Αυτό αποτυπώνεται καθαρά πλέον στις κυλιόμενες μετρήσεις. Η εξέλιξη αυτή μοιραία, επηρεάζει και τη στρατηγική των κομμάτων. Η Ν.Δ. σύμφωνα με πληροφορίες κάνει δεύτερες σκέψεις για τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών. Χωρίς να έχει εγκαταλειφθεί η 9η Απριλίου, δείχνει να κερδίζει έδαφος η σκέψη για εκλογές τον Μάιο. Και το σκεπτικό είναι μάλλον πολύ απλό: Να αφεθεί όσο το δυνατόν περισσότερος χρόνος, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να εκτίθεται όσο το δυνατόν περισσότερο με την «πεζοδρομιακή» πολιτική του και με τις ακοστολόγητες πλειοδοσίες του, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέο μνημόνιο.

Διπλός στόχος

Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ έχοντας συνειδητοποιήσει τόσο την πολιτική απομόνωσή του -ειδικά μετά το κλείσιμο του ματιού στο κοινό του Η. Κασιδιάρη– όσο και την παντελή έλλειψη κυβερνητικής πρότασης, εντείνει τον «ανένδοτο» με διπλό στόχο: Να συσπειρώσει εκτός από τη βάση του την εξωκοινοβουλευτική ακροαριστερά, αλλά και να ψαρέψει στα θολά νερά των αντισυστημικών οπαδών του χρυσαυγιτισμού. Ο «ανορθόδοξος πόλεμος» που έχει επιλέξει η Κουμουνδούρου περιλαμβάνει και ανορθόδοξα μέσα. Τις τελευταίες μέρες διαδίδει την ύπαρξη «κρυφών δημοσκοπήσεων» οι οποίες δείχνουν ότι η διαφορά της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ «έχει πέσει κάτω από το 3%». Αυτή η διαρροή έχει και συνέχεια, καθώς όπως λένε, το κόμμα Βαρουφάκη δεν μπαίνει οριακά στη Βουλή. Οπότε δημιουργείται μια «καβάντζα» περί το 2,5% για τις δεύτερες εκλογές. Στην «καβάντζα» προσθέτουν -χωρίς ποτέ να το ομολογούν- ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων οι οποίοι θα ψήφιζαν το κόμμα Κασιδιάρη. Και κάπως έτσι, «στα χαρτιά», αν δεν έχουν… κερδίσει ήδη τις δεύτερες εκλογές, τις έχουν κάνει ντέρμπι. Ολα αυτά τα ευφάνταστα που υπακούν στη γνωστή νεανική ρήση του Α. Τσίπρα «η αλήθεια βρίσκεται στο παραμύθι», όπως εκτιμά η Κουμουνδούρου, εξασφαλίζουν το κυβερνητικό αφήγημα που δεν έχει, μετά τα… 7,8 ρίχτερ που γκρέμισαν την «προοδευτική κυβέρνηση».

Η πραγματικότητα, όπως αποτυπώνεται σε σειρά δημοσκοπήσεων που τρέχουν, δεν επιβεβαιώνει την εικονική πραγματικότητα που προσπαθεί να δημιουργήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφορά παραμένει στα μη αναστρέψιμα ποσοστά του 6%-7,5%. Ενώ ο ακτιβισμός και η θεσμικά αλλοπρόσαλλη πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ του προκαλούν νέα φθορά, η οποία αναπληρώνεται εν μέρει από τις «αντισυστημικές» ψήφους ψεκασμένων και ακροδεξιών.

Πρώτες κάλπες

Στο Μ. Μαξίμου εξακολουθεί να επικρατεί η λογική άποψη ότι το κρίσιμο αποτέλεσμα είναι το αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών, το οποίο θα καθορίσει σε σημαντικό βαθμό και την αυτοδυναμία στις δεύτερες εκλογές. Ομως, υπάρχει ένας κίνδυνος που ανιχνεύουν τα ραντάρ της Ν.Δ. και ακούει στο όνομα «αποχή»-μήνυμα. Ενα μέρος των ψηφοφόρων της Ν.Δ. που είναι δυσαρεστημένο -για διαφορετικούς λόγους- φέρεται να σκέπτεται την αποχή από τις πρώτες εκλογές, προκειμένου να σταλεί το μήνυμα «μη μας θεωρείτε δεδομένους». Οι ίδιοι βέβαια -σύμφωνα με τις ποιοτικές μετρήσεις- εμφανίζονται έτοιμοι να συμμετέχουν στις δεύτερες εκλογές και να ψηφίσουν Ν.Δ. χάριν της σταθερότητας και της μη επιστροφής στο εφιαλτικό 2015-2019. Ωστόσο ενδεχόμενη αυξημένη αποχή, η οποία θα πλήξει κυρίως τη Ν.Δ., θα επηρεάσει δυο κρίσιμα μεγέθη:

1. Το απόλυτο ποσοστό του πρώτου κόμματος, δηλαδή πόσο θα απέχει από το 37%-38% που απαιτείται για αυτοδυναμία στις εκλογές της ενισχυμένης αναλογικής. Είναι άλλο π.χ. το 32%-33% κι άλλο το 35%-36%.
2. Το ποσοστό της διαφοράς του πρώτου από το δεύτερο κόμμα. Π.χ., μια διαφορά πάνω από 4%-5% είναι μη αναστρέψιμη και ταυτοχρόνως θα δημιουργήσει ρεύμα μεγάλης νίκης εν όψει των δεύτερων εκλογών, συσπειρώνοντας δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ και μικρότερα κόμματα.

Οι 3 άξονες της προεκλογικής τακτικής Μητσοτάκη

Πέραν των μετρήσεων και των σχεδίων υπάρχει και η πραγματικότητα. Π.χ. στις εκλογές που έγιναν προσφάτως στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά η Ν.Δ. από 1 έδρα που είχε πήρε 4, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ από τις 3 που είχε διατήρησε μόνο τη μία. Υπάρχει η πραγματικότητα του μετρήσιμου και συγκρίσιμου αποτελέσματος της διακυβέρνησης Τσίπρα και της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Και υπάρχει και η δεδομένη διαφορά ικανότητας και αξιοπιστίας μεταξύ των δύο υποψήφιων πρωθυπουργών. Δεν είναι τυχαίο ότι το επικοινωνιακό επιτελείο της Κουμουνδούρου έχει εφεύρει ένα σωρό διλήμματα, «Δημοκρατία ή Νέα Δημοκρατία», «Δημοκρατία ή Εκτροπή» κ.λπ., αλλά αποφεύγει να διατυπώνει το πραγματικό δίλημμα, το οποίο δεν επιδέχεται ερμηνειών, «Μητσοτάκης ή Τσίπρας».

Η τακτική της Ν.Δ. έως τις εκλογές θα συνεχίσει σε 3 άξονες:

1. Η σύγκριση και η σύγκρουση πεπραγμένων και προγραμμάτων.
2. Τα ανοίγματα στον μεσαίο χώρο, όπως έγινε με τα δύο στελέχη από το ΠΑΣΟΚ, Σπ. Καρανικόλα και Απ. Σπυρόπουλο.
3. Η ανάπτυξη του προγράμματος για την επόμενη τετραετία με έμφαση στην αύξηση των μισθών και του διαθέσιμου εισοδήματος, την ενίσχυση της Υγείας, την ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, την περαιτέρω ενίσχυση της ψηφιοποίησης, την πράσινη ανάπτυξη και τη στέγη των νέων.

Ειδήσεις σήμερα

Σεισμός στην Τουρκία: Δεν εντοπίστηκε η 24χρονη αθλήτρια