Η κυρία Δούρου έδραξε την ευκαιρία για να παρουσιάσει στην Ολομέλεια την απολογητική της γραμμή. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος έσπευσε να την αθωώσει και ο εισηγητής της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργος Γαβρήλος να «αποφανθεί» πως «δεν προκύπτει στοιχειοθέτηση των εις βάρος της κατηγοριών»!
Σφήνα από την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου, που με παρέμβασή της ανέκοψε το υπερασπιστικό τείχος, μιλώντας «για έγκλημα που συνιστά κακούργημα και όχι πλημμέλημα», ενώ και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Θάνος Πλεύρης προσγείωσε τον ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας πως στην κοινοβουλευτική αυτή διαδικασία η Βουλή δεν μπαίνει στην ουσία της υπόθεσης, αυτό θα γίνει από τους φυσικούς δικαστές της κυρίας Δούρου στο δικαστήριο που είναι κατηγορούμενη. Επισήμανε, δε, στον ΣΥΡΙΖΑ πως δεν μπορεί να λέει ότι «οι κατηγορίες δεν στοιχειοθετούνται», όταν ο εισαγγελέας, οι δικαστές, αλλά και το δικαστικό συμβούλιο έκριναν πως η υπόθεση θα πρέπει να εισαχθεί από το δικαστήριο ή «να αφήνουμε «υπονοούμενα για πίεση κοινής γνώμης».
Αυτό, είπε ο κ. Πλεύρης, αποτελεί «υποκρισία και ευθεία παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ στη λειτουργία ανεξάρτητης Δικαιοσύνης και δεν θα το επιτρέψουμε».
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, μάλιστα, προχώρησε ένα βήμα περισσότερο τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «στη Βουλή έχουμε ευθύνη να μην πλαστογραφείται μέσω των πρακτικών η αλήθεια για χάρη κανενός» και υπενθύμισε πως στην υπόθεση του Ματιού «υπήρχαν κορυφαίες κυβερνητικές και πρωθυπουργικές ευθύνες που αναλήφθηκαν μόνο προφορικά» και μίλησε ότι υπήρξαν «ακραίες παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης από την κυβέρνηση του κ. Τσίπρα. Από το ρόλο που διαδραμάτισε η διορισμένη από την ελεγχόμενη κυβέρνηση κυρία Ξένια Δημητρίου (τότε εισαγγελέας του Α.Π.), από το ρόλο που διαδραμάτισε η διορισμένη από την εμπλεκόμενη κυβέρνηση κυρία Μαρία Παπασπύρου (τότε γενική επιθεωρήτρια Δημόσια Διοίκησης), από το ρόλο που διαδραμάτισε ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής που ζήτησε να ελεγχθούν τα θύματα για αυθαίρετα». Στη, δε, αποστροφή της κυρίας Δούρου ότι «η απαλλαγή μου στο ακροατήριο του δικαστηρίου είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για να συνεχίσω να λειτουργώ ως πολιτικός με αξιοπρέπεια», η κυρία Κωνσταντοπούλου της απάντησε ότι πως «η υπόθεση αυτή δεν αφορά την πολιτική υπόσταση κανενός. Η υπόθεση αυτή αφορά τα 104 θύματα και τις οικογένειές τους, τους δεκάδες εγκαυματίες που μέχρι σήμερα ταλαιπωρούνται, αφορά τα δίδυμα κοριτσάκια που έχασαν την ζωή τους και δεν έμεινε κανείς για να τα υπερασπιστεί».
Αγώνα δρόμου για τα αντιπλημμυρικά έργα - Το σχέδιο Χαρδαλιά για την προστασία της Αττικής
ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΝΤΩΣΗ»
Προκλητική η πρώην περιφερειάρχης
Αίσθηση προκάλεσε ότι η κυρία Δούρου, εκτός από τις αναφορές της πως αυτή η εθνική τραγωδία θα είναι «για πάντα χαραγμένη στην ψυχή μου» και ότι «η οδύνη της δεν παραγράφεται», παρουσιάστηκε ως «θύμα των πολιτικών της αντιπάλων και των ΜΜΕ που επιχείρησαν να καλλιεργήσουν κλίμα ενοχής της, χωρίς να γνωρίζουν τα γεγονότα και αγνοώντας το ακριβές νομικό πλαίσιο», επιδιώκοντας «με τηλεδίκες χωρίς εμένα» «την πολιτική αλλά και φυσική μου εξόντωση», αλλά «δεν τα κατάφεραν». «Εγώ», είπε, «τότε σώπησα συνειδητά» σε «μια επιχείρηση για την οποία χρησιμοποιήθηκαν σταθμοί, κανάλια, χωρίς αιδώ» γιατί «θεώρησα ότι ήταν ασέβεια προς τα θύματα».
Η κυρία Δούρου μάλιστα θέλησε να διαχύσει τις ευθύνες της, λέγοντας πως «η αντικειμενική πολιτική ευθύνη της τραγωδίας πηγαίνει πίσω στο χρόνο όταν η Πολιτεία δεν εκσυγχρόνισε το μηχανισμό για να μπορεί να αντεπεξέλθει τόσο σε μη αναμενόμενες συνθήκες όπως αυτές που υπήρξαν τότε, όπως και σε αναμενόμενες συνθήκες όπως οι σημερινές»!
Επέρριψε ευθύνες στις κυβερνήσεις που «θεωρούσε τους πυροσβέστες ως “ταβλαδόρους” όταν διαδήλωναν». Υποστήριξε πως «το Πυροσβεστικό Σώμα έχει την ευθύνη και όλοι οι άλλοι φορείς, οι ΟΤΑ, ο στρατός, το ΕΚΑΒ κάνουν ό,τι τους ζητήσει η Πυροσβεστική», αλλά η μόνη που έχει παραμείνει κατηγορούμενη στη Δικαιοσύνη είναι «η Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενώ όλοι οι υπόλοιποι υποβοηθητικοί φορείς έχουν απαλλαγεί», ενώ κατήγγειλε ότι «υπήρξαν πιέσεις» σε δικαστές, αλλά «δεν μίλησα τότε για πολιτική δίωξη και αγογγύστως υπέμενα στο διασυρμό μου, κι εγώ κι η οικογένειά μου». Τέλος, δήλωσε πως «δεν φοβάμαι την κρίση της Δικαιοσύνης».