους.

Μόνο τυχαία δεν ήταν η αναφορά του Παύλου Γερουλάνου -ο οποίος κέρδισε πόντους με τη διαχείριση της ήττας του αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει προσωπικούς στόχους και plan b για την επόμενη ημέρα- ότι ο ίδιος είχε πει πριν από τον α’ γύρο ότι ο επόμενος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, αν ξαναχάσει εκλογές, οφείλει να παραιτηθεί.

Και δεν ήταν τυχαία ούτε η αναφορά της Αννας Διαμαντοπούλου ότι σκοπός της είναι να μείνει στο ΠΑΣΟΚ και την επόμενη μέρα, προφανώς όχι χωρίς ρόλο και φιλοδοξίες.

Από το ρεπορτάζ δε, προκύπτει με βεβαιότητα ότι η συμμαχία δεν είναι στόχος για τον Παύλο Γερουλάνο και την Αννα Διαμαντοπούλου, τουλάχιστον στο ορατό μέλλον. Επιπλέον, αντίστοιχους στόχους με τη δυναμική που κατέγραψαν είναι λογικό να έχουν και ο Μιχάλης Κατρίνης με τη Νάντια Γιαννακοπούλου. Στο εύλογο ερώτημα πώς γίνεται οι στρατηγικές των δελφίνων να σχεδιάζονται σήμερα για το 2027, που τοποθετούνται χρονικά οι επόμενες εθνικές εκλογές, οι απαντήσεις που δίνονται είναι δύο.

Πρώτον, είτε επιβεβαιωθούν είτε όχι, στο ΠΑΣΟΚ όλες οι πλευρές εκτιμούν ότι ο πρωθυπουργός, υπολογίζοντας τα δεδομένα της πολιτικής συγκυρίας, θα πάει νωρίτερα από το 2027 σε εθνικές εκλογές. «Μετά τον Νοέμβριο του 2024 λήγει το 18μηνο», μεταφέρουν πονηρά, αναφερόμενοι στο διάστημα μετά το οποίο ο κ. Μητσοτάκης έχει από το Σύνταγμα το δικαίωμα να προκηρύξει πρόωρες εκλογές.

Δεύτερον, η πίεση προς τον αρχηγό θα ξεκινήσει όταν και εφόσον εμφανιστούν δημοσκοπήσεις που δεν θα ικανοποιούν και δεν θα παραπέμπουν σε θεαματική άνοδο των ποσοστών, ώστε το ΠΑΣΟΚ να μπορεί να πει ότι απειλεί τη Ν.Δ. στις εθνικές εκλογές. Με τις δικές του δυνάμεις και όχι με την εύθραυστη και μη λαοφιλή στους ψηφοφόρους του προοπτική συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, το φημολογούμενο νέο κόμμα του Τσίπρα κ.λπ.

Το Κέντρο μένει χωρίς εκπροσώπηση

Στο παρασκήνιο, από τη στιγμή που Γερουλάνος και Διαμαντοπούλου δεν λύγισαν στις μεγάλες πιέσεις που δέχθηκαν για να στηρίξουν δημοσίως τον Νίκο Ανδρουλάκη ή τον Χάρη Δούκα, αυτό που μένει είναι ότι η επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ θα έχει ένα 40% το οποίο θα αισθάνεται ότι δεν εκπροσωπείται ή υποεκπροσωπείται από τον νέο πρόεδρο. Ενα 40% που στήριξε τον κ. Γερουλάνο και την κ. Διαμαντοπούλου στον α’ γύρο και δεν συμφωνεί ούτε με την καταψήφιση του νόμου για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, που αποφάσισε ο κ. Ανδρουλάκης, ούτε με την κρατικοποίηση της ΔΕΗ, που θέλει ο κ. Δούκας.

Η ζόρικη επόμενη μέρα

Στο τέλος του α’ γύρου έγινε πολλή κουβέντα για το κατά πόσο το ΠΑΣΟΚ έχασε μία σημαντική ευκαιρία να ξαναμπεί δυναμικά στον πολιτικό χάρτη ως κόμμα εξουσίας, επειδή ο Παύλος Γερουλάνος έμεινε εκτός β’ γύρου. Και το ερώτημα είναι αν με νεοεκλεγμένο πρόεδρο τον νυν πρόεδρο Νίκο Ανδρουλάκη μπορεί να πιάσει αυτόν τον πολιτικό στόχο.

Στο επιτελείο του Νίκου Ανδρουλάκη παραπέμπουν σε άμεσες κινήσεις, από αύριο κιόλας, που εκτιμούν ότι θα διαλύσουν τα σύννεφα της αμφιβολίας των ψηφοφόρων τους για το αν μπορούν ή δεν μπορούν να θέσουν το ΠΑΣΟΚ σε τροχιά εξουσίας. Ιδωμεν… Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα.

Εχουν δίκιο βεβαίως όταν υποστηρίζουν ότι η Ν.Δ. βρίσκεται σε πτωτική πορεία μετά τον θρίαμβο που πέτυχε στις τελευταίες εθνικές εκλογές, αφού έχασε 13 ποσοστιαίες μονάδες στις ευρωεκλογές και στις δημοσκοπήσεις λαμβάνει στην πρόθεση ψήφου λίγο πάνω από το 20%. Εχουν δίκιο επίσης όταν λένε ότι στην πρόθεση ψήφου η διαφορά ανάμεσα στη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ σε κάποιες μετρήσεις έχει πέσει κάτω από το 10%, ενώ διαλύεται με κρότο ο ΣΥΡΙΖΑ.

Παρουσιάζεται όντως μία ευκαιρία για σημαντική αλλαγή στους συσχετισμούς υπέρ του ΠΑΣΟΚ. Τίθεται όμως εν αμφιβόλω αν αυτήν την ευκαιρία μπορεί να την εκμεταλλευτεί ο επί δυόμισι χρόνια πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, με δεδομένο ότι ο κύριος όγκος των μετακινούμενων ψηφοφόρων που δίνουν το προβάδισμα βρίσκεται στο Κέντρο.

Μπορεί ο Νίκος Ανδρουλάκης και ο Χάρης Δούκας να ανακτήσουν προβάδισμα έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη στον χώρο όπου κυριαρχεί και θριαμβεύει εκλογικά, δημοσκοπικά από το 2017 και εκλογικά από το 2019;