Γιατί αλλιώς θα ήταν δύσκολο να εξηγηθεί το θέμα που άνοιξε ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης μιλώντας στη Βουλή το βράδυ της Τρίτης για την «ομηρία χιλιάδων συμβασιούχων του Δημοσίου» που «καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες». Ο θόρυβος τον οποίο προκάλεσε η αναφορά του υπουργού για «μονιμοποιήσεις συμβασιούχων» ήταν απολύτως αναμενόμενος και αυτό οπωσδήποτε το γνώριζε ο συγκεκριμένος υπουργός, ο οποίος ως επί χρόνια εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πολύ καλά πώς λειτουργούν τα μέσα ενημέρωσης. Είναι χαρακτηριστική, δε, η προσπάθεια που έκανε ο κ. Σκουρλέτης τη χθεσινή μέρα να συνεχίσει τη συζήτηση προκειμένου, υποτίθεται, να διαψεύσει όσους έγραψαν για «μονιμοποιήσεις συμβασιούχων» με σκοπό να ασκήσουν «τη γνωστή προπαγάνδα απέναντι στην κυβέρνηση»…

Τι είχε πει λοιπόν στη Βουλή την Τρίτη ο κ. Σκουρλέτης; «Η κυβέρνηση είναι έτοιμη να ανοίξει το αμέσως επόμενο διάστημα το ζήτημα της ομηρίας χιλιάδων συμβασιούχων, που ενώ καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και ουσιαστικά παρέχουν εργασία αορίστου χρόνου, αναγκάζονται να εργάζονται με πολλές ταχύτητες… Πρέπει να είμαστε σαφείς. Αναγνωρίζουμε ότι οι περιπτώσεις αυτών των συμβασιούχων καλύπτουν διαρκείς και πάγιες ανάγκες; Ναι ή όχι; Σε αυτό δεν μπορείτε να υπεκφύγετε». Κατά τη συνήθη τακτική πολλών υπουργών της κυβέρνησης Τσίπρα, ο κ. Σκουρλέτης, αντί να εξηγήσει πώς θα ανοίξει αυτή η συζήτηση και με ποια δεδομένα θα διεξαχθεί, ξεκίνησε ζητώντας επιθετικά απαντήσεις από την αντιπολίτευση.

Το μόνο στο οποίο αναφέρθηκε ήταν ο περιορισμός της αναλογίας 1 προς 5 ανάμεσα σε προσλήψεις και αποχωρήσεις που επέβαλαν τα Μνημόνια κατηγορώντας τις προηγούμενες κυβερνήσεις που τα αποδέχθηκαν. Τόνισε δεόντως ότι «η πραγματική σχέση (των συμβασιούχων) με το αντικείμενο είναι σχέση εργασίας αορίστου χρόνου και πρέπει κάποια στιγμή να την αναγνωρίσουμε». Τι σαφέστερο;

Ωστόσο, βγαίνοντας ο κ. Σκουρλέτης ραδιοφωνικά χθες «Στο Κόκκινο» προσπάθησε να πει ότι αναφέρθηκε σε μια «πρωτοβουλία», «να κάτσουμε κάτω και να συμφωνήσουμε σε ένα πλαίσιο κανόνων, για να δούμε και να προσδιορίσουμε ποιες τελικά είναι οι πραγματικές σχέσεις εργασίας αυτών των χιλιάδων συμβασιούχων που απασχολούνται στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και στο Δημόσιο και να καθορίσουμε, πλέον, και ένα αυστηρότερο πλαίσιο, έτσι ώστε να μη γίνεται κατάχρηση των συμβάσεων».

«Δεν προαναγγέλλουμε μονιμοποιήσεις χιλιάδων συμβασιούχων στο Δημόσιο», είπε. «Δεν μιλάμε για νέες προσλήψεις», πρόσθεσε παρακάτω για να καταλήξει: «Μιλάμε για αποκατάσταση και αποκάλυψη πραγματικών εργασιακών σχέσεων». Ο,τι πρέπει, δηλαδή, για να καλλιεργεί ελπίδες χωρίς να αναλαμβάνει δεσμεύσεις μέσα στην κλασική «δημιουργική ασάφεια». Πόσοι είναι οι συμβασιούχοι που θα αφορά αυτή η συζήτηση; Ουδείς ήταν σε θέση να δώσει έναν αριθμό (5.000 ή 10.000 ή περισσότεροι) γιατί ανάλογα με τον αριθμό, κάποιες κατηγορίες θα καταλάβαιναν ότι δεν έχουν σε κάτι να ελπίζουν. Και αυτό βλάπτει καίρια το εμπόριο της ελπίδας…

ΑΡΗΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου