Ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος ξεκίνησε μέχρι και videos στο Tik Tok για να πείσει ότι διαθέτει αρχηγικό προφίλ και μπορεί να ανταγωνιστεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη, πάτησε στη συγκυριακή ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ σε αξιωματική αντιπολίτευση στη Βουλή και, όπως λέει στους συνομιλητές του, «στις αρχές του 2025 το ΠΑΣΟΚ θα είναι στα ίδια με τη Ν.Δ. στις δημοσκοπήσεις».

Η προώθηση της εικόνας του ως «πρωθυπουργίσιμου» ωστόσο, προσκρούει στη γνώμη που έχουν τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για εκείνον, στις διαφορετικές απόψεις για μείζονα ζητήματα και στις προσωπικές τους στρατηγικές.

Η κοινή γνώμη πληροφορήθηκε για την κόντρα που είχε στη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας με τον Παύλο Γερουλάνο, όταν ο βουλευτής Α’ Αθήνας διαμαρτυρήθηκε για την επιθετική συμπεριφορά του προέδρου έναντι του ΣΥΡΙΖΑ και του Σωκράτη Φάμελλου, την προηγούμενη ημέρα στη Βουλή. Μάθαμε ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης έγινε έξαλλος και χτυπώντας το χέρι στο τραπέζι, απευθυνόμενος στον Παύλο Γερουλάνο (σ.σ.: ο οποίος εκείνη την ώρα ήταν εκτός της αίθουσας), είπε ότι για τα μεγάλα ζητήματα αποφασίζει εκείνος και όποιος δεν συμφωνεί μαζί του είναι εκτός κομματικής γραμμής.

Λίγες ώρες αργότερα, τρένταρε στα social media το video της Αννας Διαμαντοπούλου από το μετρό Θεσσαλονίκης την ημέρα της γιορτής της, video που σχολιάστηκε σφόδρα αρνητικά από το επιτελείο του προέδρου και ενόχλησε, λόγω των πανηγυρικών του τόνων που επιτέλους το μετρό της Θεσσαλονίκης έγινε πραγματικότητα μετά από τόσες αναβολές.

Αυτά που δεν έμαθε η κοινή γνώμη είναι ότι το τελευταίο διάστημα δεν υπάρχει συζήτηση στο ΠΑΣΟΚ χωρίς ένταση, διαφωνίες και καβγάδες. Είναι πολύ πρόσφατος ο καβγάς του Παύλου Γερουλάνου με τον Πάρι Κουκουλόπουλο, όταν ο πρώτος κατηγόρησε για λαϊκισμό τον δεύτερο (σ.σ.: άρα και την ηγεσία), σχετικά με την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για ένταξη όλων των υγειονομικών στα βαρέα και ανθυγιεινά. Η πρόταση πέρασε, κατατέθηκε στη Βουλή, όπου το ΠΑΣΟΚ οδηγήθηκε σε βατερλώ και αυτή η κοινοβουλευτική ήττα, ειδικά τώρα που ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, στοίχισε.

Πιο δύσκολα

Σε δυσκολότερη, μάλλον, θέση από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Νίκο Ανδρουλάκη βρίσκεται ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελλος.

Ο κ. Φάμελλος έχει να αντιμετωπίσει τα σενάρια διάλυσης του ΣΥΡΙΖΑ, την αποδυνάμωση του κόμματος που συνεχίζεται με τις ανεξαρτητοποιήσεις ακόμα και μετά την εκλογή του, το διχασμένο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τον δύσκολο στόχο της ανάκαμψής του.

Οι πρώτες του επιλογές στο εσωκομματικό σκηνικό έδειξαν πόσο εύθραυστη ήταν η αρχική συμμαχία του με τον Παύλο Πολάκη. Ο βουλευτής Χανίων, που μετά τις εσωκομματικές εκλογές θεωρεί τον εαυτό του «συμπρόεδρο» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πήρε αυτό που ήθελε στους συσχετισμούς της Πολιτικής Γραμματείας και οι πληροφορίες λένε ότι αυτό τον απελευθέρωσε να διαφοροποιείται, όποτε και όπου θέλει, από τη γραμμή του κόμματος. Η πρότασή του για κρατικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας, την Παρασκευή που πέρασε, στη Βουλή, δεν είναι καινούργια και κανέναν δεν εξέπληξε. Και μπορεί ο Σωκράτης Φάμελλος να διαφώνησε άμεσα για να δείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επί των ημερών του επιστρέφει στην κανονικότητα, αλλά ο Πολάκης δεν πρόκειται να σταματήσει να πιέζει για να κινηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ προς τη ριζοσπαστική αριστερά, όπως λέει.

Ενδεικτική των εσωτερικών συγκρούσεων στον ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζονται είναι και το ό,τι προηγήθηκε για την ψήφο του κόμματος απόψε το βράδυ για τις αμυντικές δαπάνες, θέμα που ταλαιπωρεί διαχρονικά τον ΣΥΡΙΖΑ όταν βρίσκεται στην αντιπολίτευση.

Επιπλέον, ο Πολλάκης δεν πρόκειται -όπως λένε οι πληροφορίες- να συναινέσει σε κανένα διάλογο ή συμπόρευση με τη Νέα Αριστερά, όπως θέλει και προωθεί ο Σωκράτης Φάμελλος για να δώσει την αίσθηση της επανένωσης του ΣΥΡΙΖΑ.

Χαμηλές πτήσεις στα γκάλοπ

Στην ουσία, το πρόβλημα είναι ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν καταφέρνει να πείσει -ειδικά τώρα που δείχνει να κάθεται η δημοσκοπική επίδοση του ΠΑΣΟΚ- τους επίδοξους διαδόχους του αλλά και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ ότι μπορεί να αντεπεξέλθει στα καθήκοντα του επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και μπορεί να μη συναντήσει ισχυρή αντίσταση στο ζήτημα της πολιτικής συνεργασιών -διότι κανείς δεν θα διαφωνήσει το επόμενο διάστημα με την αυτόνομη πορεία, τις ίσες αποστάσεις από Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ και τον στόχο της αμφίπλευρης διεύρυνσης του κόμματος-, αλλά το μίγμα πολιτικής θα αποτελεί συνεχώς σημείο τριβής μεταξύ του προέδρου και των στελεχών.