Σειρά προϋποθέσεων, θέτει ο συντονιστής του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, για να μην ενεργοποιηθεί ο λεγόμενος κόφτης, κρούοντας καμπανάκι κινδύνου στην κυβέρνηση.

Βασικό μείγμα πολιτικών κατά τον Παναγιώτη Λιαργκόβα είναι η εφαρμογή των μέτρων του Μνημονίου και η ταυτόχρονη προώθηση πρόσθετων αναπτυξιακών μέτρων που θα λειτουργήσουν ως αντίβαρο στην υπερφορολόγηση, διαφορετικά όπως τόνισε η ενεργοποίηση του αυτόματου μηχανισμού δημοσιονομικής προσαρμογής θα είναι αναπόφευκτη.

Η υλοποίηση των συμφωνιών δεν αρκεί, δήλωσε ο Παναγιώτης Λιαργκόβας. Θα πρέπει να υλοποιηθεί ένα αναπτυξιακό σχέδιο και να ληφθούν μέτρα για την κατεύθυνση της παραγωγής, τόνισε, συμπληρώνοντας ότι η συναίνεση και η πολιτική σταθερότητα είναι προϋποθέσεις για την ανάπτυξη. Επίσης υποστήριξε ότι ο «κόφτης» θα πρέπει να ενεργοποιηθεί αν η κυβέρνηση δεν καταφέρει να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή και την παραοικονομία. Αναφερόμενος στο υπερταμείο των ιδιωτικοποιήσεων, σχολίασε ότι ο όρος των 99 ετών «δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης εκ μέρους των δανειστών. Τέτοιος όρος δεν θα είχε τεθεί, εάν είχαμε εγκαίρως αξιοποιήσει την δημόσια περιουσία περιουσία. Πολλές φορές ψηφίσαμε πράγματα που δεν υλοποιήσαμε».

Από την πλευρά του, ο καθηγητής Πάνος Καζάκος, μέλος της επιστημονικής επιτροπής του Γραφείου, εξέφρασε συγκρατημένη αισιοδοξία για τις μελλοντικές εξελίξεις. «Είμαστε η μόνη χώρα που πάμε από μνημόνιο σε μνημόνιο. Απαιτείται θεσμικός εκσυγχρονισμός συμβατός με την ΕΕ και την οικονομική ορθοδοξία αν εξαιρέσουμε τους φόρους», σημείωσε και πρόσθεσε ότι, «εάν ο νέος αναπτυξιακός νόμος κινείται με φορολογικά κίνητρα θα είναι άλμα γιατί θα μεταδώσει μήνυμα σταθερότητας στον επιχειρηματικό κόσμο». Ο κ. Καζάκος, εκτίμησε ότι, υπάρχουν τέσσερα σενάρια που θα μπορούσε να ακολουθήσει η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα από τις τέσσερις που μπήκαν σε μνημόνια και παραμένει σε αυτό.

Το πρώτο σενάριο, σύμφωνα με τον κ. Καζάκο, είναι “αμυντική” όπως την χαρακτήρισε, τήρηση των συμφωνιών με δημοσιονομική εξυγίανση και μεταρρυθμίσεις αλλά και παράλληλη προσπάθεια να “διασωθούν πράγματα από το παρελθόν”. Το δεύτερο σενάριο περιλαμβάνει την “διόρθωση του τρόπου εφαρμογής του Μνημονίου δηλαδή της οικονομικής πολιτικής εντός του πλαισίου που καθορίζει το μνημόνιο, και ταχύτερη επιστροφή στην ανάπτυξη”. Το τρίτο, “ρήξη με τους εταίρους έξοδος από την ευρωζώνη και ενδεχομένως από την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιστροφή στη δραχμή και παράταση της κρίσης. Το τέταρτο σενάριο είναι το μοντέλο του πρώτου εξαμήνου του 2015, παράταση της κρίσης με την Ελλάδα στην εντατική”.

Αναφερόμενος στο θέμα του χρέους ο κ. Καζάκος υποστήριξε ότι, “χρειάζεται μια πιο γενναία αντιμετώπισή του, ενώ το χαρακτήρισε “μείζον θέμα” για την εθνική οικονομία.